Visual Studio
Visual Studio – lekkie środowisko programistyczne Microsoftu, które uruchamia się bezproblemowo nawet na najstarszych komputerach. Przy jego pomocy można generować błędy w technologiach WPF, WCF, XNA, VSTA, ISIS, FBI i CBA. Dodatkową, rzadko używaną funkcją Visuala jest pisanie aplikacji.
Funkcje
Edytor kodu
Niby prosta sprawa, ale Micro$hit nie byłby sobą jakby i tu czegoś nie sp
ił. Dzięki innowacyjnemu IntelliSense®, ten podrasowany Notatnik rusza się żwawo jak martwy żółw na zakręcie. Jest to jedyny znany ludzkości przypadek edytora tekstowego, który nie jest w stanie nadążyć z wyświetlaniem tekstu za klepiącym w klawiaturę użytkownikiem. Prawdziwe schody zaczynają się dopiero przy próbie zapisania pliku, która to zazwyczaj kończy się BSoDem, segfaultem, errorem i trwałym, fizycznym uszkodzeniem dysku twardego.
Debuger
Narzędzie, które paradoksalnie powoduje generowanie jeszcze większej liczby błędów. Można przy jego pomocy zatrzymać kod w dowolnym miejscu – a przynajmniej tak jest w teorii, bo w praktyce Visual uparcie nie będzie chciał umieścić breakpointa tam, gdzie powinien być.
Jak już uda się nam zatrzymać kod, można przy pomocy debugera spróbować podejrzeć aktualny stan zmiennych. W najgorszym wypadku kończy się to wywaleniem masy wyjątków (szczególnie jeśli piszemy w C++), a w najlepszym dostajemy w odpowiedzi ciąg losowych znaków.
Profiler
Taki ulepszony menedżer zadań, ma cool wykresy i kolorowe przyciski. W teorii pokazuje, ile RAMu żre nasza cudowna aplikacja i które funkcje najbardziej ją spowalniają. W praktyce profiler wypluwa gigantyczne, pogmatwane drzewo wywołań, w którym:
- a) Nie będzie szukanej funkcji, bo zakres jest za wąski;
- b) Szukana funkcja będzie zakopana pod stertą innych, bo zakres jest za szeroki;
- c) Coś spowoduje wyjnie się Visuala na głupi ryj.
