Polska Zjednoczona Partia Robotnicza: Różnice pomiędzy wersjami
(→Gierek) |
|||
Linia 4: | Linia 4: | ||
'''Polska Zjednoczona Partia Robotnicza (PZPR)''' – siła przewodnia ludu, zbawienna moc dla Polski Komunistycznej, duma [[Bolesław Bierut|Bieruta]]. Powstała w 1948, dzięki zgodzie i współpracy PPS-u i PPR-u, w atmosferze wzajemnego zrozumienia<ref>Czyli wstąpcie do PZPR, bo inaczej będzie źle.</ref>. |
'''Polska Zjednoczona Partia Robotnicza (PZPR)''' – siła przewodnia ludu, zbawienna moc dla Polski Komunistycznej, duma [[Bolesław Bierut|Bieruta]]. Powstała w 1948, dzięki zgodzie i współpracy PPS-u i PPR-u, w atmosferze wzajemnego zrozumienia<ref>Czyli wstąpcie do PZPR, bo inaczej będzie źle.</ref>. |
||
{{czyszczenie}} |
|||
== Początki == |
== Początki == |
||
PZPR powstało, jak już wspomnieliśmy, z połączenia PPS i PPR. PPR, czyli Polska Partia Robotnicza, została założona przez ruskich spadochroniarzy w 1942 i przez Stalina uznana za główną siłę socjalistyczną w Polsce. PPS nawet tego nie zauważył i szykował się do przejęcia władzy w Polsce. Jednak układ sił się zmienił, a [[Armia Czerwona]] była koronnym argumentem komuszków. A więc powstało PZPR pod przewodnictwem Bieruta, które wzięło za mordę wszystkich przeciwników. W ten sposób powstał jakże wydajny system monopartyjny. |
PZPR powstało, jak już wspomnieliśmy, z połączenia PPS i PPR. PPR, czyli Polska Partia Robotnicza, została założona przez ruskich spadochroniarzy w 1942 i przez Stalina uznana za główną siłę socjalistyczną w Polsce. PPS nawet tego nie zauważył i szykował się do przejęcia władzy w Polsce. Jednak układ sił się zmienił, a [[Armia Czerwona]] była koronnym argumentem komuszków. A więc powstało PZPR pod przewodnictwem Bieruta, które wzięło za mordę wszystkich przeciwników. W ten sposób powstał jakże wydajny system monopartyjny. |
||
== Odwilż == |
== Odwilż == |
Wersja z 16:25, 3 mar 2010
Płatni zdrajcy, pachołki Rosji!
- Leszek Moczulski pozdrawia towarzyszy.
Polska Zjednoczona Partia Robotnicza (PZPR) – siła przewodnia ludu, zbawienna moc dla Polski Komunistycznej, duma Bieruta. Powstała w 1948, dzięki zgodzie i współpracy PPS-u i PPR-u, w atmosferze wzajemnego zrozumienia[1].
Ten artykuł tak beznadziejnie zredagowano, że nawet nasz rezolutny szympans w to nie wierzy. A on cierpliwym zwierzęciem jest… Jeżeli nie potrafisz operować widłami ani redagować tekstu, zajrzyj do Kanciapy przed wzięciem się za poprawę. Jeżeli nie potrafisz uzasadnić wstawienia szablonu, nie wstawiaj go. |
Początki
PZPR powstało, jak już wspomnieliśmy, z połączenia PPS i PPR. PPR, czyli Polska Partia Robotnicza, została założona przez ruskich spadochroniarzy w 1942 i przez Stalina uznana za główną siłę socjalistyczną w Polsce. PPS nawet tego nie zauważył i szykował się do przejęcia władzy w Polsce. Jednak układ sił się zmienił, a Armia Czerwona była koronnym argumentem komuszków. A więc powstało PZPR pod przewodnictwem Bieruta, które wzięło za mordę wszystkich przeciwników. W ten sposób powstał jakże wydajny system monopartyjny.
Odwilż
Bierut został zabity w Moskwie[2], a na jego miejsce wjechał tawariść Gomułka. Zluzował on trochę, ale nie że tak w ogóle, bo jak ktoś podniosł rękę na władzę, to odrąbał. W 68 wygonił syjonistów, a mimo to radiomaryjni nazywają go Żydem...
Gierek
Gierek, Gierek, to nasz as, nie zawiedzie żadnej z nas!
- Towarzyszki partyjne o towarzyszu Gierku.
Za Gomułki puste półki, a za Gierka brudna ścierka.
- Początki nowohuckiego rapu.
Gierek nastał w 1970 roku. Za jego czasów partia osiągnęła szczyt rozwoju, kraj się rozwijał, a ludziom żyło się dostatniej! Wszystko to dlatego, że nabrał mnóstwo kredytów, od kogo się dało. No i się wszystko wkrótce rozdupcyło, nastał rok 80. Gierek odszedł w niesławie, a na jego miejsce przybył żelazny generał Wojciech Jaruzelski.
Stan wojenny i outro
Jaruzel zebrał sypiącą się partię i wprowadził stan wojenny, aby załatwić opozycję. Pałki świstały, czołgi jeździły, normalnie burdel na kółkach! Jednak nie wyszło to tak do końca i w 1990 należało Sztandar wyprowadzić. Dzisiaj byli członkowie PZPR albo siedzą w SLD, albo umierają na ogromnych emeryturach.