Slayer: Różnice pomiędzy wersjami
M |
(automatyczna podmiana) Znacznik: rewert |
||
Linia 14: | Linia 14: | ||
Przez pierwszą dekadę istnienia Slayer był tak mhroczny, że z reguły pozostawał w cieniu [[Metallica|Metalliki]]. Założony w tym samym miejscu i czasie, zadebiutował jazgotem ''Show No Mercy'', gdy tamci właśnie kończyli się na ''[[Kill 'Em All|Kill'em All]]''. Potem sam postawił kropkę nad thrashem – ''[[Reign in Blood]]'' – w momencie, w którym The Four Whoresemen dopisali drugą i trzecią swym ''[[Master of Puppets|Master of Pulpet]]''. Podobnie w 1988 wydali niedoceniany ''South of Heaven'', podczas gdy Metallica jeszcze bardziej niedoceniony ''[[...And Justice for All]]''. Po tym albumie przestała jednak rzucać cień na Slayera, który był już wystarczająco kozacki w brzmieniu, by stać się jedynowładcą thrash metalu. |
Przez pierwszą dekadę istnienia Slayer był tak mhroczny, że z reguły pozostawał w cieniu [[Metallica|Metalliki]]. Założony w tym samym miejscu i czasie, zadebiutował jazgotem ''Show No Mercy'', gdy tamci właśnie kończyli się na ''[[Kill 'Em All|Kill'em All]]''. Potem sam postawił kropkę nad thrashem – ''[[Reign in Blood]]'' – w momencie, w którym The Four Whoresemen dopisali drugą i trzecią swym ''[[Master of Puppets|Master of Pulpet]]''. Podobnie w 1988 wydali niedoceniany ''South of Heaven'', podczas gdy Metallica jeszcze bardziej niedoceniony ''[[...And Justice for All]]''. Po tym albumie przestała jednak rzucać cień na Slayera, który był już wystarczająco kozacki w brzmieniu, by stać się jedynowładcą thrash metalu. |
||
Następną dekadę muzycy poświęcili na dyskontowanie zdobytej sławy, pieniędzy, władzy, kobiet i alkoholu. W międzyczasie darli mordę na koncertach, siali jeszcze więcej zła i nagrywali kolejne płyty, niektóre tak hardcorowe w brzmieniu, jak ''Undisputted Attitude'', pełna punkowych coverów. Jednak prawdziwa zabawa zaczęła się dopiero w nowym tysiącleciu, które Slayer rozpoczął z przytupem |
Następną dekadę muzycy poświęcili na dyskontowanie zdobytej sławy, pieniędzy, władzy, kobiet i alkoholu. W międzyczasie darli mordę na koncertach, siali jeszcze więcej zła i nagrywali kolejne płyty, niektóre tak hardcorowe w brzmieniu, jak ''Undisputted Attitude'', pełna punkowych coverów. Jednak prawdziwa zabawa zaczęła się dopiero w nowym tysiącleciu, które Slayer rozpoczął z przytupem – wydając 11 września 2001 płytę pod tytułem ''[[God Hates Us All]]''. Do kolejnego albumu grupa podeszła równie szatańsko – trzeba było czekać na niego pięć lat, a na dodatek nie wyszedł [[6 czerwca]]. Świeżością i nowością Slayer popisał się przy ''Christ Illusion''. Jest to dziewiąty album charakteryzujący się niczym, ale kogo to obchodzi – liczy się Szatan. ''Christ Illusion'' jest też znanym na świecie zbiorem kolęd. Reszta twórczości, jak to metal, szybko, dużo, składnie, nakurwiście. W 2009 roku wydali ''World Painted Blood'', by pół roku później wystąpić w Polsce i pokazać [[Metallica|Metallice]], jak bardzo w dupie mają ich ''Death Magnetic''. |
||
== Albumy studyjne == |
== Albumy studyjne == |
||
* ''[[Show No Mercy|Pokaż niezmiłowanie]]'' (1983)zwany również |
* ''[[Show No Mercy|Pokaż niezmiłowanie]]'' (1983)zwany również „Szał na marsie” |
||
* ''[[Hell Awaits|Czekanie na Helu]]'' (1985)zwany |
* ''[[Hell Awaits|Czekanie na Helu]]'' (1985)zwany „Hela, wejdź” |
||
* ''[[Reign In Blood|Rej i blat]]'' (1986) |
* ''[[Reign In Blood|Rej i blat]]'' (1986) |
||
* ''[[South Of Heaven|Niebiańskie (po)południe]]'' (1988)zwany |
* ''[[South Of Heaven|Niebiańskie (po)południe]]'' (1988)zwany „Szał za chlebem” |
||
* ''[[Seasons In The Abyss|Sesja ABS]]'' (1990) |
* ''[[Seasons In The Abyss|Sesja ABS]]'' (1990) |
||
* ''[[Divine Intervention|Dywanowa Interwencja]]'' (1994) |
* ''[[Divine Intervention|Dywanowa Interwencja]]'' (1994) |
||
Linia 29: | Linia 29: | ||
== Ważniejsze piosenki == |
== Ważniejsze piosenki == |
||
* ''Ciaptak mój syn |
* ''Ciaptak mój syn – Rozczarowanie Toma potomstwem'' |
||
* ''Chomikiem w mordę |
* ''Chomikiem w mordę – Autor nie zna genealogii'' |
||
* ''Most pod portem |
* ''Most pod portem – Zafascynowanie nowymi rozwiązaniami architektonicznymi'' |
||
* ''Maska martwego skinheada |
* ''Maska martwego skinheada – Strach pomyśleć'' |
||
* ''Stowarzyszenie umarłych szkieletów |
* ''Stowarzyszenie umarłych szkieletów – Fascynacje literaturą dla młodzieży'' |
||
* ''Anioł Stanisław |
* ''Anioł Stanisław – Fascynacje polskimi serialami'' |
||
* ''Gość w dom |
* ''Gość w dom – Fascynacje polską gościnnością'' |
||
* ''Zbij ten blat |
* ''Zbij ten blat – Powstał po tym jak Jeff kopnął małym palcem u nogi w stół'' |
||
* ''Spirytus w afroamerykaninie |
* ''Spirytus w afroamerykaninie – Zainteresowanie członków zespołu pijanym murzynem siedzącym koło studia'' |
||
* ''Rano śpią |
* ''Rano śpią – Opis sytuacji po ostrej popijawie'' |
||
* ''Daj mi ten Sword |
* ''Daj mi ten Sword – Fascynacja handlem w grach MMO'' |
||
[[Kategoria:Slayer| ]] |
[[Kategoria:Slayer| ]] |
||
[[en:Slayer]] |
[[en:Slayer]] |
Wersja z 05:06, 15 gru 2014
Slayer, ko!
- Fan Slayera odpowiadający na pytanie o ulubiony zespół
Slayer – czworo dzieci Szatana, które zebrały się w 1981 w słonecznym LA, by nieść światu zło-thrash metal. Jak wiadomo z billboardów, Bóg słucha Slayera.
Wybrańcy piekieł
Skład Slayera został ustalony w piekle. W castingu spośród synów Szatana, tamtejsza Komisja Kontroli Gier i Zakładów wybrała:
- Tom Araya (bas, wokal) – ulubieniec Eli Bathóry, za młodu mordował owce na Ziemi Ognistej w Chile;
- Kerry King (gitara) – wybraniec Tolkiena, krasnolud, wyłysiał po metanolu;
- Jeff Hanneman (gitara) – kolekcjoner gadżetów po nazistach. Ostatnio Szatan wezwał go do siebie, bo Schuldiner miał dość jego fochów i przestał grać;
- Dave Lombardo (bębny) – wytypowany przez F.D. Roosevelta, po rozpadzie zespołu obali Fidela i będzie dyktatorem Kuby. Niestety nie gra już w zespole gdyż Szatan dawał mu za mało kasy.
- Paul Bostaph (bębny) – aktualny garowy, ale przy Lombardo to on może sobie pograć co najwyżej na różowych cymbałkach.
Zło i jego dzieje
Przez pierwszą dekadę istnienia Slayer był tak mhroczny, że z reguły pozostawał w cieniu Metalliki. Założony w tym samym miejscu i czasie, zadebiutował jazgotem Show No Mercy, gdy tamci właśnie kończyli się na Kill'em All. Potem sam postawił kropkę nad thrashem – Reign in Blood – w momencie, w którym The Four Whoresemen dopisali drugą i trzecią swym Master of Pulpet. Podobnie w 1988 wydali niedoceniany South of Heaven, podczas gdy Metallica jeszcze bardziej niedoceniony ...And Justice for All. Po tym albumie przestała jednak rzucać cień na Slayera, który był już wystarczająco kozacki w brzmieniu, by stać się jedynowładcą thrash metalu.
Następną dekadę muzycy poświęcili na dyskontowanie zdobytej sławy, pieniędzy, władzy, kobiet i alkoholu. W międzyczasie darli mordę na koncertach, siali jeszcze więcej zła i nagrywali kolejne płyty, niektóre tak hardcorowe w brzmieniu, jak Undisputted Attitude, pełna punkowych coverów. Jednak prawdziwa zabawa zaczęła się dopiero w nowym tysiącleciu, które Slayer rozpoczął z przytupem – wydając 11 września 2001 płytę pod tytułem God Hates Us All. Do kolejnego albumu grupa podeszła równie szatańsko – trzeba było czekać na niego pięć lat, a na dodatek nie wyszedł 6 czerwca. Świeżością i nowością Slayer popisał się przy Christ Illusion. Jest to dziewiąty album charakteryzujący się niczym, ale kogo to obchodzi – liczy się Szatan. Christ Illusion jest też znanym na świecie zbiorem kolęd. Reszta twórczości, jak to metal, szybko, dużo, składnie, nakurwiście. W 2009 roku wydali World Painted Blood, by pół roku później wystąpić w Polsce i pokazać Metallice, jak bardzo w dupie mają ich Death Magnetic.
Albumy studyjne
- Pokaż niezmiłowanie (1983)zwany również „Szał na marsie”
- Czekanie na Helu (1985)zwany „Hela, wejdź”
- Rej i blat (1986)
- Niebiańskie (po)południe (1988)zwany „Szał za chlebem”
- Sesja ABS (1990)
- Dywanowa Interwencja (1994)
- Szatany w Muzyce (1998)
- Bóg Nas Nie Lubi (2001)
- Jezusowe Czary-mary (2006)
- Świat Pomalowany Czerwienią (2009)
Ważniejsze piosenki
- Ciaptak mój syn – Rozczarowanie Toma potomstwem
- Chomikiem w mordę – Autor nie zna genealogii
- Most pod portem – Zafascynowanie nowymi rozwiązaniami architektonicznymi
- Maska martwego skinheada – Strach pomyśleć
- Stowarzyszenie umarłych szkieletów – Fascynacje literaturą dla młodzieży
- Anioł Stanisław – Fascynacje polskimi serialami
- Gość w dom – Fascynacje polską gościnnością
- Zbij ten blat – Powstał po tym jak Jeff kopnął małym palcem u nogi w stół
- Spirytus w afroamerykaninie – Zainteresowanie członków zespołu pijanym murzynem siedzącym koło studia
- Rano śpią – Opis sytuacji po ostrej popijawie
- Daj mi ten Sword – Fascynacja handlem w grach MMO