Nirvana: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M (Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to Szoferka. Autor wycofanej wersji to Laurusnobilis.)
M (Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to Laurusnobilis. Autor wycofanej wersji to Ełek.)
Linia 65: Linia 65:
* '''Aneurysm''' – utwór, który przeszedł jakoś bez echa, nawet wśród prawdziwych nirvanowców.
* '''Aneurysm''' – utwór, który przeszedł jakoś bez echa, nawet wśród prawdziwych nirvanowców.
* '''You Know You're Right''' – klimatyczny teledysk połączony z dźwiękiem dzwonków sań [[Święty Mikołaj|św. Mikołaja]] i szeptem Kurta przechodzącym w krzyk. Wszystko byłoby fajnie, gdyby nie to, że Kurt nigdy się nie dowiedział, że ktoś wygrzebał z jego starej szafy na ubrania wokalne nagranie tej piosenki.
* '''You Know You're Right''' – klimatyczny teledysk połączony z dźwiękiem dzwonków sań [[Święty Mikołaj|św. Mikołaja]] i szeptem Kurta przechodzącym w krzyk. Wszystko byłoby fajnie, gdyby nie to, że Kurt nigdy się nie dowiedział, że ktoś wygrzebał z jego starej szafy na ubrania wokalne nagranie tej piosenki.

== References ==

<references />


{{przypisy}}
{{przypisy}}
Linia 70: Linia 74:
[[Kategoria:Zespoły punkowe]]
[[Kategoria:Zespoły punkowe]]
[[Kategoria:Amerykańskie zespoły]]
[[Kategoria:Amerykańskie zespoły]]

[[de:Nirvana]]
[[en:Nirvana]]
[[fi:Nirvana]]
[[fr:Nirvana]]
[[it:Nirvana]]
[[ja:Nirvana]]
[[pt:Nirvana]]
[[sv:Nirvana]]

Wersja z 13:57, 16 wrz 2007

Najbardziej znany skład grupy

Odpierdolta się.

Krist Novoselic do kumpli z Nirvany po operacji szczęki[1]

Nirvana, wśród fanów nvn – utworzony w 1985 roku amerykański zespół grunge'owy, który zasłynął głównie tym, że nigdy nie chciał zasłynąć. Rozpowszechnił grunge i wszelkie związane z nim odłamy kulturowe, pseudokulturowe i subkulturowe.

Historia

Historia Nirvany jest nieciekawa, mimo wszystko szerzej prezentowana i – co dziwne – podziwiana.

Kurt

Cobain we własnej osobie. Swoją drogą dziwne, jakby był w czyjejś
Kurt i jego kombajn

Kurt Cobain był skromnym chłopcem, mieszkał w Aberdeen w stanie Waszyngton – jednym z wielu amerykańskich odpowiedników warszawskiej Pragi. Żył w czasach rozkwitu hippisowskiej kultury; długowłosa młodzież w okrągłych jak opony okularach handlowała za rogami wszelkimi rodzajami narkotyków. Z Kurtem nie miało by to związku żadnego, gdyby nie to, że zaczął się z nimi zadawać. To znaczy on myślał, że tylko zadawać, w narkotykowy nałóg wpadł potem. Pił, palił, wciągał, wstrzykiwał, pił, jadł i lizał najznakomitsze okazy drugów na odreagowanie tego, że nikt go nie lubił, był bity, wyśmiewany, gryziony i opluowany w oko. Po jakimś czasie staczanie się na dno nabierało tempa. Do tego stopnia, że Kurt, po uprzednim kilkukrotnym wyrzuceniu z domu na zbity pysk, postanowił założyć zespół, który najpierw nazwał dość skomplikowanie, a potem dopiero Nirvana, co miało oznaczać jakiś skrót, ale gdy Kurt ją wymyślał był pod wpływem wszelkiej maści używek i zapomniał jaki.

Nirvana jednak zostało i trwało do 1994 roku, kiedy to zrozpaczony Kurt bawił się grzałką i za mocno przytkał ją do ucha, spadł z okna i rozbił sobie głowę. W następnych wersjach grzałkę zamieniono na pistolet, a nawet rewolwer i dodano wpływ narkotyków samobójstwo. Wszystkie fanki Cobaina utwierdzają się jednak w przekonaniu, że zabiła go żona, wokalistka grupy Hole Courtney Love, pisząc na forach internetowych komentarze o tym, jak wielkim człowiekiem był frontman zespołu.

Zwłoki Kurta spalono, a prochy dano tym ludziom, którym Kurt lubił je dawać za życia.

Krist

Krist, Christ, jak go zwał, tak go zwał, Novoselic jest wysokim, bardzo smukłym mężczyzną. Co prawda nigdy nie dorównał Peterowi Crouchowi, ale wśród innych kolegów wypadał na tyle dziwnie, że nadano mu przydomek „Mutant”. Krist pseudonim polubił i nosił go z dumą w sercu.

Dzieciństwo doświadczyło go mniej niż Kurta, ale żeby dołączyć do Nirvany, mentalnie poczuł się społecznym marginesem i rozpoczął naukę gry na gitarze basowej. Grać umiał średnio, ale liczyło się tylko to, że był znajomym Kurta, miał podobny gust muzyczny i – co najważniejsze – miał w sobie coś z brudnego, niepoukładanego grunge'owca.

Dave

Dave Grohl jako jedyny z najszerzej znanego składu Nirvany nie czuł lub nie musiał poczuć się wyrzutkiem, by móc trafić do składu. Wystarczyło, że kilku wcześniejszych perkusistów zginęło, odeszło z grupy lub zniknęło i nigdy się nie odnalazło, a posada była wolna. Dave został perkusistą zespołu, i mimo że to było jego pierwsze zetknięcie się z bębnami – według krytyków był najjaśniejszą stroną zespołu (nie chodzi tu o kolor skóry, gdzie przeważał blady Kurt).

Po śmierci Kurta Grohl odkrył w sobie żyłkę multiinstrumentalisty i złapał za gitarę, organki, trójkąt i tamburyn, wraz z kilkoma kolegami założył zespół Foo Fighters. Zmiana zespołu równała się ze zmianą wyglądu, Dave ściął włosy i zapuścił brodę, by zatuszować swoją końską twarz.

Skład

Po przeczytaniu historii nie trudno się domyślić jak wyglądał skład zespołu.

W całej historii grupy to oni odegrali największą rolę, złośliwi mówią, że dlatego, że inni nie nagrali Nevermind.

Logo zespołu to uśmiechnięty pyszczek z oczyma w kształcie krzyży. Krzyże te miały symbolizować śmierć – najlepszą przyjaciółkę frontmana. Z drugiej strony można przypuszczać, że jest to twarz kogoś w stanie upojenia alkoholowego, co można wnioskować po wystawionym w bok przy nietęgiej minie języku. W każdym bądź razie twarz stała się najsłynniejszym T-shirtowym nadrukiem, drugim jest zdjęcie Kurta.

Dyskografia

  • Bleach – pierwsza płyta Nirvany, złożona głównie z najprostszych bić perkusyjnych, jeszcze prostszych basowych i najprostszych z najprostszych – gitarowych. Słowa przeważnie nie składają się w nic i są tylko po to, by się rymowały.
  • Nevermind – płyta legenda, źródło komercji. Na myśl o Nirvanie od razu nasuwa się Nevermind, jedna z najsłynniejszych płyt na świecie, zawierająca piosenki, które albo stały się sławne, albo bardzo sławne. Nie wspominając o Smells Like Teen Spirit czy Come As You Are – hymnach pokolenia grunge'owego i pozagrunge'owego.
  • Hormoaning (tylko w Australii i Japonii) – dysk zawierający kilka piosenek, wydany tylko w dwóch losowo wybranych krajach. Ciekawostką jest, że o mały włos płyta znalazłaby się i w Polsce. Gdyby nie to, że akurat była awaria serwisów P2P.
  • Incesticide – album, w skład którego wchodzą głównie odrzuty z sesji. Warto się trochę zatrzymać przy niektórych dość oryginalnych piosenkach, np. bardziej beatlesowskim niż sami Beatlesi Molly's Lips, czy chociażby dobrze znane Polly z Nevermind, w wersji śpiewanej tak, by wyrobić się w przeciągu 2 minut.
  • In Utero (pol. Domacicznie) – płyta, na której Kurt wyrażał swoje niechęci do wszystkiego. Służył każdemu (Serve the Servants), prosił o zgwałcenie (Rape Me), przepraszał za wszystko po kolei (All Apologies) i wykrzykiwał psychopatyczne, niezrozumiałe słowa (Tourette's).
  • MTV Unplugged in New York – pierwsza płyta wydana po śmierci Cobaina, co dziwne – we Wszystkich Świętych. Jest to zapis koncertu, gdzie techniczny Nirvany nie potrafił wnieść sprzętu elektronicznego i zagrano akustycznie, a żeby zrobić klimat, dodano powyciągane swetry i świece.
  • From the Muddy Banks of the Wishkah – pośmiertna, nic nie znacząca kompilacja, zbijająca pieniądze na najlepszym z chwytów marketingowych, nieżyjącym wokaliście.
  • Nirvana (Best Of 1988–1994) – płyta, która z założenia miała być składanką największych przebojów Nirvany. Wyszło tak, jak się każdy spodziewał – było to Nevermind z dodatkiem kilku innych piosenek, w tym nowego You Know You're Right.
  • With The Lights Out – składanka składanek z innych składanek, nic nowego.
  • Sliver - The Best of the Box – album z pozoru z 22 piosenkami, właściwie są to 3–4 piosenki w różnych wersjach (solo acoustic home demo, boombox demo, studio session).

Single

  • Love Buzz – pierwszy z nirvanowych singli. Warto wspomnieć, że Buzz to imię męskie.
  • Sliver – piosenka, która tak naprawdę nigdy nie zasłynęła, być może dlatego, że wydana na singlu przed istnieniem Nevermind.
  • Candy/Molly's Lips – tylko wtajemniczeni wiedzą, że nawet Nirvana ma piosenki o miłości. Ma, naprawdę.
  • Here She Comes Now/Venus in Furs – przedsmak tego, co działo się dalej w 1991, kolejny już singiel wspólny. Tym razem nagrany z The Melvins.
  • Smells Like Teen Spirit – obok największych utworów Queen, Led Zeppelin i The Rolling Stones najbardziej znana z wszystkich piosenek. Symbol symboli, hymn hymnów. Mimo tego, że wcale nie jest skomplikowany...
  • Come as You Are – piosenka, której to przygrywka stała się zmorą nocną wszystkich, którzy ją słyszeli. Brzęczy w uchu nawet słuchaczom techno, gangsta rapu, folku i true norwegian black metalu.
  • Lithium – utwór słynny głównie z refrenu, w którym to Kurt śpiewa treści z Uncyclopedii, mianowicie Aaaaa.
  • In Bloom – piosenka okraszona teledyskiem, w którym Nirvana robi za Beatlesów. Istnieje druga wersja wideoklipu, ale mniej tró.
  • Puss/Oh, The Guilt – następny singiel wspólny, tym razem z The Jesus Lizard, którego to zespołu nie znają nawet jego fani.
  • Heart-Shaped Box – najsłynniejsza z pieśni z In Utero. Teledysk do niej potocznie nazywa się schizofrenicznym.
  • Rape Me/All Apologies – singiel o gwałceniu i przepraszaniu, zarówno do Rape Me jak i All Apologies teledysku już nie wydano.
  • Pennyroyal Tea – oda do herbat miętowych. Co prawda takie herbaty zazwyczaj kojarzone są z odchudzaniem – ważącemu nieco ponad 45 kilogramów Kurtowi naprawdę nie były potrzebne.
  • About a Girl (MTV Unplugged in New York) – wybrana drogą elektroniczną piosenka z koncertu Unplugged do wydania na singiel.
  • Aneurysm – utwór, który przeszedł jakoś bez echa, nawet wśród prawdziwych nirvanowców.
  • You Know You're Right – klimatyczny teledysk połączony z dźwiękiem dzwonków sań św. Mikołaja i szeptem Kurta przechodzącym w krzyk. Wszystko byłoby fajnie, gdyby nie to, że Kurt nigdy się nie dowiedział, że ktoś wygrzebał z jego starej szafy na ubrania wokalne nagranie tej piosenki.

References

  1. Bądź jaki bądź – Historia Nirvany, Michael Azerrad

Przypisy