Rycerz
Rycerz – jest to ludź; sądzi się, że rycerze pochodzą od małpy.
Składniki rycerza
- zbroja – najczęstszym typem zbroi jest pudło po telewizorze 25'LCD firmy Sony z obsługą HDTV, bądź beczka po odpadach radioaktywnych;
- gęba – a dokładniej hełm. Często metalowe elementy hełmu są zastępowane elementami ceramicznymi, pochodzącymi z sedesu. Wielu rycerzy lubi przyozdabiać hełmy gałęziami kasztanowca lub nosami kretów;
- tarcza – powierzchnia służąca do odbijania piłek podczas gry w tenisa, lub jak sadza inni, do obrony przed ciosami. Tarczę można uzyskać z przystosowania do tych celów pokrywy od kosza lub deski klozetowej;
- miecz – nie wiadomo, co to jest. Większość rycerzy robi sobie krzywdę przy kontakcie z mieczem – dlategóż zastąpiono je liśćmi i kwiatami;
- buty – najczęściej są to glany z owijką;
- koń – mobilny element rycerza, posiada on 4 odnóża oraz twarz, pożera trawę, czego nie robi rycerz właściwy (dlatego w późniejszym stadium ewolucji rycerz właściwy wykształcił własny żołądek i przewód pokarmowy, oraz uniezależnił się od konia);
- giermek – osobny mobilny element rycerza, posiadający własne odnóża i żyjący niezależnie od rycerza. W praktyce giermek jest w zupełności podporządkowany rycerzowi, a nawet jego koniowi.
Wygląd
- Włosy przetłuszczone i sięgające ramion lub obcięte na wysokości ucha z prostą grzywką i przetłuszczone.
- Sięgający głową powały.
- Z atrybutem typu broń biała lub napój alkoholowy.
- Odbijający światło (tylko, jeśli giermek porządnie pucował mu zbroję).
- Z blizną przez środek twarzy. Jak to: dlaczego? Co to ma być za rycerz bez blizny, ciamajda jakaś, czy co?
Zainteresowania
Ogólnie rycerze słyną z tego, że lubią biegać nago po mokrym asfalcie. Nie jest to jednak norma – część z nich po zastosowaniu środków mutagennych wspomagających przyrost małżowiny usznej, zmienia zainteresowania na gwałt kóz, palenie dziewic i kradzież domów (lub odwrotnie).
Mniej rozgarnięci rycerze, zwłaszcza ci średniowieczni, lubili tarzać się w gnoju i lepić zamki z gnijących liści.
Ci z rycerzy, którzy dopasowali się do realiów epoki średniowiecza lubili odwiedzać karczmy, by tam wypijać hektolitry alkoholu, pałaszować tony mięsiwa z rusztu i bałamucić służebne dziewki. Przy okazji wszczynali burdy o kęsy mięsiwa i względy dziewek. Każdy rycerz był rozmiłowany w wojnie, stąd zainteresowanie mieczami, młotami, toporami, dzidami, pikami, halabardami, itd.
Jeśli akurat nie było wojny, rycerz zajmował się zastępczymi rozrywkami, do czego były mu potrzebne trzy niewiasty. Z jedną brał ślub, by zawsze mieć na stole ciepły obiad, prawego potomka i wysprzątane izby. Drugą z nich wielbił, przyczyniając się do rozwoju ówczesnej sztuki, zatrudniał dla niej trubadurów i innych wierszokletów. Trzecią z nich chędożył. W wypadku, kiedy dysponował większą liczbą niewiast, nadwyżkę tez przeznaczał do chędożenia.
Miejsca występowania
- bitwy
- karczmy
- zamtuzy
- drogi
- imprezy na zamkach
- łoże żony/córki jego seniora
Powiązania
- Bardzo prawdopodobne, że muzycy powermetalowi wywodzą się właśnie od rycerzy, stąd ich zamiłowanie do średniowiecznych klimatów.
- Tak, ten, co napisał Pieśń o Rolandzie też miał wiele wspólnego z tymi zapuszkowańcami.
- I ci wszyscy wykolejeńcy, którzy fantazjują o nagich elfach i piszą fantasy również.
- Producenci konserw: wywodzą się od średniowiecznych producentów zbroi.
Rycerz a smok i uwięziona księżniczka
Współczesny problem społeczny, istotny dla światów fantasy. Otóż ponad połowa wszelkich legend opiera się na bajkach o wyswobadzaniu pięknych (aczkolwiek jest to kwestia gustu) panien z łap i paszczęki okropnego smoka. Tradycyjny rycerz zabija tradycyjnego smoka, ratuje tradycyjną księżniczkę i biorą tradycyjny ślub, aktualne wersje tworzone przez znawców i teoretyków, różnią się od siebie dość znacznie. Wszystko zależy, jak się okazuje, od wyswobadzaczy, którzy dzieleni są wedle różnych kryteriów.
