Biała armia: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
 
Linia 11: Linia 11:
== Muzyka ==
== Muzyka ==
Tekst piosenki jest oczywiście hołdem wobec pierwszych ludziom wprost opowiadającymi się przeciwko komunistom, jednak źle oceniana przez domorosłych krytyków muzycznych ścieżka dźwiękowa jest również składową buntu. Dominujące [[syntezator]]y i charakterystyczna solówka na [[Gitara elektryczna|gitarze elektrycznej]] są oczywiście inspirowane amerykańską muzyką popową z drugiej połowy lat 80. Przesadzona ilość dźwięków wydobywających się z instrumentów klawiszowych był wyraźnym sygnałem, że wszyscy chcą w końcu dobrobytu objawiającego się w nadmiarze wszystkiego. Jak tekst miał wypełnić utratę wolności dla ducha, tak muzyka wypełniała utratę godności przez ciało.
Tekst piosenki jest oczywiście hołdem wobec pierwszych ludziom wprost opowiadającymi się przeciwko komunistom, jednak źle oceniana przez domorosłych krytyków muzycznych ścieżka dźwiękowa jest również składową buntu. Dominujące [[syntezator]]y i charakterystyczna solówka na [[Gitara elektryczna|gitarze elektrycznej]] są oczywiście inspirowane amerykańską muzyką popową z drugiej połowy lat 80. Przesadzona ilość dźwięków wydobywających się z instrumentów klawiszowych był wyraźnym sygnałem, że wszyscy chcą w końcu dobrobytu objawiającego się w nadmiarze wszystkiego. Jak tekst miał wypełnić utratę wolności dla ducha, tak muzyka wypełniała utratę godności przez ciało.

== Dodatkowe informacje ==
* Wielu historyków zastanawia się, czy pierwsza kolorowa rewolucja to była żółta rewolucja w [[Jugosławia|Jugosławii]] w 2000 roku czy też rewolucja róż w [[Gruzja|Gruzji]] w 2003 roku. Żadna ze stron nie ma racji. Pierwsza była biała rewolucja w Polsce, hymn tej rewolucji skomponował właśnie Bajm, a za happeningi odpowiadał Major Fydrych, a nie żaden Otpor czy inna Khmara.


== Zobacz też ==
== Zobacz też ==

Aktualna wersja na dzień 10:48, 19 cze 2021

„Biała armia” spotkała się z ogromnym sukcesem w krajach demokracji ludowej, a samą piosenkę docenił nawet Michaił Gorbaczow, gdyż utwór wpasował się w pieriestrojkę. W nagrodę za napisanie piosenki Beata Kozidrak otrzymała od I sekretarza KPZR zachowany bulaj z krążownika Aurora

Biała armia – piosenka zespołu Bajm z 1989 roku, najsłynniejszy polski protest song przeciwko ustrojowi komunistycznemu obok piosenek Kultu, Chłopców z Placu Broni czy też Tiltu. Biała armia jest hołdem złożonym wszystkim ruchom politycznym i militarnym działającym podczas wojny domowej w Rosji w latach 1917–1923, walczącym z bolszewikami i ich sojusznikami.

Analiza tekstu[edytuj • edytuj kod]

Piosenka zaczyna się od cytatu To twoja flaga, nasz młody przyjacielu, odezwy pierwszego dowódcy Armii Ochotniczej Michaiła Aleksiejewa do żołnierzy. Następnie jest przeskok i tym razem podmiot liryczny kieruje swoje słowa bezpośrednio do Aleksiejewa (To Twoja armia). Fragment Życie w ciągłym wieku jest aluzją do chaosu w Rosji po rewolucji październikowej. Podczas tego zamieszania dowódca Armii Ochotniczej może liczyć na wsparcie przywódców państw europejskich (Nigdy nie będziesz już sam) i Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego (Bóg jest z nami! / Jego prawda / Jak tarcza Cię ocali), jednak musi uważać również na walki uliczne i niewolniczą pracę w łagrze (Możesz wreszcie zabłądzić w wielkim mieście / Urodziłeś się, by służyć nam).

Refren jest aluzją do wsparcia polityki Białych od załogi krążownika „Aurory”, która odpowiednio pokierowana przez kompetentną osobę mogłaby ostatecznie odwrócić losy Rosji zataczającej się w czerwonym terrorze. Robotnik, przedstawiany jako ster lub żagiel, ma skierować statek, jakim jest Rosja, do bezpiecznej przystani zdobytej przez Białą Armię.

Druga zwrotka „Białej armii” jest inteligentnie sformułowaną prośbą o lepsze życie, aktualną do dzisiaj. Tekst Ruszaj z nami, z wątłymi marzeniami / Z ufnością, którą jeszcze masz podmiot liryczny adresuje do robotników z Petersburga, którzy mieli pomóc Białym odsunąć bolszewików przywłaszczających sobie robotnicze zasługi z rewolucji lutowej. Jednak zwrotka ta stała się mottem całej polskiej inteligencji z końca lat 80., która nie dowierzała, że komunizm właśnie upada, że wybory 4 czerwca wygrała „Solidarność”, oraz że Michaił Gorbaczow cieszy się z demokratyzacji Polski i Węgier. Wątłe marzenia to zawsze błaganie o zapewnienie przez władzy podstawowych dóbr takich jak chleb, praca i wolność.

Muzyka[edytuj • edytuj kod]

Tekst piosenki jest oczywiście hołdem wobec pierwszych ludziom wprost opowiadającymi się przeciwko komunistom, jednak źle oceniana przez domorosłych krytyków muzycznych ścieżka dźwiękowa jest również składową buntu. Dominujące syntezatory i charakterystyczna solówka na gitarze elektrycznej są oczywiście inspirowane amerykańską muzyką popową z drugiej połowy lat 80. Przesadzona ilość dźwięków wydobywających się z instrumentów klawiszowych był wyraźnym sygnałem, że wszyscy chcą w końcu dobrobytu objawiającego się w nadmiarze wszystkiego. Jak tekst miał wypełnić utratę wolności dla ducha, tak muzyka wypełniała utratę godności przez ciało.

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]