Grzegorz Ciechowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
WizualnieWikikod
(nowa strona)
 
M (Wycofano ostatnie edycje autorstwa 91.230.122.158; przywrócono ostatnią wersję autorstwa Paulina03.)
Znacznik: rewert
 
(Nie pokazano 22 wersji utworzonych przez 12 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:Grzegorz Ciechowski.jpg|thumb|Obywatel <s>Giga Chad</s> G.C.]]
Grzegorz Ciechowski urodził się 29 sierpnia 1957 r. w Tczewie, a zszedł na zawał 22 grudnia 2001 r. w 100 - lycy.
'''Grzegorz Ciechowski''' (ur. [[29 sierpnia]] [[1957]] w <del>[[Toruń|Toruniu]]</del> [[Tczew]]ie, zm. [[22 grudnia]] [[2001]] w [[Warszawa|Warszawie]]) – polski muzyk rockowy, [[Niedoceniany multiinstrumentalista|Alfa i Omega]]. Kochał swoje imię i nazwisko, dlatego musiało się ono znaleźć w nazwie każdego zespołu, którego był członkiem.


Po założeniu Republiki Grzesiek postanowił wykorzystać swe umiejętności muzyczne. W tym celu ukradł z muzeum folkloru harmonijkę ustną, którą później przerobił na flet. Następnie stopił swoje plastikowe narty i powstał keyboard. Żeby nie wyglądało amatorsko, nakleił na niego napis Yamaha.
== Młodość ==
Jako rozpieszczone dziecko został posłany na lekcje fletu, jednak nie przepadał za nimi, bowiem nauczyciel bił go po palcach. Uczył się również gry na fortepianie. Nie podobało się jego rodzicom to, że rozbierał instrument i przestrajał go, żeby wydawał głośniejsze dźwięki. Jako student udał się do ogromnego miasta zwanego Toruniem, gdzie nie znajdowała się jeszcze twierdza wszechmogącego Rydza. Napisał kilka wierszy, a potem stwierdził, że mógłby zacząć wyć w jakimś zespole. Wziął się i został liderem Republiki.


== Republika ==
== Ciekawostki ==
Jego nowy, niezwykły, inteligencki, nowofalowy zespół odbywał próby w klubie o dwuznacznej nazwie ''Od Nowa'' . Grzesiek postanowił wykorzystać swe umiejętności muzyczne nabyte za młodu. W tym celu ukradł z muzeum folkloru harmonijkę ustną, którą później przerobił na flet. Następnie stopił swoje plastikowe narty i powstał keyboard. Żeby nie wyglądało amatorsko, nakleił na niego napis Yamaha. Zespół zdobywał coraz większą sławę, konkurując na listach Marka Niedźwiedzkiego z [[Lady Pank|Pewnymi pstrokatymi alkoholikami]] , [[Dżem|Grupą znanego nam wszystkim ćpuna - kowboja - Indianina - hipisa]], [[Perfect|Zespołem Pana od ACTA]] oraz innymi mniej ważnymi. W 1986 r., gdy to Republika miała nagrywać trzecią płytę, członkowie zespołu dostali wpierdol od Grzesia i grupa się rozpadła.


* Napisał dziś piosenkę.
== Obywatel G.C. ==
* Pisze dla pieniędzy.
Grzesiu, nie zważając na to, że wpędził swych współgrajków w długotrwała depresję, postanowił nagrać płytę solową. Napisał na kolanie jakieś zboczone teksty i zadzwonił po jakichś muzyków sesyjnych, żeby czasami nie przepadł czas w studio. W nagraniu albumu pomogli mu : [[Jan Borysewicz|Tymczasowo rozchwiany emocjonalnie gitarzysta - striptizer]] , [[Małgorzata Potocka|Jego ówczesna scenografka - kochanka]] , Janusz Skowron, Krzysztof Ścierański, Jose Torres - maczo, w którym potajemnie podkochiwał się Krzysio (ale Jose wolał Janka B.), Janusz Tytman i Krzysztof Zawadzki. Po nagraniu albumu tytuły utworów zostały ocenzurowane przez gang Jaruzelskiego i Grzesiek został zmuszony do dopisania do nich (w nawiasach), że nie kwestionują potęgi komunizmu i nie lekceważą ZSRR. Mimo tego G.C. i tak nie otrzymał zgody na wydanie płyty (ale oczywiście ją wydał, co on będzie Wojtka słuchał?). Potem była płyta ''Tak! Tak!'' (sprzeciwiając się dzikim tłumom nakazującym Grześkowi emigrację), ''Citizen G.C.'' (Grzechu popisuje się nienaganną angielszczyzną), ''Stan strachu'' (ścieżka dźwiękowa do filmu pod tym samym tytułem), ''Obywatel świata'' (w nagraniu użyto organów kościelnych, chóru i kwartetu smyczkowego - czyżby Grzesiu nie był taki tró?) i ''Selekcja'', ale to mało ważne - zbiór najlepszych(?) piosenek Obywatela.
* Śpiewa dla pieniędzy.
* Nagrywa dla pieniędzy.
* Wydaje dla pieniędzy.
* Kocha cię.
* Pragnie cię.
* Ten telefon w jego głowie tylko brzęczy.
* Jest lżejszy od fotografii.
* Kiedy cię widzi to się wstydzi.
* Zna każdą odpowiedź.
* Na wszystko ma odpowiedź ostrą.
* Już ma cię dość.
* To nie karnawał, ale tańczyć chce.
* I będzie tańczył z nią po dzień.
* To nie zabawa, ale bawi się.
* Nie pytaj go, dlaczego jest z [[Polska|nią]].
* Może zrobić z tobą to co chce.
* W otwór w plecach wpuszcza ci ciepłą wodę.
* Już nic nie zdoła go ocalić.
* Nie może wstać, więc leży patrząc na twe ciało.
* Umiera prawie rozebrany.
* Z ust płynie mu strumyczek krwi.
* Chce wiedzieć jak są zimne gwiazdy.
* [[Marihuana|Zielone usta]] go całują.
* Skacze razy pięć.
*Deszcz jego meteorów w Tobie gna.
*Nic nie wie o sobie.
*Ma tętno miarowe.
*Nie wyrwie się, to tylko wie.
*Zasypia w szufladzie dokładnie wskazanej.
*Pragnie ciebie tak jak chłodu [[Moskwa|Moskwy]].
*Jest [[Paryż|Paryżem]].
*Nie chce twoich wart.
*Tak długo czeka.
*Biegnie zataczając się.
*Czuje zimny oddech Twój.
*Klatka co rano budzi go.


== Zmartwychwstanie Republiki ==
== Zobacz też ==
* [[Republika (zespół muzyczny)]]
W pewnym roku (nasz tymczasowy kronikarz okazał się być zwykłym alkoholikiem i menelem, więc nie znamy nawet przybliżonej daty) Republikę zaproszono na Festiwal w Jarocinie, do mekki mniej hardkorowych punków (ci bardziej tró spotykali się na Woodstocku), metali, rockersów i tym podobnych. Niestety, zespół odmówił udziału, co spotkało się z dezaprobatą fanów przechodzącą w rozjuszenie. W następnym roku zjawił się na koncercie, jednak obecni przywitali Grześka i spółkę pomidorami, olśniewającym kefirem, dużo mniej szlachetną od poprzednika maślanką i innymi produktami, które leżą w Tesco w dziale zatytułowanym ''Nabiał''. Mimo przeszkód zespół zaczął grać. Widownia była zauroczona i prosiła o bis, ale koszula Krzywańskiego zaczęła pokrywać się pleśnią i musieli skończyć. W międzyczasie odbył się jeszcze rytuał palenia ''Nowych sytuacji'', które to wierne fanki Republiki przywoziły do domu w ilościach hurtowych.
W 1990 r. zespół zagrał kilka wspólnych koncertów, stwierdził, że fajnie by było razem popić i zreaktywowali Republikę. Efektem ich wspólnych zabaw były kolejno albumy : ''1991'' (zawierający tylko remiksy) , ''82 - 85'' (z niesamowitymi, starymi hiciorami zespołu), ''Siódma pieczęć'' (ze zboczonymi tekstami naszego bohatera), ''Republika marzeń'' (z jeszcze bardziej zboczonymi tekstami powyższego) oraz ''Masakra'' (opowiadająca o tym, ile jest sztuki w sztuce, czyli ''Mamona'').


{{stub|muz}}
== ŚMIERĆ ==
{{DEFAULTSORT:Ciechowski, Grzegorz}}
Gdy 22.12.2001 Grzesiu opuścił nasz świat z powodu zawału serca (może po prostu za dużo wypił? Nie wnikajmy...). Wtedy jego koledzy popadli w depresję i oficjalnie zamknęli zespół. Jednak ''ku chwale Grześka'' wydali rok po jego śmierci płytę o fenomenalnym tytule ''Ostatnia płyta''. Zawiera ona aż 4 (słownie: cztery) utwory nigdzie wcześniej nie publikowane (przecież trzeba jakoś zarobić, no).
[[Kategoria:Polscy kompozytorzy]]

[[Kategoria:Polscy wokaliści]]
== Życie prywatne ==
Grzegorz miał dwie siostry - Aleksandrę i Małgorzatę. Jedna z nich była starsza, a druga młodsza od niego, ale kiedy o tym opowiadał, przed nosem naszego kronikarza pojawił się imbirowy Jack Daniels i nie było czasu na bzdury. Jako student polonistyki poślubił niejaką Joannę Muchlińską, koleżankę z wydziału. W 1985 roku porzucił ją dla Małgosi Potockiej. poinformował ją o rozwodzie dopiero wtedy, kiedy Joasia napotkała go z reżyserką w łóżku (''przypadeg? - nie sondzem'' - jak powiedziałaby każda szanująca się gimnazjalistka). Za Małgorzatą dorobili się potomstwa w postaci Weroniki, która obecnie mieszka w Stanach i jeździ na koniach. Nie bez znaczenia jest tutaj fakt, iż jej narodziny opijał japońskim winem sam Lech Wałęsa. Grześ i Małgosia mieli dom i sprzątaczkę. Była ona wielką fanką Republiki, a zwała się Anna Wędrowska. Dzięki swej przebiegłości pożyczała od Potockiej sukienki i romansowała i z Grzegorzem. Gdy jego związek z Małgosia się rozpadł, pobrali się i Ania dostąpiła zaszczytu urodzenia trojga dzieci Grześka (w tym jednego po jego śmierci - ekhm, ummmm...).

== Zboczone pieśni ==
'''Ja Kain, Ty Abel''' - Grzesiu po raz pierwszy w życiu poszedł do kościółka i widocznie spodobały mu się rozgłaszane tam prawdy/herezje, oto owoc jego rozmyślań

'''Paryż-Moskwa 17.15''' - Ciechowski wyjechał na wakacje z kolegami i uciekł im pociąg (informacja potwierdzona przez Borysewicza - G.C. nie pamiętał tego wyjazdu)

'''Tak długo czekam (czyli Ciało)''' - Potocka długo siedzi w łazience i Grzesiu myśli, że utopiła się w wannie

'''Udajesz, że nie żyjesz''' - zdenerwowany Ciechowski w końcu wchodzi do łazienki, Potocka chce go wkurzyć i udaje, że nie żyje

'''Odmiana przez osoby''' - napisana przed egzaminem ustnym z języka polskiego

'''Tak... Tak... to ja''' - po ostrej imprezie z kumplami Grzechu chce dostać się do domu, Potocka nie poznaje go i nie chce otworzyć drzwi

'''Nie pytaj o Polskę''' - ''Polska'' robi tu za przyzwoitkę, tak naprawdę to miał być gorszący małolaty erotyk o schadzkach z bliżej nieokreśloną kobietą na brudnych dworcach.

'''Piosenka dla Weroniki''' - Pieśń dla małej Weroniki, która ogólnie nic nie wie. W tle podobno można usłyszeć zawodzenie Potockiej, ale Rosyjscy naukowcy nadal prowadzą badania nad piosenką w celu potwierdzenia tej wątpliwej hipotezy.

'''Witajcie w zoo''' - Inspirowane piosenką ''Welcome to the jungle'' Guns n' roses. Axl przez tydzień nie wychodził z domu, kiedy stwierdził, że Grzegorz udaje słonia lepiej od niego.

'''Umarła klasa''' - Spotkanko klasowe. Grzesiu z trudem poznaje koleżankę, która w młodości go zgwałciła oraz innych bliższych i dalszych przyjaciół. Na koniec profesor umiera i wszyscy skaczą z krawężnika.

Aktualna wersja na dzień 14:45, 31 sie 2023

Obywatel Giga Chad G.C.

Grzegorz Ciechowski (ur. 29 sierpnia 1957 w Toruniu Tczewie, zm. 22 grudnia 2001 w Warszawie) – polski muzyk rockowy, Alfa i Omega. Kochał swoje imię i nazwisko, dlatego musiało się ono znaleźć w nazwie każdego zespołu, którego był członkiem.

Po założeniu Republiki Grzesiek postanowił wykorzystać swe umiejętności muzyczne. W tym celu ukradł z muzeum folkloru harmonijkę ustną, którą później przerobił na flet. Następnie stopił swoje plastikowe narty i powstał keyboard. Żeby nie wyglądało amatorsko, nakleił na niego napis Yamaha.

Ciekawostki[edytuj • edytuj kod]

  • Napisał dziś piosenkę.
  • Pisze dla pieniędzy.
  • Śpiewa dla pieniędzy.
  • Nagrywa dla pieniędzy.
  • Wydaje dla pieniędzy.
  • Kocha cię.
  • Pragnie cię.
  • Ten telefon w jego głowie tylko brzęczy.
  • Jest lżejszy od fotografii.
  • Kiedy cię widzi to się wstydzi.
  • Zna każdą odpowiedź.
  • Na wszystko ma odpowiedź ostrą.
  • Już ma cię dość.
  • To nie karnawał, ale tańczyć chce.
  • I będzie tańczył z nią po dzień.
  • To nie zabawa, ale bawi się.
  • Nie pytaj go, dlaczego jest z nią.
  • Może zrobić z tobą to co chce.
  • W otwór w plecach wpuszcza ci ciepłą wodę.
  • Już nic nie zdoła go ocalić.
  • Nie może wstać, więc leży patrząc na twe ciało.
  • Umiera prawie rozebrany.
  • Z ust płynie mu strumyczek krwi.
  • Chce wiedzieć jak są zimne gwiazdy.
  • Zielone usta go całują.
  • Skacze razy pięć.
  • Deszcz jego meteorów w Tobie gna.
  • Nic nie wie o sobie.
  • Ma tętno miarowe.
  • Nie wyrwie się, to tylko wie.
  • Zasypia w szufladzie dokładnie wskazanej.
  • Pragnie ciebie tak jak chłodu Moskwy.
  • Jest Paryżem.
  • Nie chce twoich wart.
  • Tak długo czeka.
  • Biegnie zataczając się.
  • Czuje zimny oddech Twój.
  • Klatka co rano budzi go.

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]


Crystal Clear app knotify.png To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny muzyki. Jeśli wytrzymasz 10 minut w słuchawkach – rozbuduj go.

Źródło: „https://nonsa.pl/index.php?title=Grzegorz_Ciechowski&oldid=1797861”