Gitara elektryczna: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:Gitara_Elektryczna.jpg|thumb|right|I jak na czymś takim grać?]]
'''Gitara elektryczna''' – bardziej bajerancka wersja [[Gitara|gitary klasycznej]] używana do grania m.in. [[rock]]a i [[metal (muzyka)|metalu]]. Różni się od klasycznej tym, że nie wymaga praktycznie w ogóle umiejętności gry na gitarze. Wystarczy ustawić kilka efektów, a potem tylko cały czas grać jeden akord. Dzięki temu stała się tak popularna, że 50% filmików na [[YouTube]] stanowią te, w których młodzieńcy prezentują swoje umiejętności gry na tym instrumencie.
'''Gitara elektryczna''' – bardziej bajerancka wersja [[Gitara|gitary klasycznej]] używana do grania m.in. [[rock]]a i [[metal (muzyka)|metalu]]. Różni się od klasycznej tym, że nie wymaga praktycznie w ogóle umiejętności gry na gitarze. Wystarczy ustawić kilka efektów, a potem tylko cały czas grać jeden akord. Dzięki temu stała się tak popularna, że 50% filmików na [[YouTube]] stanowią te, w których młodzieńcy prezentują swoje umiejętności gry na tym instrumencie.

== Sposoby grania ==
'''Klasyczny''' - najtrudniejszy i najmniej popularny, trzeba kilkunastu lat nauki, aby zagrać "Wlazł kotek na płotek".
[[Plik:Gitara_Elektryczna2.jpg|thumb|right|Gitara bardzo elektryczna.]]

'''Mniej - klasyczny''' - tu już zaczynamy bajerować ramieniem tremolo, przełącznikiem przetworników, potencjometrami i mikrostroikami, tak, że zostaje mało muzyki i akordów. Promotorzy: [[Jeff Beck]], [[Yngwie Malmsteem]].

'''[[Punk|Punkowy]]''' - uderzamy w puste struny, albo gramy dwa akordy przez sześć minut i myślimy, że jesteśmy fajni. Promotorzy: [[Sex Pistols]], [[Death Kennedys]].

'''[[Hipis|Hipisiarski]]''' - podobny do punkowego tylko, że tu jeszcze udajemy, że znamy się na rzeczy.

'''Popisowy''' - w pewnym momencie, uznajemy, że jesteśmy za dobzi, na zwyczajną grę, więc rozpoczynamy grę, na zębach, na plecach, na ogonie, krawatem, smyczkiem. Rozwalamy, podpalamy, rzucamy, zjadamy gitarę i na tym się kończy koncert. Promotorzy: [[Angus Young]], [[Jimi Hendrix]], [[Jimmy Page]].

'''[[Bluesowy]]''' - gramy przez 12 godzin, nudne, powolne i usypiające melodie, tak, że połowa słuchaczy zapada w śpiączkę, a druga ucieka.

{{stubmuz}}
{{stubmuz}}
[[Kategoria:Instrumenty muzyczne]]
[[Kategoria:Instrumenty muzyczne]]

Wersja z 15:30, 5 sie 2009

I jak na czymś takim grać?

Gitara elektryczna – bardziej bajerancka wersja gitary klasycznej używana do grania m.in. rocka i metalu. Różni się od klasycznej tym, że nie wymaga praktycznie w ogóle umiejętności gry na gitarze. Wystarczy ustawić kilka efektów, a potem tylko cały czas grać jeden akord. Dzięki temu stała się tak popularna, że 50% filmików na YouTube stanowią te, w których młodzieńcy prezentują swoje umiejętności gry na tym instrumencie.

Sposoby grania

Klasyczny - najtrudniejszy i najmniej popularny, trzeba kilkunastu lat nauki, aby zagrać "Wlazł kotek na płotek".

Gitara bardzo elektryczna.

Mniej - klasyczny - tu już zaczynamy bajerować ramieniem tremolo, przełącznikiem przetworników, potencjometrami i mikrostroikami, tak, że zostaje mało muzyki i akordów. Promotorzy: Jeff Beck, Yngwie Malmsteem.

Punkowy - uderzamy w puste struny, albo gramy dwa akordy przez sześć minut i myślimy, że jesteśmy fajni. Promotorzy: Sex Pistols, Death Kennedys.

Hipisiarski - podobny do punkowego tylko, że tu jeszcze udajemy, że znamy się na rzeczy.

Popisowy - w pewnym momencie, uznajemy, że jesteśmy za dobzi, na zwyczajną grę, więc rozpoczynamy grę, na zębach, na plecach, na ogonie, krawatem, smyczkiem. Rozwalamy, podpalamy, rzucamy, zjadamy gitarę i na tym się kończy koncert. Promotorzy: Angus Young, Jimi Hendrix, Jimmy Page.

Bluesowy - gramy przez 12 godzin, nudne, powolne i usypiające melodie, tak, że połowa słuchaczy zapada w śpiączkę, a druga ucieka.

Szablon:Stubmuz