Pieśń o Rolandzie

Roland i Arab-poganin na polu walki

Pieśń o Rolandzie (w zeszytach: Pleśń na roladzie) – epos rycerski o tematyce rycerskiej.

Pochodzi z Francji, gdzie został spisany koło XX w. W Polsce znany od wieków i rozpowszechniany jako dowód na istnienie męstwa, odwagi i innych pierdół. Celem autora było ukazanie wartości rolady w średniowieczu. Ulubiony tekst licealistów przerabiany na lekcji.

Tło historyczne i fabuła

Znajdujemy się w krainie Franków, gdzie hrabia Roland rusza tłuc Arabów-pogan. Z początku była to oznaka honoru i męstwa, z czasem przerodziła się jednak w niezłą frajdę. Roland, który frajdę tę odczuwał najbardziej, broni Karola Wielkiego, w czym pomaga mu wujaszek.

Gdy wujaszek kapuje na Rolanda w środowiskach Arabów-pogan, frajda zmienia się w krwawą rzeź. Ginie w niej Roland. Niepotrzebnie, bo po latach Francja stała się krajem chrześcijańskim pokojowo.

Test

Pewnie myślisz, że potrafisz doskonale zinterpretować każdy tekst i przeprowadzić jego analizę. Pewnie myślisz, że daleko jest tobie do iście perwersyjnych i obleśnych myśli. Sprawdź się i powiedz, o czym mówi dany fragment tekstu Pieśni o Rolandzie z rozdziału 110.

Roland wali krzepko i Oliwier takoż; i arcybiskup wali więcej niż tysiąc razy, i dwunastu parów też nie zostaje w tyle ani Francuzi, którzy biją wszyscy naraz.

Nie trudno się domyślić, że jest to opis bitwy, prawda?

A teraz próbka rozdziału (nomen omen) 89:

Francuzi zsiadają z koni, padają twarzą na ziemię, aż arcybiskup w imię Boga pobłogosławi im. Za pokutę nakazuje im tęgo walić.

Ale wy przecież nie jesteście na tyle zboczeni, by dostrzec dwuznaczność tego cytatu, prawda?

To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny literatury. Jeśli nie masz uczulenia na książki – rozbuduj go.