Rz

Rz – jeden z dwuznaków występujących w dość licznej populacji na gruncie języka polskiego. Składa się z literki „R” i literki „Z”, zaś wymawiany jest jak „ż” – wot, kuriozum!

Zasiedla takie wyrazy, jak: rzeka, brzeg, lekarz, czy harcerz. Często jest mylony z dość blisko spokrewnionym (wspomnianym już) znakiem „ż”, dzięki czemu przez dyletantów wstawiany jest do takich wyrazów jak: gżegżółka, żyrafa czy piegża (odpowiednio: grzegrzółka, rzyrafa i piegrza).

Ciekawostką jest fakt, że górale spod samiuśkich Tatr nigdy nie mylą się w zapisie tego dwuznaku, gdyż, pomimo zwyczajowego seplenienia dialektu góralskiego, „rz” ZAWSZE, ale to ZAWSZE wymawiają poprawnie, jako „ż”. Z tego powodu górale oglądali serial o Janosiku jako doskonałą komedię.

Dwuznak ten jest uwielbiany przez obcokrajowców, zwłaszcza tych potrafiących czytać jedynie po angielsku. To głównie dzięki niemu język polski jest nierozczytywalny za granicą. Tylko wybrani wiedzą, że te dwie literki się łączy, a nie czyta oddzielnie, jak na przykład w wyrazie „zmarznąć”. Przykładem słów tego rodzaju jest na np: „krzyż” (nie posiadający żadnych samogłosek w języku angielskim).

To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny językoznawstwa. Jeśli nie jesteś Ruskiem z bazaru – rozbuduj go.