Kurwa (słowo)
|
Ten artykuł dotyczy 'popularnego słowa'. Zobacz też prostytutka. |
O, kurwa!
- Przeciętny obywatel o kurwie
Kurwa kurwie łba nie urwie
Bardzo, kurwa jego mać, chętnie
- Ferdynand Lipski o propozycji porozmawiania o tym
Kurwa. Ja pierdolę. Ja pierdolę, kurwa!
- Marek Kondrat i poranne grzeczności
Och, ty kurwo
- Niezadowolony z usług klient do sprzedawcy
Kurwa? Poland?
- Przeciętny obcokrajowiec
Jaka kurwa taka mać!
- Popularne powiedzenie
Czemu ze wszystkich kurew na świecie wybrałem ciebie?
- Piotr Rubik
Psalm dla ciebieo kurwie
Kurwa – najpopularniejszy i ultrauniwersalny wyraz w języku polskim.
„Kurwa” w zdaniu
Kurwa to jedyne polskie słowo, które można wstawić w każde miejsce w każdym zdaniu. Na potwierdzenie tej tezy wystarczy przytoczyć prosty przykład banalnego zdania „Jak masz na imię?”. Ponadto, zwróćmy uwagę na fakt, iż użycie kurwy w różnych miejscach w zdaniu nadaje mu zupełnie inny sens.
- Kurwa, jak masz na imię? – tym zwrotem wyrażamy nadzwyczajne zainteresowanie całą sprawą.
- Jak, kurwa, masz na imię? – tego zwrotu użyjemy, gdy bardzo chcemy podkreślić irytację faktem, iż dana osoba do tej pory nie zdradziła nam swojego imienia.
- Jak masz, kurwa, na imię? – taki układ wyrazów w zdaniu podkreśla fakt, że zapomnieliśmy jak osoba miała na imię i chcemy, by nam przypomniała.
- Jak masz na, kurwa, imię? – tego tekstu można użyć podkreślając szczególną pogardę dla imienia pytanej osoby i frustrację faktem, że ono w ogóle istnieje.
- Jak masz na imię, kurwa? – tutaj stawiamy proste pytanie, po dłuższej chwili dodajemy kurwa To doda nam poczucia wyższości, podkreśli naszą pozycję społeczną oraz rolę w wielkiej grze pytania o imię.
Bardziej zaawansowaną formą jest wstawianie kurwy w kilku miejscach zdania, jest to jednak praktyka zbyt zaawansowana językowo, by ją tutaj opisywać. Aby zgłębić tajniki tej sztuki, zalecamy podpatrzyć słownictwo okolicznych dresów.
Odmiany „kurew”
Specyficzną odmianą „kurwy” jest „kurwa mać”. Słowo „mać” to skrót od „matka”. Stąd „kurwa twoja mać” znaczy tyle, co „skurwysynu”. Jednak co ważne, wyrażenie to posiada bardziej zaawansowaną formę ulegającą odmianie przez osoby, liczby i rodzaje. Powstaje ona poprzez wstawienie pomiędzy „kurwa” a „mać” zaimka dzierżawczego, określającego osobę, która swoim postępowaniem sprowokowała do użycia „kurwy”.
- Kurwa moja mać – rzadko używana forma, bo kto lubi rzucać kurwami w samego siebie.
- Kurwa twoja mać – do dresa, w geście odmowy oddania komórki.
- Kurwa jego mać – używane głównie przez ludzi, których przerastają zaawansowane struktury gramatyczne języka polskiego, a zwłaszcza odmiana przez osoby i liczby – czyli przez większość Polaków.
- Kurwa jej mać – praktycznie nieużywane.
- Kurwa nasza mać – menele między sobą.
- Kurwa wasza mać – jeśli dresów jest więcej i nie chcą iść.
- Kurwa ich mać – o zakapturzonej grupie społecznej nie budzącej sympatii.
Przedstawiciele Wojska Polskiego, którzy chcą pochwalić się znajomością zwrotu, używają go jak najczęściej, nie zawsze zdając sobie sprawę z tego, co mówią. Jako przykład mogą posłużyć słowa pewnego generała:
– „Generał jest dla was jak matka, kurwa wasza mać!”
Śródkurwienie
Najtrudniejszym sposobem używania „kurwy” jest wplatanie jej wpół słowa, np. „Wszedłem do hiper-kurwa-marketu”, „ja pier-kurwa-dolę!”, „było zaje-kurwa-biście”, „prze-kurwa-praszam” „wypier-kurwa-dalaj!” i „Ewi-kurwa-dentnie tak jest”. Takie ewolucje wymagają erudycji i elokwencji, jednak osoby, które opanowały do perfekcji trudną sztukę śródkurwienia, cieszą się ogólnym szacunkiem i poważaniem.
