Dysk twardy

Nie wiemy co się dzieje na tym zdjęciu, ale nie jest to poprawny sposób obsługi dysku twardego

Dysk twardy – kawałek bardzo szybko nagrzewającego się żelastwa, najczęściej stosowany w pudełkach biurkowych, ostatnio widziany jak kręcił się koło iPodów. Jego poprzedni standard SATAnista, umożliwia bardzo szybki przepływ (dokładnie 666 MB/s) z talerzyków przez chipset do procesora kilku, często niepotrzebnych, danych. Najnowsze dyski SSD (Super Szybki Dysk) zapierją szybciej, niż papież po kremówki.

Działanie

Dysk twardy służy jako miejsce do przechowywania filmów edukacyjnych z kategorii XXX, służących młodzieży za źródło informacji związanych z polskim systemem opieki socjalnej. Po eksploatacji można go używać w charakterze przycisku do papieru.

Z wiekiem zaczyna tracić panowanie nad sobą i warczy na wszelkich użytkowników. Bezustannie się psuje. Talerze się wycierają i wypadają z miejsca, a głowice przepalają. Jeśli coś Ci się spieli w komputerze, to możesz mieć pewność, że to ten nowy, cholerny dysk twardy, którego taśma sygnałowa została źle podpięta przez tych niedoświadczonych idiotów z serwisu. Jeśli twój „twardziel” się spalił – pozostało ci jedynie wypielić go przez okno, kupić nowy i odpalić eMule'a w celu nadrobienia zaległości.

Przypisy

To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny informatyki. Jeśli klikasz szybciej niż myślisz – rozbuduj go. Szablon:Informatyka