Conan

Aaaaa!

Conan podczas ataku.

Conan – fikcyjna, poniekąd literacka, o ile można takim mianem określać jej przygody, postać barbarzyńcy. Stworzona została przez Roberta E. Howarda, pisarza lubującego się w opisach rzezi na miecze i topory.

Geneza

Robert Howard potrafił pisać tylko opowiadania o wielkich, tępych osiłkach z mieczami, które z czasem ktoś dumnie określił mianem heroic fantasy. Przed stworzeniem Conana Howard opisał przygody Njorda, który był wielkim czarnowłosym barbarzyńcą, potem stworzył postać króla Valusji – Kulla z Atlantydy, który również był wielkim czarnowłosym barbarzyńcą. Conan przejął w spadku ich outfit i również był wielkim, czarnowłosym barbarzyńcą. Potem Howard stworzył jeszcze kilka nowelek o królu Piktów – Branie Mak Mornie, który był czarnowłosym barbarzyńcą, ale w przeciwieństwie do innych bohaterów Howarda był niski.

Rysopis

Poczciwa dusza, serce kwiatami usiane…

Conan był wielki nawet jak na barbarzyńcę z północy; był szybszy, silniejszy i zwinniejszy od większości wojowników swojej maści, co pozwalało autorom jego przygód na znaczne uproszczenie fabuły.

Życiorys

Conan żył jakieś 12 tysięcy lat temu w fikcyjnej Erze Hyboriańskiej. Pochodził z północnej krainy Cymmeria, gdzie wszyscy byli wielkimi, czarnowłosymi barbarzyńcami. Cymmeryjczycy z bliżej nieznanych przyczyn nie lubili innych plemion wielkich barbarzyńców z północy: Aesirów, którzy byli blondynami i Vanirów, którzy byli rudzi. Urodził się na polu bitwy i o dziwo nikt go nie zadźgał. W wieku 12 lat zasiadał już w radzie plemienia, a potem wędrował szukając przygód.

Conan był mężem wielkiego serca i jeszcze większego honoru, dlatego też parał się tak honorowymi zajęciami jak złodziejstwo, korsarstwo, łupiestwo i walka w najemnych wojskach. W wieku 45 lat został królem państwa Aquilonii i wszyscy poddani mówili mu, że rządził sprawiedliwe i mądrze, bo bali się narazić wielkiemu, czarnowłosemu barbarzyńcy.

Charakter

Jedynym językiem, jaki rozumiał Conan, była przemoc. Być może działo się tak dlatego, że w Erze Hyboryjskiej nie było jeszcze treningów asertywności. Dlatego też osoby, które stanęły mu na drodze były przez niego w malowniczy sposób masakrowane, najczęściej rozcinane na pół. Conan zawsze wygrywał w starciach jeden na jednego, dwóch na jednego, dziesięciu na jednego i ilu się dało na jednego.

Kobiety

Conan, jako wojownik prostoduszny, nie był zdolny do uczuć platonicznych. Jego relacje z kobietami ograniczały się do pójścia z nimi do łóżka i dogodzenia im jak jeszcze nikomu wcześniej się nie udało, ponieważ wszędzie był równie wielki i czarnowłosy.

Wpływ na kulturę współczesną

Postać Conana zapoczątkowała literaturę heroic fantasy, w której generalnie chodzi o to, że koleś z wielkim mieczem ratuje świat od zagłady, zabija potwora, zabija złego czarodzieja, odnajduje Magiczny Wichajster, a najczęściej – wszystko naraz. Po za tym, na co drugiej okładce płyty metalowej pokazani są wielcy kolesie z mieczami (w przypadku płyt ze Skandynawii – także z toporami) walczący z potworami.

Conan w innych mediach

Od prostego rębajły do gubernatora Kalifornii

Conan doczekał się dwóch filmów o sobie, w których grał go obecny gubernator stanu Kalifornia eee… Arnold Schwarzenegger. Nie musiał zresztą nawet udawać barbarzyńcy: grał siebie w czarnej peruce. W związku z tym mniej zorientowani czytelnicy utożsamiają od tej pory Conana z Terminatorem.

Potem kiedyś powstał serial o Conanie, w którym główną rolę zagrał Ralf Moller, aktor znany głównie z tego, że w Najlepszych z najlepszych II nakopał mu Eric Roberts, a w Gladiatorze Rzymianie naszpikowali go dwudziestoma strzałami.

Przez jakiś czas mówiło się o powrocie Gubernatora do roli Conana w sikłelu pod tytułem Son of Conan, Syna, nie wymienionego z imienia, miałby grać Dwayne „The Rock”/ „Doom”/ „Król Skorpion” Johnson. Ale nie wyszło. Szkoda. Tym większa szkoda, że w 2011 roku w sezonie ogórkowym chyłkiem przemknęło przez kina dzieło Conan Barbarzyńca z Jasonem Momoą w roli tytułowej. Wcześniej nikt nie wiedział kto to jest Jason Momoa. Autor artykułu ma nadzieję (graniczącą z pewnością), że jego rozpoznawalność nie wzrosła po zagraniu roli Conana, bo film dał klapę mimo technologii 3D ( w tym wypadku był raczej 3 x do De).

Włosi rozważają ponoć nakręcenie skupiającego sie na innej sferze życia wojownika z Cimmerii filmu Conan Gwałciciel. Do głównej roli typowany jest Rocco Siffredi.

Był też serial animowany, w którym Conan ma magiczny miecz wykuty z meteorytu. Tym razem mniej zorientowani kinomani mylili Conana z He–Manem. Można ich było łatwo rozróżnić, bo He–Man wzywał Potęgę Posępnego Czerepu, a Conan – Croma. Wydawnictwo Marvel wydało szereg komiksów o Conanie. Były one jednak czarno–białe, co psuło przyjemność z odbioru rysunków. Gdyby były kolorowe, dominowałby w nich kolor czerwony, w zasadzie całe stronice byłyby czerwone. Być może dlatego zdecydowano się na wersję black and white, czerwona farba jest droga.

Przykładowa scena filmowa z udziałem Conana

(tło:pustynia i góry)
Przeciwnicy Conana: (jadą sobie) Patataj, patataj…
Conan: (wypada zza głazu z obnażonym mieczem) Aaaaaaaa !!! (następnie powala Przeciwników: jednego z konia, drugiego ze słonia, kolejnego z dinozaura) Trach !!! Ciach !!! Sru !!! Pierdut !!!
Przeciwnicy Conana: (giną) Ach!
Conan: (wyciera miecz z krwi, przedstawia się) Zwą mnie Conan!
Trupy, d. Przeciwnicy Conana: (milczą ze zrozumieniem) …

Tomy Conana czekające na wydanie

• Conan i Magiczny Sedes
• Conan Deflorator
• Conan contra Transformers
• Conan Piwosz
• Conan Myśliciel
• Conan contra Alien i Predator

Zobacz też

• marna kopia Conana