Tadeusz Kościuszko: Różnice pomiędzy wersjami
M |
M (→Drezno i Paryż) |
||
| Linia 28: | Linia 28: | ||
== Emigracja == |
== Emigracja == |
||
===Drezno i Paryż=== |
===Drezno i Paryż=== |
||
Po przeżytym zawodzie miłosnym wyruszył w świat jako [[menel]]. Zbierał butelki po winie i zalewał robaka. Dostał zlecenie na przemyt truskawkowego [[kefir]]u. Towar dostał w Dreźnie i przemycił do [[Paryż]]a. Dzięki zarobionym na tym przemycie złocie kupił sobie bilet na pociąg do [[ |
Po przeżytym zawodzie miłosnym wyruszył w świat jako [[menel]]. Zbierał butelki po winie i zalewał robaka. Dostał zlecenie na przemyt truskawkowego [[kefir]]u. Towar dostał w Dreźnie i przemycił do [[Paryż]]a. Dzięki zarobionym na tym przemycie złocie kupił sobie bilet na pociąg do [[Stany Zjednoczone Ameryki|Ameryki]]. |
||
===Kościuszko w Ameryce=== |
===Kościuszko w Ameryce=== |
||
Wersja z 10:55, 24 sie 2013
|
Ten artykuł dotyczy polskiego generała. Zobacz też hasła o innych osobach o tym imieniu. |
– „Patrz Kościuszko na nas z nieba!” –
Raz Polak skandował
I popatrzył nań Kościuszko
I się zwymiotował.
- Konstanty Ildefons Gałczyński Na pewnego Polaka
„Tu, pod tą gruszką,
Drzemał Kościuszko!”
Dopieroż robi się skweres!
„A pod tą drugą
Kołłątaj Hugo
Załatwiał mały interes!”
- Tadeusz Boy-Żeleński Lament Pana Radcy nad „Basztą Kościuszki”
A pod tą gruszką
siusiał Kościuszko
- Prof. Miodek podczas spaceru po Central Parku.
Szablon:Tznany ówczesnym jako Szwed (ze względu na swój szwedzki wygląd). Generał polski, amerykański i kazachstański. Szlachcic i burżuj pijący w kryształowym kubku wino.
Pochodzenie i szczeniackie lata
Urodził się na pod lasem (dziś: Podlesie) w szopie drwala jako czwarte nieślubne dziecko Juliusza i Tekli Radomskich. W 1755 roku ze swoim młodszym bratem Józefem rozpoczął naukę w Kolegium Pijaków w Lubierznoszowie. W 1760 powrócili do szopy drwala rąbać drwa i wykorzystać nabytą wiedzę w piciu.
W 1765 roku król Stanisław August Poniatowski założył Szkołę Rybacką, do której wstąpił młody Tadeusz. Studiował tam historię Kazachstanu i historię powszechną, filologię filozofii, starogrekę, język angielski, chiński i szwabski oraz prawo (i lewo), ekumenizm, geometrię astronomiczną i miernictwo materiału krawieckiego. Szkołę Rybacką ukończył w stopniu Kapitana..
Kościuszko u żabojadów
6 października 1769 razem z kolegą ze szkoły rybackiej wypłynęli za bardzo w morze i dotarli do Francji. Tłumaczy ich tylko to, że krewetki wpadały w sieci jak szalone. W Paryżu zatrudnił się jako kustosz muzeum w Luwrze i został nawet Wielkim Mistrzem Zakonu Syfonu, tajnego stowarzyszenia hydraulików. Został jednak wywalony z tego stanowiska, kiedy okazało się, że pracuje na czarnych papierach. Inna wersja historii (zapewne lepsza) mówi o tym, że Kościuszko studiował we Francji rzeźbę i malarstwo. Z czasem uznał jednak, że są to zajęcia dla gejów i postanowił zostać molestującym dzieci wojskowym (do dziś jest najbardziej znanym polskim wojskowym-pedofilem).
Powrót do Polski
Latem 1774 wrócił do kraju. Nie znalazł zatrudnienia w sklepie pana Wojskiego w Warszawie więc postanowił dobrze się swatać. Zainteresował się Ludwiką, córką hetmana polowego litewskiego Józefa Sosnowskiego. Dostał jednak czarną polewkę i musiał pożegnać się z złudzeniami dotyczącymi ożenku.
Emigracja
Drezno i Paryż
Po przeżytym zawodzie miłosnym wyruszył w świat jako menel. Zbierał butelki po winie i zalewał robaka. Dostał zlecenie na przemyt truskawkowego kefiru. Towar dostał w Dreźnie i przemycił do Paryża. Dzięki zarobionym na tym przemycie złocie kupił sobie bilet na pociąg do Ameryki.
Kościuszko w Ameryce
Przyjechał tam w sierpniu 1776 niecały miesiąc po Deklaracji Niepodległości. Prawdopodobnie dzięki wstawiennictwu chińczyka Lee sprzedającego sajgonki, któremu dał pokaźną łapówkę (z złota zarobionego za przemyt) został nominowany na inżyniera armii amerykańskiej. Jeździł po całym kraju i wykonywał plany budowania fortec. W 1783 awansował (czyli jego żołd się zwiększył) na generała brygady armii amerykańskiej. Wygrał też pieniądze na loterii i pokazując dobroć serca przeznaczył je na polepszenie warunków życia murzynów. Liczne sukcesy wypracowały dla niego przydomek bohatera Ameryki.
Powrót do Polski
Powrócił do Polski w 1784 i wykorzystując znajomości z Ameryki („Znam wuja Sama”) postanowił przywrócić dawną świetność kraju. Zorganizował insurekcję Kościuszkowską (czyli bunt imigrantów z Ameryki), został pojmany i zmuszony do pracy w urzędzie poczty w Nowym Dworze. Brawurowo uciekł z tego miasta do Kazachstanu.
Ostateczna Emigracja – Kazachstan
W Kazachstanie został honorowo okrzyknięty bohaterem narodowym (po Ameryce i Polsce) i wiódł żywot bohatera (czyli nic nie robił) do końca swoich dni.
Pamięć o Tadku
Na pamiątkę tego wielkiego Polaka, bohatera trzech narodów – Ameryki, Polski i Kazachstanu, z pieniędzy z Unii Europejskiej wybudowano w Krakowie wielki kopiec.
