Edward Śmigły-Rydz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M
Znacznik: edytor wizualny
M (Wycofano ostatnie edycje użytkownika 46.238.228.150, powód: bełkot)
Znacznik: rewert
 
(Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 20: Linia 20:
[[Kategoria:Polska międzywojenna]]
[[Kategoria:Polska międzywojenna]]
[[Kategoria:Polscy politycy]]
[[Kategoria:Polscy politycy]]
[[Kategoria:Polscy wojskowi]]

Aktualna wersja na dzień 11:14, 4 lut 2022

Marszałek Śmigły pozdrawia swoich walczących żołnierzy w drodze do Rumunii

Obdarzcie go takim samym szacunkiem, jakim mnie darzyliście.

Józef Piłsudski żartobliwie o Edwardzie Rydzu-Śmigłym

Edward Śmigły-Rydz (ur. 11 marca 1886 w Brzeżanach, zm. 2 grudnia 1941 w Warszawie) – Marszałek Polski, nieudana i skąpa reinkarnacja Józefa Piłsudskiego, nieposiadająca ani jednej z jego cech.

W 1936 roku przyszło mu rządzić Polską, gdzie w tym samym czasie, w Niemczech pewien artysta austriacki notorycznie wysuwał roszczenia terytorialne wobec II RP. Ów malarz żądał Gdańska i budowy autostrady tłumacząc, że jak nie on, to kto wybuduje tam drogę szybkiego ruchu. Śmigły-Rydz nie dał mu zaś drogi, sukni, a nawet i guzika nie dał. Na domiar złego, Franciszek Dolas wywołał II wojnę światową, skutkiem czego Niemcy stwierdzili, że sami sobie wezmą Gdańsk, a przy okazji inne miasta w Polsce. Edward Rydz-Śmigły nie chciał zbytnio bawić się z zachodnimi sąsiadami, toteż wraz z kolegami po fachu wyjechał na urlop do słonecznej Rumunii, sprzeczki z Niemcami zostawiając zaś swoim żołnierzom. W 1941 roku Śmigły-Rydz zatęsknił za Polską. Wrócił, ale gdy dostał rachunek za pobyt w hotelu to dostał zawału serca.

Ciekawostki[edytuj • edytuj kod]

  • Po godzinach, Edward rozdawał cukierki dzieciom z Polesia. Pomysł podchwycił jego późniejszy imiennik, Edward Gierek.
  • W 1937 roku, w jedenastolecie powstania sanacji, Śmigły postanowił iść w ślady swojego wielkiego poprzednika i zorganizować zamach stanu wraz z kilkoma towarzyszami broni. Ostre nastroje uspokoił jednak Ignacy Mościcki, który dał każdemu chorobowe i otworzył kilka butelek wódki.
  • Edek lubił występować przed wielką trybuną z orłem, malował obrazy, myślał o noclegach dla Żydów, lubił czołgi i militaryzm. Czy to kogoś wam nie przypomina?

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]