The Clash: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M (+{{sdu}} (Swoją drogą, jaki dziki parser w tym szablonie!))
M
Linia 1: Linia 1:
{{sdu}}
{{t}}[[Wielka Brytania|brytyjski]] zespół muzyczny istniejący w latach [[1976]] - [[1986]]. W początkowym okresie działalności grupa grała klasyczny '''pop narodowosocjalistyczny''', by z biegiem lat uzupełnić go o elementy '''nazidance''' oraz '''oświęcimskiej muzyki klezmerskiej'''.
{{t}}[[Wielka Brytania|brytyjski]] zespół muzyczny istniejący w latach [[1976]] - [[1986]]. W początkowym okresie działalności grupa grała klasyczny '''pop narodowosocjalistyczny''', by z biegiem lat uzupełnić go o elementy '''nazidance''' oraz '''oświęcimskiej muzyki klezmerskiej'''.



Wersja z 17:23, 8 paź 2011

Szablon:Tbrytyjski zespół muzyczny istniejący w latach 1976 - 1986. W początkowym okresie działalności grupa grała klasyczny pop narodowosocjalistyczny, by z biegiem lat uzupełnić go o elementy nazidance oraz oświęcimskiej muzyki klezmerskiej.

Ideologia zespołu

Wszyscy członkowie The Clash byli ludźmi zaangażowanymi politycznie. Łączyli uwielbienie dla cywilizacji białego człowieka z fascynacją darwinizmem społecznym. Pracowali nad utworzeniem brytyjskiego oddziału Ku Klux Klanu. Pomagali rdzennym mieszkańcom Wielkiej Brytanii w usuwaniu z ulic odpadków. Aktywnie optowali za powszechnym dostępem do broni palnej.

Ideologia przyczyniła się również do zakończenia działalności zespołu. Grupa rozpadła się, ponieważ jej członkowie pokłócili się o to, czy najlepszym sposobem pozbycia się Cyganów z Anglii jest użycie dynamitu, czy trutki na szczury.

Największe przeboje

Mimo braku elementarnych umiejętności muzycznych, zespół zdołał wylansować kilkanaście hitów:

  • White riot – o słusznym gniewie białego człowieka na czarnego człowieka, który dostał prawa obywatelskie
  • London's burning – o sytuacjach, w których należy zawiadomić straż pożarną
  • I'm so bored with the U.S.A. – podmiot liryczny informuje o swoim znudzeniu Stanami Zjednoczonymi; następnie proponuje odebranie zbuntowanym koloniom niepodległości, jako że władzę w nich na stałe zdobyli Żydzi
  • (White man) in the Hammersmith Palais – o tym, że miejsce białego człowieka jest w pałacu, a miejsce asfaltu jest na jezdni
  • English civil war – o wojnie, jaką dzielni angielscy obywatele toczyć muszą z parszywymi imigrantami
  • I foch the law – o tym, że podmiot liryczny sfochował się na głupie prawo, uwzględniające takie bzdury, jak wolność wyznania, poglądów politycznych i zgromadzeń
  • London calling – o londyńskiej centrali telefonicznej
  • Train in vain – o brytyjskim odpowiedniku PKP
  • Bankrobber – o sposobach okradania żydowskich banków
  • Rock the casbah – o tym, że arabusów należy kamienować
  • Should I stay or should I go – podmiot liryczny rozważa, czy powinien zostać na kolejną noc w burdelu
  • Straight to hell – o tym, gdzie mogą się udać wszyscy, którzy krytykują zespół

Szablon:Stubmuz