Kurwa (słowo): Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M (Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to Antecorda. Autor wycofanej wersji to 83.18.139.194.)
M (red. + {{ok}})
Linia 1: Linia 1:
[[Grafika:Dziki_kot.jpg|right|thumb|Przeciętny obywatel podczas wypowiadania słowa kurwa]]
[[Grafika:Dziki_kot.jpg|right|200px|thumb|Przeciętny obywatel podczas wypowiadania słowa kurwa]]
<code>''O kurwa!''</code>
<code>''O '''kurwa'''!''</code>
:<code>Przeciętny obywatel o '''kurwie'''</code>
:<code>Przeciętny obywatel o '''kurwie'''</code>


<code>''Bardzo - kurwa jego mać - chętnie.''</code>
<code>''Bardzo kurwa jego mać chętnie.''</code>
:<code>[[Ferdynand Lipski]] o złożonej mu propozycji wkładania drobnych '''kurew''' do wygłaszanych przez niego zdań</code>
:<code>[[Ferdynand Lipski]] o złożonej mu propozycji wkładania drobnych '''kurew''' do wygłaszanych przez niego zdań</code>


Linia 9: Linia 9:
:<code>[[Bogusław Linda|Linda Evengelista]]</code>
:<code>[[Bogusław Linda|Linda Evengelista]]</code>


'''Kurwa''' – najbardziej popularny wyraz w [[język polski|języku polskim]]. Często używa się go jako dodatek do urozmaicenia zdania np. „Jaś szedł do, kurwa, sklepu”. [[Zdanie]] to przepięknie oddaje znaczenie wyrazu. Kurwą możemy nazwać także kobietę o lekkich obyczajach ([[dziwka|dziwkę]]). Kurwa może pełnić w zdaniu różne role, eg. jako przerywnik lub okaz zdziwienia – np. „O Kurwa!”. Kurwa najprawdopodobniej pochodzi z łaciny, „Curva” w tym języku znaczy „krzywa”, jako że wspomniane niewiasty niejednokrotnie są pogięte.
'''Kurwa''' – najbardziej popularny wyraz w [[język polski|języku polskim]]. Często używa się go jako dodatek do urozmaicenia zdania np. ''Jaś szedł do, kurwa, sklepu''. Kurwa może pełnić w zdaniu różne role, eg. jako przerywnik lub okaz zdziwienia – np. ''O kurwa!''


Kurwa może również występować w charakterze [[interpunktor]]a, czyli zwykłego [[przecinek|przecinka]], np. „Przychodzę, kurwa, do niego, patrzę, kurwa, a tam jego żona, no i się, kurwa, wkurwiłem, no nie?. Czasem kurwa zastępuje [[tytuł naukowy]] lub służbowy, gdy nie wiemy, jak się zwrócić do jakiejś osoby płci żeńskiej („chodź tu, kurwo jedna!). Używamy też kurwy do charakteryzowania osób („brzydka, kurwa, nie jest”, „o kurwa, takiej kurwie na pewno nie pożyczę”), czy jako przerwy na zastanowienie (&bdquo;czekaj, czy ja, kurwa, lubię poziomki?).
Kurwa może również występować w charakterze [[interpunktor]]a, czyli zwykłego [[przecinek|przecinka]], np. ''Przychodzę, kurwa, do niego, patrzę, kurwa, a tam jego żona, no i się, kurwa, wkurwiłem, no nie?''. Czasem kurwa zastępuje [[tytuł naukowy]] lub służbowy, gdy nie wiemy, jak się zwrócić do jakiejś osoby płci żeńskiej (''chodź tu, kurwo jedna!''). Używamy też kurwy do charakteryzowania osób (''brzydka, kurwa, nie jest'', ''o kurwa, takiej kurwie na pewno nie pożyczę''), czy jako przerwy na zastanowienie (''czekaj, czy ja, kurwa, lubię poziomki?'').
Wyobraźmy sobie, jak ubogi byłby [[słownik przeciętnego Polaka]] bez prostej „kurwy”. Idziemy sobie przez ulicę, potykamy się nagle i mówimy do siebie: „bardzo mnie irytują nierówności chodnika, które znienacka narażają mnie na upadek. Nasuwa mi to złe myśli o władzach gminy”. Wszystkie te i o wiele jeszcze bogatsze treści i emocje wyraża proste „O kurwa!, które wyczerpuje sprawę.
Gdyby Polakom zakazać „kurwy”, niektórzy z nich przestaliby w ogóle mówić, gdyż nie umieliby wyrazić inaczej swoich [[uczucia|uczuć]]. Cała Polska zaczęłaby porozumiewać się na migi i [[gest]]y. Doprowadziłoby to do [[nerwica|nerwic]], [[nieporozumienie|nieporozumień]], [[niepewność|niepewności]] i niepotrzebnych naprężeń w [[Polska|Narodzie Polskim]]. A wszystko przez jedną małą „kurwę”.


Wyobraźmy sobie, jak ubogi byłby słownik przeciętnego Polaka bez prostej ''kurwy''. Idziemy sobie przez ulicę, potykamy się nagle i mówimy do siebie: ''Bardzo mnie irytują nierówności chodnika, które znienacka narażają mnie na upadek. Nasuwa mi to złe myśli o władzach gminy''. Wszystkie te i o wiele jeszcze bogatsze treści i emocje wyraża proste ''O kurwa!'', które wyczerpuje sprawę.
Dziwi jednak jedno – dlaczego słowo to nie jest używane publicznie (nie licząc [[film|filmów]] typu „Psy”, gdzie [[aktor]]zy prześcigają się w rzucaniu ''kurwami'')? Praktycznie nie słyszymy, by politycy czy dziennikarze wplatali w swe zdania zgrabne ''kurwy''. Pomyślmy: o ile piękniej wyglądałaby [[prognoza pogody]] wygłoszona w następujący sposób: ''Na zachodzie zachmurzenie będzie, kurwa, umiarkowane, wiatr raczej, kurwa, silny. Temperatura maksymalna ok. 2 st. Celsjusza, a więc kurewsko zimno, kurwa, będzie. Ogólnie, to, kurwa, jesień idzie''. Pionierski ruch w kierunku wprowadzenia tego wyrazu do publicznych wypowiedzi wykonał wicemarszałek Sejmu RP IV kadencji, Józef Zych - cyt. <code>Stary, kurwa, załatw to jakoś</code> (podczas posiedzenia plenarnego Sejmu). „Kurwa” to środek prosty, wygodny i powszechnie stosowany w polskim słownictwie. Ot, taka sobie hipoteza. A co, kurwa?


Gdyby Polakom zakazać ''kurwy'', niektórzy z nich przestaliby w ogóle mówić, gdyż nie umieliby wyrazić inaczej swoich [[uczucia|uczuć]]. Cała Polska zaczęłaby porozumiewać się [[język migowy|na migi i gesty]]. Doprowadziłoby to do nerwic, nieporozumień, niepewności i niepotrzebnych naprężeń w narodzie polskim. A wszystko przez jedną małą ''kurwę''.
Pochodzenie wyrazu: od Kurowa Mać, dzielnicy [[Kurów|Kurowa]].


Dziwi jednak jedno – dlaczego słowo to nie jest używane publicznie (nie licząc filmów typu ''[[Psy]]'', gdzie [[aktor]]zy prześcigają się w rzucaniu ''kurwami'')? Praktycznie nie słyszymy, by politycy czy dziennikarze wplatali w swe zdania zgrabne ''kurwy''. Pomyślmy: o ile piękniej wyglądałaby [[prognoza pogody]] wygłoszona w następujący sposób: ''Na zachodzie zachmurzenie będzie, kurwa, umiarkowane, wiatr raczej, kurwa, silny. Temperatura maksymalna ok. 2 st. Celsjusza, a więc kurewsko zimno, kurwa, będzie. Ogólnie, to, kurwa, jesień idzie''.
* '''angielski''' - whore (''shit!'', ''fuck me, bitch!'')

* '''hiszpański''' - puta (''me cago en la puta!'')
Pionierski ruch w kierunku wprowadzenia tego wyrazu do publicznych wypowiedzi wykonał wicemarszałek Sejmu RP IV kadencji, [[Józef Zych]] – cyt. ''Stary, kurwa, załatw to jakoś'' (podczas posiedzenia plenarnego Sejmu). ''Kurwa'' to środek prosty, wygodny i powszechnie stosowany w polskim słownictwie. Ot, taka sobie hipoteza. A co, kurwa?
* '''niemiecki''' - Nutte, Hure, Schlampe, Dirne

* '''rumuński''' - Curva!
==Słowniczek==
* '''serbski''' - Jebote!
* '''[[język angielski|angielski]]''' ''whore'' (''shit!'', ''fuck me, bitch!'')
* '''francuski''' - Putain!
* '''holenderski''' - hoer (''godverdomme!'')
* '''[[język hiszpański|hiszpański]]''' ''puta'' (''me cago en la puta!'')
* '''[[język niemiecki|niemiecki]]''' ''Nutte, Hure, Schlampe, Dirne''
* '''portugalski''' - porra!, caralha!
* '''japoński''' - Chikusho!
* '''[[język rumuński|rumuński]]''' ''Curva!''
* '''Szwedzki''' - Horra!
* '''[[język serbski|serbski]]''' ''Jebote!''
* '''[[język francuski|francuski]]''' ''Putain!''
== Śród-kurwienie ==
* '''[[język holenderski|holenderski]]''' – ''hoer'' (''godverdomme!'')
* '''[[język portugalski|portugalski]]''' ''porra!, caralha!''
* '''[[język japoński|japoński]]''' – ''Chikusho!''
* '''[[język szwedzki|szwedzki]]''' – ''Horra!''

== Śródkurwienie ==
{{cytaty}}
{{cytaty}}
Najtrudniejszym sposobem używanie „kurwy” jest wplatanie jej wpół [[słowo|słowa]], np. ''Wyszłem'' do [[hipermarket|hiper-kurwa-marketu]] i było zaje-kurwa-biście. Takie ewolucje wymagają niezwykłej erudycji i giętkości [[język]]a. Nauka śródkurwienia jest długa i żmudna, jednak [[ludzie]] to potrafiący cieszą się powszechnym [[szacunek|szacunkiem]] i [[uznanie]]m.
Najtrudniejszym sposobem używanie ''kurwy'' jest wplatanie jej wpół słowa, np. ''Wyszłem do [[hipermarket|hiper-kurwa-marketu]] i było zaje-kurwa-biście''. Takie ewolucje wymagają niezwykłej erudycji i giętkości języka.

„Kurwa” jest doskonałym środkiem stylistycznym do wyrażania swoich agresywnych uczuć...


== Kurwa w zdaniu ==
== Kurwa w zdaniu ==
Kurwa to jedyne polskie słowo, które można wstawić w każde miejsce w każdym zdaniu. Na potwierdzenie tej tezy wystarczy przytoczyć prosty przykład banalnego zdania ''Jak masz na imię?''. Ponadto, zwróćmy uwagę na fakt, iż użycie kurwy w różnych miejscach w zdaniu, nadaje mu zupełnie inny sens.
Kurwa to jedyne polskie słowo, które można wstawić w każde miejsce w każdym zdaniu. Na potwierdzenie tej tezy wystarczy przytoczyć prosty przykład banalnego zdania ''Jak masz na imię?''. Ponadto, zwróćmy uwagę na fakt, iż użycie kurwy w różnych miejscach w zdaniu nadaje mu zupełnie inny sens.


*'''Kurwa, jak masz na imię?''' - Tym zwrotem wyrażamy nadzwyczajne zainteresowanie całą sprawą.
*'''Kurwa, jak masz na imię?''' Tym zwrotem wyrażamy nadzwyczajne zainteresowanie całą sprawą.
*'''Jak, kurwa, masz na imię?''' - Tego zwrotu uzyjemy gdy bardzo chcemy podkreślić irytację faktem, iż dana osoba do tej pory nie zdradziła nam swojego imienia. Mimo dwugodzinnej konwersacji.
*'''Jak, kurwa, masz na imię?''' Tego zwrotu użyjemy, gdy bardzo chcemy podkreślić irytację faktem, iż dana osoba do tej pory nie zdradziła nam swojego imienia. Mimo dwugodzinnej konwersacji.
*'''Jak masz, kurwa, na imię?''' - Taki układ wyrazów w zdaniu zdecydowanie podkreśla naszą niezaspokojoną ciekawość imieniem pytanej osoby.
*'''Jak masz, kurwa, na imię?''' Taki układ wyrazów w zdaniu zdecydowanie podkreśla naszą niezaspokojoną ciekawość imieniem pytanej osoby.
*'''Jak masz na, kurwa, imię?''' - Tego tekstu można użyć podkreślając szczególną pogardę dla imienia pytanej osoby i frustrację faktem, że ono w ogóle istnieje.
*'''Jak masz na, kurwa, imię?''' Tego tekstu można użyć podkreślając szczególną pogardę dla imienia pytanej osoby i frustrację faktem, że ono w ogóle istnieje.
*'''Jak masz na imię, kurwa?''' - Tutaj stawiamy proste pytanie, po dłuższej chwili dodajemy kurwa. To doda nam poczucia wyższości i podkreśli naszą rolę w wielkiej grze pytania o imię.
*'''Jak masz na imię, kurwa?''' Tutaj stawiamy proste pytanie, po dłuższej chwili dodajemy kurwa. To doda nam poczucia wyższości i podkreśli naszą rolę w wielkiej grze pytania o imię.


== Gdy mówię kurwa, czuję się silniejszy ==
Między innymi z powyższego powodu, kultowa trylogia [[star wars | stary wars]] została nakręcona w języku angielskim. W innym przypadku cała idea mowy [[jogurt | mistrza yody]] legła by w gruzach. Jakkolwiek bowiem nie przestawialibyśmy kurwy w zdaniu, i tak nie zabrzmi to dziwnie.

== Gdy mówię kurwa czuję się silniejszy ==
Po którym zwrocie szybciej odsuniesz się od kolegi?
Po którym zwrocie szybciej odsuniesz się od kolegi?

*'''mógłbyś się przesunąć?'''
*'''mógłbyś się przesunąć?'''
czy
czy
*'''mógłbyś się kurwa przesunąć?'''
*'''mógłbyś się kurwa przesunąć?'''
a może
a może
*'''spierdalaj ty jebany jajociągu bo ci kurwa ryj rozpierdolę i cię twoja kurwa nie pozna'''
*'''spierdalaj ty jebany lachociągu, bo ci kurwa ryj rozpierdolę i cię twoja kurwa nie pozna!'''



== Odmiany kurw ==
== Odmiany kurw ==
Linia 62: Linia 60:
[[Kategoria:Wulgarne]]
[[Kategoria:Wulgarne]]


{{ok}}
[[de:Polnisz]]

Wersja z 04:54, 14 mar 2007

Plik:Dziki kot.jpg
Przeciętny obywatel podczas wypowiadania słowa kurwa

O kurwa!

Przeciętny obywatel o kurwie

Bardzo – kurwa jego mać – chętnie.

Ferdynand Lipski o złożonej mu propozycji wkładania drobnych kurew do wygłaszanych przez niego zdań

Wszystkie kobiety to kurwy.

Linda Evengelista

Kurwa – najbardziej popularny wyraz w języku polskim. Często używa się go jako dodatek do urozmaicenia zdania np. Jaś szedł do, kurwa, sklepu. Kurwa może pełnić w zdaniu różne role, eg. jako przerywnik lub okaz zdziwienia – np. O kurwa!

Kurwa może również występować w charakterze interpunktora, czyli zwykłego przecinka, np. Przychodzę, kurwa, do niego, patrzę, kurwa, a tam jego żona, no i się, kurwa, wkurwiłem, no nie?. Czasem kurwa zastępuje tytuł naukowy lub służbowy, gdy nie wiemy, jak się zwrócić do jakiejś osoby płci żeńskiej (chodź tu, kurwo jedna!). Używamy też kurwy do charakteryzowania osób (brzydka, kurwa, nie jest, o kurwa, takiej kurwie na pewno nie pożyczę), czy jako przerwy na zastanowienie (czekaj, czy ja, kurwa, lubię poziomki?).

Wyobraźmy sobie, jak ubogi byłby słownik przeciętnego Polaka bez prostej kurwy. Idziemy sobie przez ulicę, potykamy się nagle i mówimy do siebie: Bardzo mnie irytują nierówności chodnika, które znienacka narażają mnie na upadek. Nasuwa mi to złe myśli o władzach gminy. Wszystkie te i o wiele jeszcze bogatsze treści i emocje wyraża proste O kurwa!, które wyczerpuje sprawę.

Gdyby Polakom zakazać kurwy, niektórzy z nich przestaliby w ogóle mówić, gdyż nie umieliby wyrazić inaczej swoich uczuć. Cała Polska zaczęłaby porozumiewać się na migi i gesty. Doprowadziłoby to do nerwic, nieporozumień, niepewności i niepotrzebnych naprężeń w narodzie polskim. A wszystko przez jedną małą kurwę.

Dziwi jednak jedno – dlaczego słowo to nie jest używane publicznie (nie licząc filmów typu Psy, gdzie aktorzy prześcigają się w rzucaniu kurwami)? Praktycznie nie słyszymy, by politycy czy dziennikarze wplatali w swe zdania zgrabne kurwy. Pomyślmy: o ile piękniej wyglądałaby prognoza pogody wygłoszona w następujący sposób: Na zachodzie zachmurzenie będzie, kurwa, umiarkowane, wiatr raczej, kurwa, silny. Temperatura maksymalna ok. 2 st. Celsjusza, a więc kurewsko zimno, kurwa, będzie. Ogólnie, to, kurwa, jesień idzie.

Pionierski ruch w kierunku wprowadzenia tego wyrazu do publicznych wypowiedzi wykonał wicemarszałek Sejmu RP IV kadencji, Józef Zych – cyt. Stary, kurwa, załatw to jakoś (podczas posiedzenia plenarnego Sejmu). Kurwa to środek prosty, wygodny i powszechnie stosowany w polskim słownictwie. Ot, taka sobie hipoteza. A co, kurwa?

Słowniczek

Śródkurwienie

Noncytaty
Zobacz cytaty:

Najtrudniejszym sposobem używanie kurwy jest wplatanie jej wpół słowa, np. Wyszłem do hiper-kurwa-marketu i było zaje-kurwa-biście. Takie ewolucje wymagają niezwykłej erudycji i giętkości języka.

Kurwa w zdaniu

Kurwa to jedyne polskie słowo, które można wstawić w każde miejsce w każdym zdaniu. Na potwierdzenie tej tezy wystarczy przytoczyć prosty przykład banalnego zdania Jak masz na imię?. Ponadto, zwróćmy uwagę na fakt, iż użycie kurwy w różnych miejscach w zdaniu nadaje mu zupełnie inny sens.

  • Kurwa, jak masz na imię? – Tym zwrotem wyrażamy nadzwyczajne zainteresowanie całą sprawą.
  • Jak, kurwa, masz na imię? – Tego zwrotu użyjemy, gdy bardzo chcemy podkreślić irytację faktem, iż dana osoba do tej pory nie zdradziła nam swojego imienia. Mimo dwugodzinnej konwersacji.
  • Jak masz, kurwa, na imię? – Taki układ wyrazów w zdaniu zdecydowanie podkreśla naszą niezaspokojoną ciekawość imieniem pytanej osoby.
  • Jak masz na, kurwa, imię? – Tego tekstu można użyć podkreślając szczególną pogardę dla imienia pytanej osoby i frustrację faktem, że ono w ogóle istnieje.
  • Jak masz na imię, kurwa? – Tutaj stawiamy proste pytanie, po dłuższej chwili dodajemy kurwa. To doda nam poczucia wyższości i podkreśli naszą rolę w wielkiej grze pytania o imię.

Gdy mówię kurwa, czuję się silniejszy

Po którym zwrocie szybciej odsuniesz się od kolegi?

  • mógłbyś się przesunąć?

czy

  • mógłbyś się kurwa przesunąć?

a może

  • spierdalaj ty jebany lachociągu, bo ci kurwa ryj rozpierdolę i cię twoja kurwa nie pozna!

Odmiany kurw

W zależności od społeczności możemy spotkać się z kurwą lub kórwą. W zależności od stopnia wykształcenia spotykamy się z kórwami, kurwami bądź z brakiem kurw (co zdarza się raczej rzadko). Kórwy często chodzą w parze z hójami, chójami, dópami i fótbolem.

Szablon:Ok