Ołów

Ołów – metal ociężały, który występuje głównie w niektórych ludzkich głowach. Składa się z dwóch pierwiastków: ziemi i ognia, ze znaczną (83,4567%) przewagą tego pierwszego, co skutkuje jego ociężałością.

Związki ołowiu

Związki ołowiu z innymi pierwiastkami nazywane są ołówkami, podobnie jak związki tlenu – tlenkami, siarki – siarczkami, chloru – chlorkami, węgla – węgielkami, zaś glinu – pieskami.

Cechą charakterystyczną ołówków jest to, że pod wpływem tarcia potrafią pisać. Czasem nawet całkiem, całkiem, choć zbyt często robią błędy ortograficzne, interpunkcyjne, literówki i t. p.

Zastosowanie ołowiu

Ołów od najdawniejszych czasów miał zastosowanie w przemyśle – głównie zbrojeniowym, ale również w medycynie i w przemyśle spożywczym.

Przemysł zbrojeniowy

Pierwiastek ten od niemal zarania dziejów był wykorzystywany do eliminowania szkodliwych jednostek. Pierwotnie używany w stopie z miedzią (brąz) był używany do producji dzid bojowych czy rydwanów.

W miarę postępu ludzkości ku świetlanym celom jego zastosowanie rozszerzało się. Rzymianie budowali z niego starożytne bomby głębinowe, którymi pod Akcjum Oktawian August bombardował starożytne okręty podwodne Marka Antoniusza. Od tej pory ołów w nomenklaturze łacińskiej nosi nazwę PlumBum.

W następnych wiekach odlewano i odprawiano z niego kule do eliminowania jednostek śmiertelnych (dla nieśmiertelnych kule czyniono ze srebra, by następnie przebijać osinowymi kołkami).

Z ołowiu również tworzono całe armie ołowianych żołnierzyków, którzy dzielnie stawali na polach bitewnych całego świata, wspierani przez ołowiane sterowce bojowe.

Ołów w innych gałęziach przemysłu

Pierwiastek ten wykorzystywany był do niedawna również do produkcji plomb, ale zrezygnowano z niego, gdyż zbyt często opadała w ten sposób kurowanym pacjentom szczęka.

Poza tym znalazł szerokie zastosowanie w przemyśle spożywczym, przede wszystkim jako uzupełnienie codziennej diety wegeteriańskiej. Szczególnie bogatym źródłem tego pierwiastka jest sałata przydrożna.

Ołów w alchemii

Ołów był wykorzystywany również w alchemii do przemysłowego produkowania złota. Czasem srebra...

Niejaki Fallopius podaje taki przepis na wyprodukowanie srebra z ołowiu: należy wziąć ołowiu, ukuć z niego młotkiem na obuchu cienkie bardzo blaszki, przesypać je solą pospolitą, włożyć oboje w naczynie szklane; dobrze zaszpuntować i zakopać w ziemię na całe dni dziewięć, tedy się ta materya zamieni w żywe srebro; jakoż w Olkuszu z ołowiu go wyprowadzają. Próbowałem ja tego, ale bez effektu, znać w ziemię niesposobną zakopałem, albo nie zaszpuntowałem dobrze słoika, albo grube blaszki były ołowiu.