Józef Chełmoński: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
WizualnieWikikod
(nowa strona)
 
M (added Category:Malarze using HotCat)
 
(Nie pokazano 20 wersji utworzonych przez 15 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{sur|polskiego malarza|imię|Józef}}
[[Plik:CHELMONSKI.JPEG|thumb|240px|right|Józek jak miał 53 lata. STARUCH !]]
[[Plik:ChelmonskiJozef.1902.Autoportret.jpg|thumb|250px|Józek, gdy miał 53 lata, z widocznymi oznakami starzenia – brodą większą niż głowa i amor vacui w lewym górnym rogu]]


⚫
'''Józef Marian Chełmoński herbu Prawdzic''' (ur. [[7 listopada]] [[1849]] w [[Boczki|Boczkach]], zamordowany przez [[Bóg|Boga]] z powodu starości [[6 kwietnia]] [[1914]] w [[Kuklówka Zarzeczna|Kuklówce Zarzecznej]]) – polski malarz.
[[Plik:HERB.PNG.png|thumb|240px|right|Herb "Prawdzic" Józka !]]

== Józef Chełmoński ==
⚫
'''Józiu Marian Chełmoński''' herbu Prawdzic przyszedł na ten zwariowany świat dokładnie 7 listopada roku 1849 w (Z)Boczkach, zaś zamordowany przez Boga z powodu starości został równo 6 kwietnia 1914 w Kuklówce Zarzecznej. Był polskim malarzem.


== Dzieciństwo ==
== Dzieciństwo ==
Pochodził ze zubożałej szlachty mazowieckiej. Ojciec malarza Adam dzierżawił majątek Boczki. W folwarku w Boczkach urodził się 7 listopada 1849 r. Józek Mario. O matce Izie z Łoskowskich gadało się, że była bardzo (nie)kulturalna, kochała sztukę i <strike>bełkoty pisane przez artystów</strike> literaturę. W (Z)Boczkach Józek mieszkał aż do dnia w którym se wyjechał do Wawy bo mu się nudziło w tej pipidówie, ale i tak potem dużo razy przyjeżdżał maminsynek do swojej kochanej mamuśki. CMOK-CMOK.
Pochodził ze zubożałej szlachty mazowieckiej. Ojciec malarza Adam dzierżawił majątek Boczki. Tam się miał czelność przyjść na świat artysta. O matce Izie z Łoskowskich gadało się, że była bardzo (nie)kulturalna, kochała sztukę, literaturę, a miliarderów czyniła milionerami. W Boczkach Józio mieszkał aż do dnia, w którym se wyjechał do [[Warszawa|Warszawy]], gdy ogarnął go spleen pipidówka.


== Młodość i latka (nie)dojrzałe ==
== Młodość i latka (nie)dojrzałe ==
W rokach od 1867 do 1872 uczył się w warszawskiej Klasie Rysunkowej i w priv pracowni Wojtka Gersona, od 1872 do 1875 studiował w Akademii monachijskiej. W 1875 poleciał do Parii, gdzie szczycił dużą popularnością dzięki <strike>pogmatwanej</strike> oryginalnej tematyce swoich obrazków. Współpracował jako ilustrator z paryskim '''Le Monde Illustre''', co oznacza "Maluję dla bachorów". Z Paryża za denne obrazki dla dzieci wygnali go do Włoch. Stamtąd też, dlatego w latach 1872 i 1874-1875 malował palcami w Podole i Ukrainie. W 1887 wygnali go do Warszawy, w 1889 kupił dworek w Kuklówce, gdzie wprowadził się i mieszkał aż do zamordowania przez Boga. Zakopali go bez trumny, brudnego od pomidorów za denne obrazy w Żel(ech)kowie.
W latach 1867–1872 uczył się w warszawskiej Klasie Rysunkowej i w prywatnej pracowni Wojciecha Gersona, od 1872 do 1875 studiował w Akademii Monachijskiej. W 1875 poleciał do [[Paryż]]a, gdzie szczycił dużą popularnością dzięki <del>pogmatwanej</del> oryginalnej tematyce swoich obrazków. Współpracował jako ilustrator z paryskim „Le Monde Illustre”, gdzie ze wszystkich sił wyrównywał w dół wyśrubowany poziom placówki. Z Paryża za denne obrazki dzieci wygnały go do [[Włochy|Włoch]], gdzie również nie zagrzał długo. W latach 1872 i 1874–1875 malował palcami na Podolu i [[Ukraina|Ukrainie]]. W 1887 wyjechał go do [[Warszawa|Warszawy]], skąd 2 lata później powrócił do rodzinnej Kuklówki, kupując dwór swojego dzieciństwa. Tam zmarł na ostatni rok życia.

⚫
Za życia malował sceny z Pisma Świętego, przy tym malując na pierwszym planie siebie jako Boga, dlatego zmarł w tak "młodym" wieku. Malując z dużym entuzjazmem życie swojej wsi jako miasto ukraińskie, oraz sceny, gdy m.in. myśliwy strzelał sobie strzelbą w dupę z bezradności. W real, nastrojowych obrazkach z wielką wrażliwością pokazywał mieszane kolorki. Rzadziej malował ludziów. Był <strike>okropnym</strike> doskonałym malarzem koników, minimalną sławę dały mu rozpędzone Czwórki i Trójki, których, z osłupieniem samego Józia, sprzedano aż 7. Okazało się też, że 5 kupił on, 1 jego menager i 1 jakaś babcia z Tuchola Osranego.



== Ciekawostki ==



*Józek jak studiował na akademiku monachijskim, wzbudzał <strike>nie</strike>małą sensację swoim ubiorem. Nosił czerwone rajtki ruskiej

&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; konnicy, granat ułańską wiatrówke oraz czapkę konduktorską Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej.


*Maciek Masłowski w swoich brukowcach poświęconych Józkowi napisał, że ten ''zaklął w swoim malarstwie tajemnicę polskości'' i dalej stwierdza ''jest w tym coś z magii, jest zaklęcie, jest urok rzucony przez prawdziwego myśliwca na wielkich łowach natury.'' Wy zrozumieliście o co mu chodziło? Mi ani trochę.
*Oddział P.T.T.K [Prawdziwy Takt Takich Kurw] w Żyra(an)<strike>r</strike>dowie przyznał odznakę&nbsp; "Taktowy Kurwuś Pierwsza Klasa".


⚫
Za życia malował sceny z [[Biblia|Pisma Świętego]], umieszczając przy tym na pierwszym planie siebie jako Boga. Tworzył z dużym entuzjazmem piękne wiejskie sceny rodzajowe, wymownym przykładem myśliwy, który postrzelił się [[dupa|dupę]] z bezradności. Rzadziej malował [[ludzki żywot|ludzi]]. Na jego płótnie za to gościły [[koń|konie]]; minimalną sławę dały mu rozpędzone Czwórki i Trójki, których, ku osłupieniu samego Chełmońskiego, sprzedano aż 7. Okazało się, że pięć kupił on, jednego jego manager, a ostatniego jakaś dostojna dama rodem z Tuchola Osranego.


== Biografia ==
== Biografia ==
⚫
* Maciej Masło: Mazidłowski żywot Józefa Chełmońskiego, Warszawa 1965, wyd. PIWOSZ (2. wydanie – 1972)
⚫
* Maciej Masło: Józek Chełmoński, Warszawa 1973, wyd. Aurigia – Wydawnictwo Najgorszych Mazideł.
⚫
* Rzecz o sławnych Łowiczanach, Łowicz 2006, wyd. Mazidła Malowane Palcem S.A.


[[Kategoria:Polacy|Chełmoński, Józef]]
⚫
*Maciek Masło(wski)i: Mazidłowski żywot Józka, Warszawa 1965, wyd. PIWOSZ (2. wydanie – 1972)
[[Kategoria:Malarze]]
⚫
*Maciej Masło(wski): Józek Chełmoński, Warszawa 1973, wyd. „Aurigia” – Wydawnictwo Najgorszych Mazideł.
⚫
*Rzecz o sławnych Łowiczanach, Łowicz 2006, wyd. "Mazidła Malowane Palcem S.A"

Aktualna wersja na dzień 16:16, 3 lut 2018

Disambug.svg Ten artykuł dotyczy polskiego malarza. Zobacz też hasła o innych osobach o tym imieniu.
Józek, gdy miał 53 lata, z widocznymi oznakami starzenia – brodą większą niż głowa i amor vacui w lewym górnym rogu

Józef Marian Chełmoński herbu Prawdzic (ur. 7 listopada 1849 w Boczkach, zamordowany przez Boga z powodu starości 6 kwietnia 1914 w Kuklówce Zarzecznej) – polski malarz.

Dzieciństwo[edytuj • edytuj kod]

Pochodził ze zubożałej szlachty mazowieckiej. Ojciec malarza Adam dzierżawił majątek Boczki. Tam się miał czelność przyjść na świat artysta. O matce Izie z Łoskowskich gadało się, że była bardzo (nie)kulturalna, kochała sztukę, literaturę, a miliarderów czyniła milionerami. W Boczkach Józio mieszkał aż do dnia, w którym se wyjechał do Warszawy, gdy ogarnął go spleen pipidówka.

Młodość i latka (nie)dojrzałe[edytuj • edytuj kod]

W latach 1867–1872 uczył się w warszawskiej Klasie Rysunkowej i w prywatnej pracowni Wojciecha Gersona, od 1872 do 1875 studiował w Akademii Monachijskiej. W 1875 poleciał do Paryża, gdzie szczycił dużą popularnością dzięki pogmatwanej oryginalnej tematyce swoich obrazków. Współpracował jako ilustrator z paryskim „Le Monde Illustre”, gdzie ze wszystkich sił wyrównywał w dół wyśrubowany poziom placówki. Z Paryża za denne obrazki dzieci wygnały go do Włoch, gdzie również nie zagrzał długo. W latach 1872 i 1874–1875 malował palcami na Podolu i Ukrainie. W 1887 wyjechał go do Warszawy, skąd 2 lata później powrócił do rodzinnej Kuklówki, kupując dwór swojego dzieciństwa. Tam zmarł na ostatni rok życia.

Za życia malował sceny z Pisma Świętego, umieszczając przy tym na pierwszym planie siebie jako Boga. Tworzył z dużym entuzjazmem piękne wiejskie sceny rodzajowe, wymownym przykładem myśliwy, który postrzelił się dupę z bezradności. Rzadziej malował ludzi. Na jego płótnie za to gościły konie; minimalną sławę dały mu rozpędzone Czwórki i Trójki, których, ku osłupieniu samego Chełmońskiego, sprzedano aż 7. Okazało się, że pięć kupił on, jednego jego manager, a ostatniego jakaś dostojna dama rodem z Tuchola Osranego.

Biografia[edytuj • edytuj kod]

  • Maciej Masło: Mazidłowski żywot Józefa Chełmońskiego, Warszawa 1965, wyd. PIWOSZ (2. wydanie – 1972)
  • Maciej Masło: Józek Chełmoński, Warszawa 1973, wyd. Aurigia – Wydawnictwo Najgorszych Mazideł.
  • Rzecz o sławnych Łowiczanach, Łowicz 2006, wyd. Mazidła Malowane Palcem S.A.
Źródło: „https://nonsa.pl/index.php?title=Józef_Chełmoński&oldid=1485424”