Grafomania

Pierwszy, który porównał oczy do gwiazd był poetą-geniuszem, każdy następny - grafomanem.

Anonimowa sentencja o grafomanii, parafraza zapowiedzi do "Snu kochającego psa" J. Kaczmarskiego

Grafomania – zaburzenie psychiczne, chorobliwa skłonność do pisania i zadręczania środowiska swoimi wypocinami. Z reguły nie leczona przez specjalistów, jako że papieru i długopisów jest pod dostatkiem, a nikt nie musi tego czytać. Wyraz jest częstym epitetem, jakim obrzucają się przedstawiciele różnych klik literackich.

Cechy

Na Nonsensopedii grafomania uznawana jest za bełkot i ekspresowo leczona ekspresowym kasowaniem. Na języku polskim w szkole grafomania jest przedmiotem zachwytu polonisty, licznych dyskusji, opracowań i jedynek. Utwór grafomański charakteryzuje się z reguły przegadaniem, brakiem konsekwencji stylistycznej, oklepanymi zwrotami i banałami. Z tego powodu spod oceny wyłączone są najczęściej przemówienia polityków.

Repertuar grafomana

• wyważanie otwartych drzwi.
• tłumaczenie z polskiego na nasze.
• stare śpiewki.
• zawracanie Wisły kijem.
• pisanie na Berdyczów.

Przykłady utworów grafomańskich

• Eliza Orzeszkowa, Nad Niemnem
• Witold Gombrowicz, Ferdydurke
• Henryk Sienkiewicz, Potop

Przykłady utworów niebędących grafomanią

• Henryk Sienkiewicz, Potop
• Eliza Orzeszkowa, Nad Niemnem
• Witold Gombrowicz, Ferdydurke