Adam (imię)

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru

Adam jabłko odpycha
I krzyczy coś, lecz wiem
Biodrami zakołyszę
Zrobi to, co chcę, tu i teraz!

Closterkeller o potyczkach z Adamem


Adam – imię męskie, które powstało od zderzenia słów A i dam, co sugeruje, iż jest to osobnik ordynarny, skąpy, mizantrop i w ogóle - zakała społeczeństwa. Zawsze daje z łaski i z pogardą rzuca te nędzne ochłapy (a, żebyś ty się udławił nimi, draniu!). Podobno jego ulubionym powiedzeniem było A dam Ci, dam. Imię to jest bardzo powszechne, dlatego nie warto wołać na ulicy: Adam, bo obejrzy się z 20 osób. Jest to pierwsze imię świata, nadane nie wiadomo przez kogo Adamowi w Raju. Istnieje sugestywna hipoteza, iż on sam nadał sobie to imię, gdy nazywał wszystkie zwierzęta po imieniu. W tym kontekście Adam byłoby nazwą gatunkową, a nie imieniem, ale nie czepiajmy się takich szczególików.

Legendy i podania o Adamie

Jak powiada legenda, z żebra Adama powstała pierwsza kobieta - Ewa, a mając za ojca tak nieciekawego osobnika, odludka i buraka, przyswoiła jego cechy i przekazała innym kobietom.

Charakter

Adam ma skłonność do zamykania się w swoim pokoju i tam obgryzania paznokci. Jest człowiekiem bardzo nerwowym i surowym. Cechuje go subiektywność – nie potrafi spojrzeć na świat z dystansu, a już na pewno nie na siebie. Subiektywność we własnej ocenie, zazwyczaj jest przesadzona. Adam widzi siebie jako króla, siedzącego na olbrzymim tronie z berłem Zeusa w jednym, a światem w drugim ręku. Najczęściej u swoich stóp wyobraża sobie miliony kobiet, którym wyrywa żebra. Adam to także imię dla despoty z ogromnym zasobem dumy. Przechadza się często po swoim mieszaniu, w którym otoczony jest lustrami, niczym paw. By zmusić Adama do wykonania czegoś, należy odnieść się do jego dumy i honoru. Wystarczy wspomnieć, że na pewno nie uda mu się wyskoczyć przez okno, a skoczy bez zastanowienia.

Dzieciństwo i rozwój

Już od najmłodszych lat jest bardzo zdyscyplinowany. Zawsze ma odrobione zadanie domowe, zawsze czyste buty. Jednak nie jest lubiany w szkole, bo nie pozwala innym spisywać. Dzieci często izolują go, bo sprawia wrażenie zadufanego w sobie bufona.

Adam, by udowodnić sobie i innym, że nie jest tylko nadętym kujonem, poświęca się dla sportu. Stawia na aktywność i osiąga w tym zamierzone efekty. Często zostaje pogromcą wszelkich szkolnych rekordów: od czasu poświęconego na jeden ruch, podczas partii szachów, po skok w dal. Później, już w wieku dorosłym, pracuje w określonym celu, a nie dla przyjemności niespodziewanych odkryć, lecz w celu osiągnięcia stanowiska dyrektora, by móc rządzić i manipulować innymi. Lubią studia medyczne, pociąga ich także wojsko i zawody handlowe, których jednak nie wybierają, ze względu na wrodzony flegmatyzm.

Uczucia

Adam jest bardzo zazdrosny. Swoją kobietę chciałby posiadać całkowicie. Nie chce dzielić się nią nawet z rodziną. By to osiągnąć Adam dla swojej wybranki jest czuły, miły, opiekuńczy i zmysłowy. Rzadko unosi głos, chyba że coś mu się nie spodoba. Potrafi wtedy rzucać przedmiotami. Kobieta, wiążąca się z Adamem powinna być wierna, spokojna i zrównoważona, wtedy uda im się stworzyć udany związek. Najlepiej też by była głucha i ślepa, tak, by nie zwracała uwagi na przypływy jego furii. Adam cechuje się silna męskością, natomiast zupełnie nie zna się na psychologii kobiet. Zamiast próbować przekonywać i uwodzić, wykazuje maniery jaskiniowca. Jest bardzo wrażliwy i czuły. Szczególnie na punkcie własnym.

Nigdy niczego nie zapomina, dlatego potrafi po pięciu latach związku, wypomnieć swojej kobiecie, że na początku ich znajomości, za mało posłodziła mu herbatę.

Przyjaźń

Adam inteligentnie dobiera przyjaciół. Jednak, gdy już upatrzy sobie ofiarę, nie sposób się go pozbyć. Chodzi za przyjacielem, wierci mu ciągle dziurę w brzuchu, dzwoni o różnych porach dnia, by tylko zwrócić na siebie uwagę i sprawdzić, czy przyjaciel przypadkiem nie ma innego na boku. Jeśli Adam poczuje się zdradzony, może nawet posunąć się do samookaleczenia.

Towarzyskość

Stroni od ludzi. Woli w samotności popijać piwo, niż cisnąć się w zakopconym barze. Czuje się dobrze między ludźmi dopiero po pięciu głębszych.
Nie jest jednak dobrze tolerowany przez innych z powodu bezlitosnej pamięci. Adam nigdy nie zapomina, co zrobiono mu złego. Posiada przy tym zaletę pamiętania też tych dobrych rzeczy.
Cechą, która sprawia, że nie jest chętnie widziany na przyjęciach, jest specyficzny rodzaj humoru, którego główną objawią jest, to, że absolutnie nie znają się na żartach.
Brak dyplomacji i przemądrzały ton, którym może poszczycić się Adam, mogą budzić niechęć. Często nie ukrywa swojej niechęci do innych, zaś sam oczekuje uwielbienia i pochwał. adam nie powiniem ufac kasi

Zdrowie

Adam cechuje się ogromną żywotnością. Jego sposób bycia, ciągła potrzeba stawiania mu oporu, sprawia, że jego kolejne żony umierają młodo. Adam jest zdrowy i odporny na wszelkie choroby, bo już od małego łyka wszystkie możliwe kombinacje witamin.

Imieniny

Ludzkość litując się nad Adamem postanowiła kolektywnie uczcić go imieninami 24 grudnia, żeby chociaż przez jeden dzień ten znany burak uśmiechnął się. Czasem to zdaje egzamin, czasem nie. Imieniny 6 kwietnia zostały wprowadzone przez pomyłkę. Miały być 1 kwietnia. Imieniny 16 maja Adam ustalił sobie sam, żeby mieć więcej okazji do wypominania przyjaciołom o ich zapomnieniu.

Sławni Adamowie