Gleba

Gleba - górna warstwa powierzchni Ziemi, tzw. litejsfery, na której rośnie, np.: trawa, drzewa, bądź nic nie rośnie, jeśli gleba w tym miejscu jest zanieczyszczona. Gleba powstaje w procesie zwanym procesem glebotwórczym, który się nigdy nie kończy. W procesie tym drobne żyjątka gryzą zębami twarde skały, krusząc je na coraz mniejsze fragmenty, aż do uzyskania gleby właściwej.

Charakterystyka

Plik:Zdrowegleby.gif

Światowy symbol gleb klasy I

Glebę dzieli się, ze względu na przydatność rolniczą, na 5 klas glebowych.

• klasa I - podstawowy rodzaj gleb najbardziej rozwiniętych obszarów świata - krajów Unii Europejskiej, Stanów Zjednoczonych. Zajmują 77% całkowitej powierzchni gleb. Gleby te nie istniałyby bez całkowitej kontroli człowieka. Gleby klasy I zostały przekształcone z gleb klasy V, które uznane są przez człowieka za najagorsze i bezproduktywne. Na jakość i żyzność gleb klasy I jedyny istotny wpływ mają najnowsze osiągnięcia w dziedzinie chodowli warzyw i owoców z zastosowaniem inżynierii genetycznej, a także technologii produkcji nawozów sztucznych oraz środków owado- i chwasto-bójczych. Owoce i warzywa uprawiane na tych glebach są kilka razy większe od warzyw i owoców uprawianych na glebach klasy II. Rośliny uprawiane na tych glebach muszą być opryskiwane do kilku razy w tygodniu, aby zachowały swoje walory estetyczne, smakowe oraz były przez długi czas świeże. Rośliny pochodzące z gleb klasy I są bardzo zdrowe, posiadają dużo ołowiu, który jest bardzo ważnym składnikiem budowy ludzkich kości, a także ważne związki mineralne, niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu, jak metan, benzen, różne siarczki oraz chlorki i śladową zawartość Cyklonu B. O tym, jak zdrowe są warzywa uprawiane na glebach klasy I świadczy fakt, żę największy światowy producent zdrowej żywności - McDonald's, produkuje frytki z ziemniaków wychodowanych właśnie na glebie klasy I.
• klasa II - widoczne znaczne ślady ingerencji człowieka, który chcąc poprawić żyzność gleby stosuje niewielkie ilości nawozów sztucznych oraz inny środków chemicznych, mających na celu poprawienie jakości gleby. Gleba w większości traci naturalną żyzność, lecz pozwala na otrzymywanie dużo większych warzyw i owoców, niż powinny być w rzeczywistości. Gleby tej klasy zajmują obszar 10% całkowitej powierzchni światowych gleb.
• klasa III - trochę gorsza od klasy II, (zajmuje około 5%), szczególnie nadaje się do sadzenia lasów. Zauważalne częściowe oznaki ingerencji człowieka.
• klasa IV - określana, jako gleba przejściowa (zajmuje 7% powierzchni wszystkich gleb), średniej żyzności, człowiek ingeruje w bardzo małym stopniu.
• klasa V - najrzadziej występująca na świecie (zajmuje około 1% powierzchni wszystkich gleb świata), jest bardzo żyzna, czysta, zdrowa, nie skażona chemicznie i świetnie nadaje się pod uprawę wszelkich warzyw i owoców, głównie buraków i pietruszki, a także do upraw zboża. Występuje na obszarach, gdzie w żaden sposób nie ingerował jeszcze człowiek, z tego względu uznana przez człowieka za całkowicie nieprzydatną i najmocniej skażoną.

Zawartość gleby

Składniki gleby i ich zawartość procentowa:

związki chemiczne:

• H₂SO₃ - 65%,
• CO₂ - 12%,
• (COOH)₂ - 10%
• HCl - 5%,
• HCN - 5%,
• inne - 3%

minerały:

• azbest - 80%,
• ołów - 15%
• żelazo - 2%
• inne - 3%

różne drobne organizmy żywe:

• ameby,
• pantofelki,
• dżdżownice,
• turkucie podjadki,
• krety