Poradnik:Jak stworzyć fotografię artystyczną: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M (Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to Optdex. Ofiarą rewertu jest 89.79.122.105.)
 
(Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 5: Linia 5:
== Ciemność i jasność ==
== Ciemność i jasność ==
* Fotografia powinna być przede wszystkim maksymalnie ciemna. Im ciemniejsza, tym mniej szczegółów na niej widać. Im mniej szczegółów na niej widać, tym bardziej jest artystyczna, gdyż szczegóły są dla [[Niedziela|niedzielnych]] fotografów. Prawdziwy artysta przez duże „ą” dobrze wie, że najlepiej widać to, czego nie widać. Takie podejście do tematu świadczy o poszukiwaniu wyższych walorów dzieła sztuki. Najprostszy sposób osiągnięcia tego efektu, to robienie zdjęć bez udziału światła. Najlepsi twórcy tworzą swoje dzieła nie zdejmując dekielków z obiektywów.
* Fotografia powinna być przede wszystkim maksymalnie ciemna. Im ciemniejsza, tym mniej szczegółów na niej widać. Im mniej szczegółów na niej widać, tym bardziej jest artystyczna, gdyż szczegóły są dla [[Niedziela|niedzielnych]] fotografów. Prawdziwy artysta przez duże „ą” dobrze wie, że najlepiej widać to, czego nie widać. Takie podejście do tematu świadczy o poszukiwaniu wyższych walorów dzieła sztuki. Najprostszy sposób osiągnięcia tego efektu, to robienie zdjęć bez udziału światła. Najlepsi twórcy tworzą swoje dzieła nie zdejmując dekielków z obiektywów.
* Fotograficy awangardowi czasami twierdzą, że fotografia nie tylko nie powinna być ciemna, ale wręcz powinna być jasna. Oczywiście nie jasna w rozumieniu tego słowa przez maluczkich ludzi, ale maksymalnie jasna. Ideałem byłaby [[biały|biała]] kartka papieru, ale jako że ten motyw został już zastrzeżony przez jakiegoś sławnego malarza, fotograficy zmuszeni są prześwietlać artystyczne zdjęcia jedynie na 99%. Ponownie, to czego nie widać, jest wyrazem wielkiego artyzmu. Jeśli widać za dużo, nie trzeba się tym przejmować – można po prostu urwać taki kawałek fotografii (o tym dalej). Droga do osiągnięcia tego efektu jest prosta: wystarczy zaświecić [[Latarka|latarką]] w obiektyw, bądź skierować go pod słońce. I koniecznie wydłużyć czas ekspozycji.
* Fotograficy awangardowi czasami twierdzą, że fotografia nie tylko nie powinna być ciemna, ale wręcz powinna być jasna. Oczywiście nie jasna w rozumieniu tego słowa przez maluczkich ludzi, ale maksymalnie jasna. Ideałem byłaby [[Kolor biały|biała]] kartka papieru, ale jako że ten motyw został już zastrzeżony przez jakiegoś sławnego [[malarz]]a, fotograficy zmuszeni są prześwietlać artystyczne zdjęcia jedynie na 99%. Ponownie, to czego nie widać, jest wyrazem wielkiego artyzmu. Jeśli widać za dużo, nie trzeba się tym przejmować – można po prostu urwać taki kawałek fotografii (o tym dalej). Droga do osiągnięcia tego efektu jest prosta: wystarczy zaświecić [[Latarka|latarką]] w obiektyw, bądź skierować go pod słońce. I koniecznie wydłużyć czas ekspozycji.


== Nieostrość ==
== Nieostrość ==
Fotografia artystyczna powinna być nieostra, maksymalnie rozmazana i niewyraźna – na ogół ma to znaczenie w tych [[Przypadek Romów|przypadkach]], w których artyście z jakiś przyczyn nie udało się stworzyć dzieła doskonale ciemnego lub jasnego (o czym powyżej).
Fotografia artystyczna powinna być nieostra, maksymalnie rozmazana i niewyraźna – na ogół ma to znaczenie w tych [[Przypadek Romów|przypadkach]], w których artyście z jakiś przyczyn nie udało się stworzyć dzieła doskonale ciemnego lub jasnego (o czym powyżej).


Poruszenie obiektów przedstawionych na fotografii ma odzwierciedlać poruszenie artystycznej [[duch|duszy]] artysty i świadczyć o jego zaangażowaniu w tworzenie dzieła. Może to również świadczyć o tym, iż artysta został popchnięty przez [[Dresiarz|pewną osobę]]. Aby uzyskać ten efekt należy przede wszystkim zrezygnować ze [[statyw|statywu]] oraz maksymalnie wydłużyć czas ekspozycji. Jeśli to za [[wirus|mało]], warto spróbować robić [[zdjęcie|zdjęcia]] w bardziej wyrafinowany sposób, na przykład mocując aparat do kierownicy rowerowej i pstrykając podczas szaleńczego downhillu.
Poruszenie obiektów przedstawionych na fotografii ma odzwierciedlać poruszenie artystycznej [[duch|duszy]] artysty i świadczyć o jego zaangażowaniu w tworzenie dzieła. Może to również świadczyć o tym, iż artysta został popchnięty przez [[Dresiarz|pewną osobę]]. Aby uzyskać ten efekt należy przede wszystkim zrezygnować ze [[statyw|statywu]] oraz maksymalnie wydłużyć czas ekspozycji. Jeśli to za [[wirus komputerowy|mało]], warto spróbować robić [[zdjęcie|zdjęcia]] w bardziej wyrafinowany sposób, na przykład mocując aparat do kierownicy rowerowej i pstrykając podczas szaleńczego downhillu.


== Kolorystyka ==
== Kolorystyka ==
Zdjęcie artystyczne powinno być [[Kolor czarny|czarno]]-[[Kolor biały|białe]], ale przewiduje się też inne wariacje [[Kolory|kolorystyczne]]. Na przykład niesamowite i bijące po oczach mieszanki, oscylujące głównie wokół takich barw jak: [[Komunizm|komunistyczna]] [[Kolor czerwony|czerwień]] i jajeczna żółć.
Zdjęcie artystyczne powinno być [[Kolor czarny|czarno]]-[[Kolor biały|białe]], ale przewiduje się też inne wariacje [[Kolory|kolorystyczne]]. Na przykład niesamowite i bijące po oczach mieszanki, oscylujące głównie wokół takich barw jak: komunistyczna [[Kolor czerwony|czerwień]] i jajeczna żółć.


== Dodatki ==
== Dodatki ==
Linia 26: Linia 26:
Teraz możesz już zabrać się do fotografowania. Najbardziej artystyczne są zdjęcia ulic otoczonych brudnymi, zaniedbanymi i śmierdzącymi moczem kamienicami, latarni, koszy na śmieci i innych nie mniej artystycznych obiektów. Przy wykonywaniu takich fotografii musisz jednak często zmieniać miejsce, ponieważ inni artyści fotograficy też o tej porze znajdują się na rynku i oni też mają prawo do robienia artystycznych ujęć. Musisz uważać, żeby w kadrze nie znalazł się inny artysta fotografik, bo wtedy to nim, a nie tobą, zainteresuje się spragniona estetycznych wrażeń widownia.
Teraz możesz już zabrać się do fotografowania. Najbardziej artystyczne są zdjęcia ulic otoczonych brudnymi, zaniedbanymi i śmierdzącymi moczem kamienicami, latarni, koszy na śmieci i innych nie mniej artystycznych obiektów. Przy wykonywaniu takich fotografii musisz jednak często zmieniać miejsce, ponieważ inni artyści fotograficy też o tej porze znajdują się na rynku i oni też mają prawo do robienia artystycznych ujęć. Musisz uważać, żeby w kadrze nie znalazł się inny artysta fotografik, bo wtedy to nim, a nie tobą, zainteresuje się spragniona estetycznych wrażeń widownia.


== Zobacz też ==
[[Kategoria:Poradniki|Stworzyć fotografię artystyczną]]
* [[Poradnik:Jak ładnie wyjść na zdjęciu klasowym|jak ładnie wyjść na zdjęciu klasowym]]
* [[Poradnik:Jak robić emozdjęcia|jak robić emozdjęcia]]
* [[Poradnik:Jak zostać fotografem artystą|jak zostać fotografem artystą]]

[[Kategoria:Poradniki – fotografia|Stworzyć fotografię artystyczną]]

Aktualna wersja na dzień 21:09, 24 mar 2021

Jak stworzyć fotografię artystyczną – poradnik

Na to pytanie nie ma jednej odpowiedzi. Za pomocą tego poradnika poznasz jednak jedną, niesamowicie ważną, opartą na podstawowych zasadach.

Ciemność i jasność[edytuj • edytuj kod]

  • Fotografia powinna być przede wszystkim maksymalnie ciemna. Im ciemniejsza, tym mniej szczegółów na niej widać. Im mniej szczegółów na niej widać, tym bardziej jest artystyczna, gdyż szczegóły są dla niedzielnych fotografów. Prawdziwy artysta przez duże „ą” dobrze wie, że najlepiej widać to, czego nie widać. Takie podejście do tematu świadczy o poszukiwaniu wyższych walorów dzieła sztuki. Najprostszy sposób osiągnięcia tego efektu, to robienie zdjęć bez udziału światła. Najlepsi twórcy tworzą swoje dzieła nie zdejmując dekielków z obiektywów.
  • Fotograficy awangardowi czasami twierdzą, że fotografia nie tylko nie powinna być ciemna, ale wręcz powinna być jasna. Oczywiście nie jasna w rozumieniu tego słowa przez maluczkich ludzi, ale maksymalnie jasna. Ideałem byłaby biała kartka papieru, ale jako że ten motyw został już zastrzeżony przez jakiegoś sławnego malarza, fotograficy zmuszeni są prześwietlać artystyczne zdjęcia jedynie na 99%. Ponownie, to czego nie widać, jest wyrazem wielkiego artyzmu. Jeśli widać za dużo, nie trzeba się tym przejmować – można po prostu urwać taki kawałek fotografii (o tym dalej). Droga do osiągnięcia tego efektu jest prosta: wystarczy zaświecić latarką w obiektyw, bądź skierować go pod słońce. I koniecznie wydłużyć czas ekspozycji.

Nieostrość[edytuj • edytuj kod]

Fotografia artystyczna powinna być nieostra, maksymalnie rozmazana i niewyraźna – na ogół ma to znaczenie w tych przypadkach, w których artyście z jakiś przyczyn nie udało się stworzyć dzieła doskonale ciemnego lub jasnego (o czym powyżej).

Poruszenie obiektów przedstawionych na fotografii ma odzwierciedlać poruszenie artystycznej duszy artysty i świadczyć o jego zaangażowaniu w tworzenie dzieła. Może to również świadczyć o tym, iż artysta został popchnięty przez pewną osobę. Aby uzyskać ten efekt należy przede wszystkim zrezygnować ze statywu oraz maksymalnie wydłużyć czas ekspozycji. Jeśli to za mało, warto spróbować robić zdjęcia w bardziej wyrafinowany sposób, na przykład mocując aparat do kierownicy rowerowej i pstrykając podczas szaleńczego downhillu.

Kolorystyka[edytuj • edytuj kod]

Zdjęcie artystyczne powinno być czarno-białe, ale przewiduje się też inne wariacje kolorystyczne. Na przykład niesamowite i bijące po oczach mieszanki, oscylujące głównie wokół takich barw jak: komunistyczna czerwień i jajeczna żółć.

Dodatki[edytuj • edytuj kod]

Ważnym elementem fotografii artystycznej są szumy i inne wysokiej rangi artefakty, takie jak włosy, pył, kurz, fragmenty śniadania, dziwne kropki, tajemnicze talerze latające itd. Wszystko to powinno być przyklejone albo do matrycy/kliszy albo do obiektywu. Dobrze jeśli obiektyw jest porysowany. Najlepiej szczotką drucianą. Bardzo efektowne jest też zrobienie sobie zdjęcia od góry. Robienie zdjęć od góry dobrze działa na zdrowie, ponieważ prostując rękę, krew spływa do mózgu i wychodzi lepsze zdjęcie. Można też skorzystać z lustra najlepiej przeznaczonego do robienia zdjęć. Jeśli już kupisz takie lustro, zdjęcia na pewno wyjdą świetne!

Kraków[edytuj • edytuj kod]

Jeżeli jesteś z Krakowa, to Twoja droga do zostania artystą fotografikiem jest znacznie krótsza, niż droga Twoich artystycznych kolegów po fachu z innych miast lub, co gorsza, z wiochy. Aby wykonać oryginalne i pełne artyzmu zdjęcie, musisz:

  • zaopatrzyć się w stary aparat fotograficzny ze statywem.
  • udać się w okolice (a najlepiej w samo centrum) krakowskiego rynku. Im bliżej rynku się znajdziesz, tym Twoja fotografia będzie bardziej artystyczna.
  • ostatni i chyba najważniejszy punkt – czekasz na mgłę.

Teraz możesz już zabrać się do fotografowania. Najbardziej artystyczne są zdjęcia ulic otoczonych brudnymi, zaniedbanymi i śmierdzącymi moczem kamienicami, latarni, koszy na śmieci i innych nie mniej artystycznych obiektów. Przy wykonywaniu takich fotografii musisz jednak często zmieniać miejsce, ponieważ inni artyści fotograficy też o tej porze znajdują się na rynku i oni też mają prawo do robienia artystycznych ujęć. Musisz uważać, żeby w kadrze nie znalazł się inny artysta fotografik, bo wtedy to nim, a nie tobą, zainteresuje się spragniona estetycznych wrażeń widownia.

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]