Jan Paweł II
Ktoś się pomylił i krzyknął: Niech żyje łupież.
Jan Paweł II o Janie Pawle II
No proszę państwa... w jaki sposób Bóg może Aleksandrowi zapłacić? Moi ukochani, zadajmy sobie to pytanie raz jeszcze. I spróbujmy na tak postawione pytanie odpowiedzieć, mianowicie... w jaki sposób Bóg może Aleksandrowi zapłacić, skoro wiadomo, że nie ma u Niego Aleksandra na liście?
Jerzy Kryszak jako Jan Paweł II
W ZSRR dajesz błogosławieństwo tłumowi papieży.
Radziecka inwersja o Janie Pawle II
Serdetschnje posdrawjam Polakuf.
Benedykt XVI w zastępstwie Jana Pawła II
Jan Paweł II (łac. Ioannes Paulus II, właśc. Karol Józef Wojtyła, Habemus papam, Człowiek, który został papieżem, Papież, który pozostał człowiekiem, ur. 18 maja 1920 w Wadowicach, zm. 2 kwietnia 2005 w Watykanie, zmart. 4 kwietnia 2005 tamże) – polski duchowny katolicki, arcybiskup Krakowa, kardynał, papież, poeta, poliglota, aktor, dramaturg, pedagog, podróżnik, filozof, przedstawiciel personalizmu chrześcijańskiego, narciarz, taternik.
Przed pontyfikatem
Młodość
W młodości Karol Wojtyła ćwiczył się w profesjonalnym pochłanianiu wyrobów cukierniczych. W późniejszych latach zaowocowało to nadaniem mu pseudonimu WZK - Wielkiego Zjadacza Kremówek. Ponadto, lubował się w piłce nożnej, jednak ze względu na zbyt dużą uwagę poświęconą pierwszemu hobby, osiągał prędkość przeciętnego 90-letniego klepacza modlitw, TW. Paciorkowiec. Z tego powodu zwykle grał na pozycji bramkarza, dzięki czemu światło bramki redukowało się o 90%. Poza tym, ćwiczył się w sztuce teatralnej, dzięki czemu doskonale reżyserował swoje homilie, szczególnie specjalizując się w tematyce "jak wyleczyć bezsenność".
Kapłaństwo
Po tygodniu od czasu, gdy został subdiakonem, awansował na diakona, a potem zarzucił węzełek na ramię, wyszedł na drogę i ruszył spacerem przed siebie, bo wszystkie drogi prowadzą do Rzymu. Po drodze nawracał milicjantów, potem polizei'ów, potem police'ów, potem polizia'ów, a na koniec taryfę, bo taksówkarz nie wyhamował przed Watykanem.
W 1958 roku miał dostać czapkę biskupią. Będę czarodziejem? – zapytał Wojtyła. Nie – odpowiedział Bóg. Kiedy Eugeniusz Baziak przyszedł, aby zgrać terminy, Wojtyła zapytał: W czym mogę pomóc? i tak został biskupem pomocniczym Krakowa. W drodze na konsekrację nawrócił autobus pełen zupełnie przypadkowych przechodniów – bo co niby robili przechodnie w autobusie?
Pontyfikat
Wybór na papieża
Jan Paweł II popełnił faux pas, kiedy w dniu wyboru złamał tradycję i przemówił po włosku, chociaż 300 000 Włochów przyniosło ze sobą turystyczne słowniczki łaciny. Zrobił to z przekonania, że nikt się nie zorientuje, że nie jest Włochem, choć potem pomylił się z nadzieją, że komunistów, którzy mieli kablówkę, czym prędzej krew zaleje.
Po konklawe
Wielki Zjadacz rozpoczął swoją polityczną karierę od wyniszczenia zagrażającej mu opozycji. W tym celu używał subtelnych metod w rodzaju wyrzucenia z uczelni tudzież poczęstowania ekskomuniką. Dzięki działaniom kremówkowego dziadzia rozpoczęła się nagonka na najbardziej znanych kościelnych reformatorów takich jak Hans Küng, Edward Schillebeeckx, Gustavo Gutiérrez, Leonardo Boff czy Charles Curran. Główna różnica światopoglądowa tych postaci oraz Wielkiego Papy Karola przebiegała w proporcji śmietany i cukru przy wyrabianiu kremówkowej masy. Ponadto Wielki Zjadacz trudnił się pobijaniem rekordów prędkości w swoim mobilnym kiosku oraz promowania AIDS w ramach akcji "nie dla prezerwatyw". Stworzył także niecodzienną filozofię, której głównym pojęciem stała się "cywilizacja śmierci" jak zwykł określać dzisiejsze społeczeństwa zachodnie, dopusczające się takich niegodziwości jak antykoncepcja czy nadawanie praw związkom homoseksualnym.
