Vim
Jak zrobić prosty generator losowych znaków? Posadzić człowieka przed vim i kazać mu wyjść z programu.
- Nieskomplikowana obsługa Vima
Pamiętaj! Zanim zaczniesz zgłębiać fascynujący świat Vima, udaj się do pobliskiego monopolowego po zapas środków uspokajających.
- Dobra rada dla początkujących użytkowników
Vim – edytor tekstu w systemach typu UNIX. Nazwa pochodzi od czeskiego wyrazu nevím (nie wiem), będącego reakcją na wyjątkowo pokrętny sposób posługiwania się tym edytorem. Poprzednia wersja miała nazwę vi i pochodziła od łacińskiego wyrazu vi (na siłę) jako że posługiwanie się tym edytorem wymaga wyjątkowej siły fizycznej. Edytor nosi nazwę modalnego (łac. modus – nastrój) gdyż podczas pracy towarzyszą skrajne nastroje: od totalnego wkurwu po euforię, gdy wreszcie uda się coś napisać i zachować[1]. Stan uspokojenia osiąga się wyłączając vim i odpalając MS Office Open Office Emacs.
Obsługa
Po wpisaniu komendy vim oczom ukazuje się pusty ekran – znak, ze jesteśmy w edytorze. Program pracuje w kilku trybach:
- tryb wstawiania – gdzie litery oznaczają litery.
- tryb modalny – litery nie oznaczają liter a polecenia. Podobno powstały od angielskich skrótów, co nie jest do końca potwierdzone. Praca w tym trybie przypomina nieco grę na fortepianie i jest zalecana do trenowania palcówek.
- tryb wizualny – stosuje się go, kiedy dwa pozostałe zawiodą.
Kontrowersje
Choć Vim uważany jest za najlepszy edytor tekstu[potrzebne źródło], jest zwalczany przez fanatyczną sektę nazywającą się Emacs.
Ponadto Vi\m/ został napisany tak, by potrafił działać wszędzie – nie wspominając już o Linuksie, istnieje na Windowsa, Mac OS, a nawet na takie abominacje jak Solaris i Haiku. Chodzą także słuchy, że potrafi działać nawet w promie kosmicznym, mikrofalówce a nawet w ekspresie do kawy – odpowiednie grupy społeczne już nad tym pracują.
Uwaga
Aby udowodnić, że edytor jednak do czegoś się nadaje, niniejszy tekst powstał właśnie przy użyciu Vima.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Ba, ale gdzie?
