Gazeta Wyborcza

Plik:GpW.gif

Jesteś wiarygodny jak Wyborcza!

Staropolska obelga

Gówno Prawda – mamy monopol na prawdę.

Hasło reklamowe Wyborczej

Gazeta Wyborcza (znana też jako Gazeta Wybiórcza, Gazeta Wyborowa, Gazeta Koszerna i Die Judenzeitung) – gazeta stara jak III RP. Jedyne w Polsce pismo, które tanieje, a nie drożeje (z 2,8 zł na 1,5 zł) i wychodzi codziennie; wyjdzie w szabas, a nawet w piątek 13-go! (prócz świąt i niedzieli). Gazeta jest redagowana przez faryzeuszy, a jej szefem jest dobrze znany Żyd Aaron Szechter. Cechą charakterystyczną Wyborczej jest imponująca ilość dodatków do niej, przez co samo pismo ląduje w koszu na śmieci zaraz po nabyciu przez przeciętnego obywatela. Jest wroga Faktowi.

Poglądy

Gazeta słynie ze specyficznego pojmowania wolności słowa i tolerancji. Toleruje tylko to, co sama głosi. Pismo przeszło też do kanonów politologii dzięki wprowadzeniu pojęcia zagrożenia demokracji oznaczającego najczęściej:

• Wszystko, co zrobi PiS lub ktokolwiek z nim w jakikolwiek sposób związany, łącznie ze spuszczeniem wody w kiblu przez prezesa PiS.
• Jakakolwiek (choćby najmniejsza) krytyka naszej ukochanej ZSRE.
• Jakakolwiek próba dekomunizacji (no bo przecież komuniści byli tacy mili i dopuścili nas do koryta i teraz mamy tak fajnie, więc o co chodzi?).
• Jakakolwiek próba krytyki narodu wybranego.
• Każdy przejaw polskiego patriotyzmu (bo to podsycanie ciemnogrodzkiego nacjonalizmu i antysemityzmu, a tak w ogóle to jesteśmy w Unii i patriotyzm to obciach!).

Obecnie na pewnym ogólnopolskim forum historycznym młodzi adepci historii próbują dociec, czy czerwony znaczek GW ma coś wspólnego z flagą III Rzeszy i wojującymi socjalistami.

Aby dostać się na etat, trzeba spełniać szereg kryteriów. Pierwszym i najważniejszym jest pokazanie dowodu na pewien rytuał; wiąże się to ze ściągnięciem spodni (tylko w przypadku mężczyzn), drugim jest bycie w przeszłości TW lub pracownikiem SB, trzecią i najmniej ważną, choć mile widzianą (w szczególności przez Człon Naczelny) jest lizodupstwo vel włazidupstwo.

Wiadomości

W Gazecie Wyborczej można wyróżnić trzy rodzaje informacji:

• Prawdziwe (nekrologi, data);
• Prawdopodobne (pogoda);
• Cała reszta.

Czytelnicy

Gazeta Wyborcza jest przedmiotem lansowania się snobów, wykształciuchów, oraz innych nowoczesnych i jaśnie oświeconych. Modne jest wyciągnięcie gazety w autobusie i pokazanie jej wszystkim na około. Jakakolwiek dyskusja (zwłaszcza na tematy historyczne, kulturalne, [[Polityka|polityczne} lub kulinarne) czytelnika Wyborczej z kimkolwiek bardziej kumatym kończy się porażką tego pierwszego, gdyż czytelnikowi po zacytowaniu kilku tekstów z jego ukochanej gazetki najczęściej kończą się argumenty i zaczyna zachowywać się jak Dziecko Neo. Gdy i to nie działa i adwersarz naszego wykształciucha nadal chce dyskutować, ten sięga po jedno (lub oba naraz) ze swoich Wunderwaffe: nazywa przeciwnika antysemitą/faszystą/nacjonalistą/rasistą/miłośnikiem PiSu lub wkleja losowo wybrany paragraf z Kodeksu Karnego i straszy wezwaniem Policji.

Zastosowania

Gazeta jest wysoce ceniona przez Polaków ze względu na wiele jej cech użytkowych:

• Dobra jako rozpałka do kominka/grilla.
• Można ją podłożyć pod kapiący olej z silnika naprawianego samochodu.
• Nadaje się do zapychania szpar w ścianach i oknach.
• Jest wygodna do zawijania kieliszków i filiżanek.
• Jest świetnym substytutem papieru toaletowego.
• Rewelacyjnie suszy się na niej mokre buty.
• Można wykładać nią kuwetę dla kota (badania wykazały, że koty o wiele bardziej wolą robić na Wyborczą niż na żwirek).
• Żule bardzo chętnie śpią na niej lub przykrywają się nią śpiąc na ławce.
• Zaspokaja potrzebę Dwóch Minut Nienawiści, której istnienie udowodnił George Orwell co najmniej sto lat temu.
• Ewentualnie można jej użyć do zabicia muchy.

Istnieje jej bezpłatna wersja zwana Metro. To ostatnie ma jednak mniej stron i ma gorsze właściwości palno-chłonno-izolacyjne.

Zobacz też

• Gazeta.pl
• Fakt