Grzegorz Kmita

Ten artykuł dotyczy muzyka. Zobacz też zwierzątko Patyczak.

Patyczak na dachu świata

Grzegorz „Patyczak” Kmita – urodzony, magister, linuksowiec. Wokalista, kompozytor, autor tekstów, aranżer, lider i frontman jednoosobowego punkowego zespołu Brudne Dzieci Sida.

W niektórych kręgach uważany za jednego z najlepszych gitzrzystów świata obok Jimmy Hendrixa, Carlosa Santany, Joe Satrianiego, Erica Claptona, Marka Knopflera, Steva Vaia czy Pana Witka-gościa z Atlantydy.

Zespół stawiał pierwsze kroki na Przystanku Woodstock, kiedy Patyczak siadał na wielkim, mobilnym śmietniku albo wchodził na Toi-Toia i stamtąd dawał do pieca.

W początkach swojej kariery Patyczak znał trzy akordy i nie umiał nastroić gitary, więc stroił mu kolega. Poza Przystankiem Patyczak daje koncerty tylko od wielkiego święta. Dalej nie zna więcej, jak dziesięciu akordów. Zdarza mu się mylić teksty w piosenkach, ponieważ nowych jeszcze nie zdążył się nauczyć, a starych już dokładnie nie pamięta.

Ponadto potrafi grać na grzebieniu i śpiewać jednocześnie.

Koncertowe występy Patyczaka z czasem zyskały taką popularność, że jak sam twierdzi, pod koniec koncertów musiał zrywać struny swojej gitary po to, aby publiczność pozwoliła mu zejść ze sceny.

Woodstock 2005

W 2005 roku na Przystanku Woodstock Patyczak miał krótki występ na dużej scenie. Do podłączającego się z tyłu niemieckiego zespołu zwrócił się ze słowami: ja tu mam koncert, a następnie nie chciał opuścić sceny, aż zerwał strunę. Owsiak pewnie zadba, żeby Patyczak więcej nie wystąpił, bo inaczej się umawiali, ale Patyczak jak wyszedł, to miał ostro w czubie. Publiczność znała jego repertuar lepiej od niego.