Jean-Paul Marat: Różnice pomiędzy wersjami
(→Zobacz też: kat. politycy obejmuje współczesne postacie) |
|||
(Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika) | |||
Linia 19: | Linia 19: | ||
* [[Maksymilian Robespierre]] |
* [[Maksymilian Robespierre]] |
||
* [[Georges Danton]] |
* [[Georges Danton]] |
||
* [[wanna]] |
|||
{{przypisy}} |
{{przypisy}} |
||
Linia 26: | Linia 27: | ||
[[Kategoria:Historia (1789–1918)]] |
[[Kategoria:Historia (1789–1918)]] |
||
[[Kategoria:Historia Francji]] |
[[Kategoria:Historia Francji]] |
||
[[Kategoria: |
[[Kategoria:Francuzi]] |
Aktualna wersja na dzień 10:46, 19 wrz 2021
Ten artykuł dotyczy filozofa. Zobacz też hasła o innych osobach o tym imieniu. |
Jean-Paul Marat (ur. 24 maja 1743, zm. 13 lipca 1793) – jak przystało w oświeceniu francuski szwajcarski filozof, naukowiec, polityk, lekarz, nauczyciel, dziennikarz, murarz, tynkarz, akrobata i – co najważniejsze – jeden z rzeźników podczas rewolucji. No i jeszcze masonem był, antychryst jeden!
Młodość[edytuj • edytuj kod]
Marat urodził się w szwajcarskiej wiosce Boudry, jako syn Włocha i Szwajcarki[1]. W wieku szesnastu lat olał rodziców i pojechał do Francji, krainy winem i ciastkami płynącej, gdzie mimo braku wykształcenia znalazł robotę jako belfer. Gdy i to mu się znudziło, nie dostawał podwyżek, a inflacja rosła, zaczął jeździć po całym świecie celem zdobycia dyplomu magistra. Kupił takowy na jarmarku w Pińczowie za bajecznie niską cenę, porównywalną do ceny bułki kajzerki na stacji benzynowej. Do dyplomu dołączona była płyta z MS Officem, za pomocą którego Marat napisał parę książek. Pisał w nich farmazony jak poparzony, bredził coś o wolności murzynów, lecz Voltaire uznał te dzieła za dobre do zawijania kanapek i Marat z dnia na dzień stał się gwiazdą francuskiego szołbyznesu i członkiem Akademii Nauk.
Niech żyje rewolucja!!![edytuj • edytuj kod]
Podczas rewolucji francuskiej, dzięki posiadaniu pakietu Office Marat założył gazetę, w której bluzgał na króla, arystokrację, duchowieństwo i panią z kiosku. Rozwścieczony tłum uzbrojony w widły nie kazał sobie dwa razy powtarzać i zaczął zabijać wszystkich wrogów narodu i Marata. Nie wszystkim się to spodobało i ścigany Jean-Paul musiał się schronić w kanałach, gdzie nabawił choroby skóry. Nie wiedział jeszcze, że będzie to przyczyną jego końca…
Śmierć[edytuj • edytuj kod]
Podczas moczenia obolałych i schorowanych półdupków w wannie pełnej wrzącej smoły wody Marat został zamordowany przez niejaką Charlotte Corday. Cwana bestia dziabnęła go w klatę nożem – raz, a dobrze. Biedaczysko zdążył jeszcze powiedzieć Pomóżcie mi. Po jego śmierci został bohaterem, spoczął w Panteonie, a jego popiersia widniały we francuskich budynkach użyteczności publicznej. Do czasu… Po roku Francuzom znudziło się oglądanie jego kociej mordy i wywalili go z Panteonu.
Ciekawostka[edytuj • edytuj kod]
Marat miał ojca Włocha, urodził się w Szwajcarii i był deputowanym do francuskiego Konwentu. Oznacza to, że gdyby był piłkarzem, mógłby grać aż w trzech różnych reprezentacjach!
Zobacz też[edytuj • edytuj kod]
Przypisy
- ↑ A może odwrotnie?