Heinrich Himmler: Różnice pomiędzy wersjami
Grzeeesiek (dyskusja • edycje) M |
Parzydełko (dyskusja • edycje) |
||
Linia 27: | Linia 27: | ||
{{nazizm}} |
{{nazizm}} |
||
[[Kategoria:Politycy|Himmler, Heinrich]] |
[[Kategoria:Politycy|Himmler, Heinrich]] |
||
[[Kategoria:Nazizm|Himmler, Heinrich]] |
Wersja z 15:27, 28 gru 2012
Ich bin Heinrich Himmler!
- Ostatnie słowa wykrzyczane przez Heiniego podczas próby rewizji dokonywanej przez amerykańskich żołnierzy
Heinrich (Heini) Himmler (ur. 7 października 1900 w Monachium zm. 23 maja 1945 w Lüneburgu. Przynajmniej tak twierdzą Amerykanie) – czołowy polityk i celebryta III Rzeszy gorący orędownik szerzenia braterskiej miłości między narodami oraz zwalczania elementów wrogich i nie produktywnych. Jako przywódca tajnej policji Gestapo oraz organizacji pro społecznej SchutzStaffeln dokonał wielu rewolucyjnych odkryć wpływających na zwiększenie produktywności w przemyśle oraz zwiększenia poziomu respektu wśród ludności. Z wykształcenia rolnik.
Czasy szkolne
Heini pochodził z przykładnej rodziny aryjskiej, a sam był przykładem wspaniałego typu nordyckiego (średni wzrost, zapadnięta klata, dioptrie +5 i skłonność do przebywania chorób). Nigdy nie odmawiał ojczyźnie krwi i potu, ale zdecydował się na studia rolnicze co zaowocowało w późniejszych latach umiłowaniem do ziemi (szczególnie cudzej). Na studiach zaangażował się w działalność partii frustratów, bezrobotnych i pijusów – NSDAP. W 1923 roku wraz z niedoszłym malarzem Adolfem Schiklgruber (a.k.a Hitler) zorganizował w Monachium jedną z pierwszych parad równości – niestety już wtedy wzbudzającą poważne kontrowersje.
Kariera polityczna
Pomimo początkowych niepowodzeń Himmler kontynuował swoją karierę w NSDAP a po wyjściu dawnego kompana z ciupy przystąpił do budowania swojej pozycji wewnątrz organizacji. W 1933 roku po dojściu do władzy pokojowo nastawionej partii nazistowskiej uruchomił pierwsze obozy wypoczynkowe dla jednostek odznaczających się wyjątkowymi zasługami w jątrzeniu i doszukiwaniu się wad rządzącej władzy. Jako Reichsfuhrer SS wsławił się niesamowita finezją i subtelnym podejściem do ludności krajów zajmowanych przez wojska Wehrmahtu. Po ataku na ZSRR powołał do życia tzw. grupy wizytujące (Einsatzgruppen), których zadaniem było masowe zbieranie miejscowej ludności i wydawanie hucznych imprez plenerowych trwających niekiedy kilka dni – jedną z najsłynniejszych była biba w Babim Jarze gdzie ponad 70 000 ludzi bawiło się do „upadłego”. Impreza podzielona była na kilka etapów, a osoby zaproszone otrzymywały bezpłatne zakwaterowanie w niebie.
Zainteresowania i hobby
Heini szczególnie umiłował sobie stare baśnie i legendy dlatego też z jego inicjatywy naziści posyłali ekspedycje naukowe w różne tereny świata. Dało to początek późniejszej turystyce Niemców na masową skalę czego dzisiejszą spuścizną jest spędzanie urlopu przez starych niemieckich pierdzieli za granicą. Rozpropagował komunikację za pomocą przesyłania znaków dymnych. Jest autorem przemyśleń na temat możliwości wykorzystania gazów insektobójczych do dezynfekującej kąpieli pod prysznicem. Przez okres swojego dorosłego życia przynależał m.in. do okultystycznej organizacji Thule. Przed wstąpieniem do partii nazistowskiej byl hodowcą kur.
Złote myśli
Heinrich Himmler znany był (jak większość dygnitarzy nazistowskich) z wysulu..., wysulibu, wysulimo... z poetyckiego języka i niezwykle trafnego sposobu w który objawiał ludowi III Rzeszy bieżące problemy państwa.
W owej epoce większość ludzi, którzy stali się chrześcijanami, nie uczyniła tego w zgodzie ze swoimi przekonaniami. Większość z nich uczyniła to z oportunizmu (byli to zdrajcy w łonie naszego ludu)
Do generałów SS 1937 – o religii chrześcijańskiej Musimy skończyć w sposób jeszcze bardziej zdecydowany z chrześcijaństwem, z tą dżumą, najcięższą chorobą jaka dotknęła nas w całej naszej historii i która uczyniła nas najsłabszymi we wszystkich konfliktach.
- Do generałów szefów służb SS i policji, Berlin 1942 - ponownie o chrześcijanizmie
Wszyscy dobrze wiemy, że Żydzi są zbędni dla ewolucji.
- A tutaj w innym miejscu o wkładzie żydów w rozwój ludzkości
Władzy raz zdobytej nigdy nie oddamy.
- Przypomina Wam to coś?