Wegofilia: Różnice pomiędzy wersjami
M (Naprawa linków) |
Znacznik: edytor źródłowy |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Buraczek.jpg|thumb|200px|Marzenie senne polskich wegofilek]] |
[[Plik:Buraczek.jpg|thumb|200px|Marzenie senne polskich wegofilek]] |
||
{{t}}jedna z odmian [[dendrofil]]ii połączonej z [[nekrofilia|nekrofilią]], tylko z małą różnicą. Otóż wegofil ma pociąg nie do drzew, a do warzyw. Jest to jedna z najgorszych chorób, na którą nie ma jeszcze leku (no może z wyjątkiem [[Granat|radzieckiego rozpylacza]]). Do tego wegofile nie |
{{t}}jedna z odmian [[dendrofil]]ii połączonej z [[nekrofilia|nekrofilią]], tylko z małą różnicą. Otóż wegofil ma pociąg nie do drzew, a do warzyw. Jest to jedna z najgorszych chorób, na którą nie ma jeszcze leku (no może z wyjątkiem [[Granat|radzieckiego rozpylacza]]). Do tego wegofile nie kryją się ze swoimi paskudnymi zboczeniami, wręcz przeciwnie. Osoba taka chełpi się swoich zboczonych skłonności przed światem. Jest dumny (lub dumna) z siebie i swojego domowego haremu złożonego z: |
||
*trzech [[Burak|buraczków]]; |
*trzech [[Burak|buraczków]]; |
||
*półtora kilo [[ziemniak]]ów; |
*półtora kilo [[ziemniak]]ów; |
||
*brukwi; |
|||
*kalarepki; |
*kalarepki; |
||
*wiadra bobu. |
*wiadra bobu. |
||
| Linia 20: | Linia 21: | ||
== Punkt numer dwa == |
== Punkt numer dwa == |
||
Jak zapewne się domyślacie, ulubionym miejscem tych [[Słownik:Zboczeniec|zboczuchów]] jest warzywniak zwany przez nich pieszczotliwie ''targiem niewolników'' |
Jak zapewne się domyślacie, ulubionym miejscem spotkań tych [[Słownik:Zboczeniec|zboczuchów]] jest warzywniak zwany przez nich pieszczotliwie ''targiem niewolników'' lub ''warzywkiem publicznym''. Tam warzywofile dokonują rytuału zakupów – nie jest to zwykłe wejść i wyjść, o nie, nie! |
||
Osoba taka musi wpierw się odpowiednio zaopatrzyć w: |
Osoba taka musi wpierw się odpowiednio zaopatrzyć w: |
||
*siatkę (oczywiście NIE z papieru), |
*siatkę (oczywiście NIE z papieru), |
||
| Linia 28: | Linia 29: | ||
== Wegofilia a sprawa polska == |
== Wegofilia a sprawa polska == |
||
W [[Polska|naszym umiłowanym kraju]] wegofilia jest zjawiskiem dość powszechnym. Ba, nawet wielu osobników z politycznych kuluarów przyznaje się do swojej (nie)wstydliwej przypadłości. Oczywiście, anonimowo. Najbardziej popularnym u nas przystojniakiem jest burak polski – jedno z wielu marzeń domorosłych wegofilek w podeszłym wieku. |
W [[Polska|naszym umiłowanym kraju]] wegofilia jest zjawiskiem dość powszechnym. Ba, nawet wielu osobników z politycznych kuluarów przyznaje się do swojej (nie)wstydliwej przypadłości. Oczywiście, anonimowo. Najbardziej popularnym u nas przystojniakiem jest burak polski – jedno z wielu marzeń domorosłych wegofilek w podeszłym wieku. Według polskiego prawa tego typu dewiacje nie są ani legalne, ani nielegalne, więc drogi wegofilu nie przejmuj się – póki co możesz dalej molestować „piękności” z warzywniaka, kiedy tylko chcesz. |
||
{{Dewiacje}} |
{{Dewiacje}} |
||
Wersja z 00:35, 16 sty 2017
Szablon:Tjedna z odmian dendrofilii połączonej z nekrofilią, tylko z małą różnicą. Otóż wegofil ma pociąg nie do drzew, a do warzyw. Jest to jedna z najgorszych chorób, na którą nie ma jeszcze leku (no może z wyjątkiem radzieckiego rozpylacza). Do tego wegofile nie kryją się ze swoimi paskudnymi zboczeniami, wręcz przeciwnie. Osoba taka chełpi się swoich zboczonych skłonności przed światem. Jest dumny (lub dumna) z siebie i swojego domowego haremu złożonego z:
- trzech buraczków;
- półtora kilo ziemniaków;
- brukwi;
- kalarepki;
- wiadra bobu.
Ponadto wegofile nie zgadzają się z UE w sprawie marchewki.
Poznaj wroga
Pamiętaj! Musisz wziąć pod uwagę, że wegofilem może być każdy. Nie wyróżniają się oni niczym szczególnym, tak więc musisz wziąć pod uwagę wszystkie możliwe ewentualności, gdyż jest nim:
- Twoja mamuśka;
- a także tatusiek;
- Pan Czesio spod czwartego;
- Mohery;
- Twój przyjaciel;
- Metale;
- ... A może nawet i Ty.
Jak już wiesz kto jest kim, możesz przejść do punktu numer dwa. A jak nie, no to też możesz. W końcu mamy demokrację.
Punkt numer dwa
Jak zapewne się domyślacie, ulubionym miejscem spotkań tych zboczuchów jest warzywniak zwany przez nich pieszczotliwie targiem niewolników lub warzywkiem publicznym. Tam warzywofile dokonują rytuału zakupów – nie jest to zwykłe wejść i wyjść, o nie, nie! Osoba taka musi wpierw się odpowiednio zaopatrzyć w:
- siatkę (oczywiście NIE z papieru),
- pieniądze (nie więcej niż 10 zł!),
- dużo czasu (na odpowiednie wymacanie każdego warzywka po kolei),
Gdy spełniamy te trzy warunki, możemy przystąpić do tej wspaniałej uroczystości.
Wegofilia a sprawa polska
W naszym umiłowanym kraju wegofilia jest zjawiskiem dość powszechnym. Ba, nawet wielu osobników z politycznych kuluarów przyznaje się do swojej (nie)wstydliwej przypadłości. Oczywiście, anonimowo. Najbardziej popularnym u nas przystojniakiem jest burak polski – jedno z wielu marzeń domorosłych wegofilek w podeszłym wieku. Według polskiego prawa tego typu dewiacje nie są ani legalne, ani nielegalne, więc drogi wegofilu nie przejmuj się – póki co możesz dalej molestować „piękności” z warzywniaka, kiedy tylko chcesz.
