Sąd Ozyrysa: Różnice pomiędzy wersjami
M („Sąd Umarłych” przeniesiono do „Sąd Ozyrysa”: typowo egipska nazwa) |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Grafika:SadOzyrys.jpg|thumb|right|300px|Ale impra!]] |
[[Grafika:SadOzyrys.jpg|thumb|right|300px|Ale impra!]] |
||
'''Sąd Ozyrysa''', '''Sąd Umarłych''' – [[hazard]]owa gra egipskich bogów. Obywało się ono w klubie „Zaświaty”, a dokładniej w sali konferencyjnej „Dwóch |
'''Sąd Ozyrysa''', '''Sąd Umarłych''' – [[hazard]]owa gra egipskich bogów. Obywało się ono w klubie „Zaświaty”, a dokładniej w sali konferencyjnej „Dwóch Prawd”. Dyskoteka należała do [[Ozyrys]]a. Trafiały tam wszystkie dusze zmarłych ludzi. |
||
== Zasady gry == |
== Zasady gry == |
Wersja z 10:18, 9 maj 2010
Sąd Ozyrysa, Sąd Umarłych – hazardowa gra egipskich bogów. Obywało się ono w klubie „Zaświaty”, a dokładniej w sali konferencyjnej „Dwóch Prawd”. Dyskoteka należała do Ozyrysa. Trafiały tam wszystkie dusze zmarłych ludzi.
Zasady gry
Duszom wyjmowano serca i ważono je na Świętej Wadze. Krupierem był Anubis, zaś przyzwoitka Thot zapisywał zakłady - zebrani bogowie obstawiali, czy serce przeważy, czy też nie. Zmarli podawali Anubisowi serce, on zaś układał je na jednej z szal wagi. Na drugiej położone było piórko pobrane z tyłka świętego sokoła.
Następnie puszczał wagę w ruch tak, aby podtrzymać napięcie. Thot zaś patrzył, czy nie kantuje, przyciskając lub podnosząc którąś z szalek. Jeżeli serce okazało się lżejsze od piórka, obstawiający tak wygrywali, a zmarły otrzymywał wieczną kartę wstępu do klubu Ozyrysa. Jeżeli serce przeważyło, patronka choleryków, asasynów i kobiet z huśtawką nastrojów, czyli bogini mordu i wojny, Sachmet, przyprowadzała swoje zwierzątko – Ammit. Było to stworzenie, które w młodości służyło za materiał ćwiczeniowy dla chirurgów plastycznych i transplantologów – miało bowiem głowę krokodyla, kadłub lamparta i nogi świni. Ammit, głodzona i szczuta nie tylko przez chirurgów, ale też przez wiecznie wściekłą panią Sachmet, w akcie zemsty rozszarpywała duszę przegranego zmarłego na kawałki ku uciesze wszystkich bogów, nie tylko tych, którzy obstawiali wieczną śmierć zmarłego.