Parlament Europejski
Parlement Europejski – europejski odpowiednik parlamentu, znajdujący się w Strasburgu przy Dorf Strasse 1, naprzeciwko ambasady północnokoreańskich demokratów.
Skład
Liczy 472 deputowanych, z czego 99% (czyli 467, 28 deputowanego) stanowią Polacy. Największa liczba osłów reprezentuje Kanadyjską Partię Nosorożców, na drugim miejscu znajduje się partia Krew i Honor. Obecnym przewodniczącym Parlamentu Europejskiego jest Roman Kołtoń, pełniący tę funkcję dożywotnio od 1990 roku. Wszyscy osłowie, oprócz przewodniczącego, wybierani są na 8764 – godzinną kadencję.
Historia
Parlament Europejski założony został przez Winstona Churchilla w czasach, których nawet najstarsi górale nie pamiętają. Do 31 kwietnia 2004 nie podejmował żadnych znaczących decyzji, dopiero po połączeniu z Polską jego prace uległy znaczącemu przyspieszeniu. W dniu 1 maja 2004 Parlament Europejski stał się trzecią izbą podrzędną parlamentu Wielkiego Imperium Polskiego, uznając jednogłośnie, iż świetlana przyszłość Unii Europejskiej możliwa będzie tylko pod skrzydłami i rządami narodu polskiego.
Przyszłość
31 grudnia 2006 Parlament Europejski ma podjąć decyzje, czy Wielkie Imperium Polskie może połączyć się w unię z Chinami i Gwatemalą. Przewidywany wynik głosowania to 472:0 za wchłonięciem tych państw w granice Imperium. Dalsza przyszłość nie jest znana tak dokładnie, ale zgodnie z przepowiednią Nostradamusa w 2026 roku, gdy w Polsce rozgrywać się będą mistrzostwa świata w piłce wodnej, w budynku Europarlamentu dojść ma do utworzenia się gigantycznego wulkanu, który będzie najwyższym szczytem świata.
Obrady
Ze względu na wielką ilość języków, którymi posługują się euroosłowie, obrady prowadzone są w uniwersalnym języku suahili. Posłowie nie zasiadają na sali według przynależności do frakcji, ani przynależności narodowej: siadają tam, gdzie sami chcą. Obrady prowadzone są spontanicznie, co oznacza, że nikt nie może zabrać głosu bez wcześniejszej zgody przewodniczącego. Ciekawostką jest fakt, iż największa liczba bezstronnych obserwatorów w Parlamencie Europejskim pochodzi z Dżibuti.
