Michaił Bułhakow
Michaił Afanasjewicz Bułhakow (ur. 15 maja 1891, zm. 10 marca 1940) – pisarz rosyjski znany ze swojej słabości do Małgosi. Słabość ta była tak wielka, że jedną z powieści nazwał Mistrz i Małgorzata, sam oczywiście był w niej mistrzem. Jego uległa postawa wobec władz sprawiała, ze niektóre jego książki były publikowane już po 60 latach od napisania. Sam Stalin miał ponoć rzec o jego dziełach, że tyle wazeliny to nawet partia nie zniesie. W dowód uznania w 1934 roku odmówiono mu prawa do wyjazdu z kraju. W uzasadnieniu napisano, iż partia komunistyczna nie przeżyje ani jednego dnia bez swojego drogiego towarzysza.
Jego powieść Biała gwardia zebrała znakomite recenzje. Krytycy wychwalając talent autora często zaczynali od słów: nic nie mówię przeciwko autorowi sztuki, Bułhakowowi, który czym był, tym pozostanie: nowoburżuazyjnym pomiotem, bryzgającym zatrutą ale bezsilną śliną na klasę robotniczą i jej komunistyczne ideały.
Na motywach tej powieści powstała sztuka, którą można było grać tylko w jednym teatrze i tylko w Moskwie. Prawdopodobnie chodziło o jakieś kwestie techniczne.
10 marca 1940 roku Michaił zmarł w Moskwie, a rok później tow. Stalin w ramach żałoby poświęcił kilkaset tysięcy swoich rodaków w wojnie z Niemcami.
