Kujonizm

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru

Kujonizm – odwieczna choroba kujonów, kujonek i szkolnych ciot.

Drogi rozprzestrzenia

Zarażenie kujonizmem pochodzi zazwyczaj od nauczycieli. Przedszkolaki bardzo lubią podlizywać się nauczycielom.

Sposoby podlizywania

  • Kujonizm właściwy – przedszkolak chce mieć jak najlepsze oceny, więc kuje.
  • Kablarstwo – tym sposobem jeszcze bardziej chce być lubiany przez nauczycieli.

Tak oto powstaje kujon.

Wiek

Choroba dotyka głównie dzieci w wieku 5-8 lat, chociaż są starsze wyjątki. Często schorzenie ma charakter okresowy, np. przed sesją.

Leczenie kujonizmu

Idealnym sposobem na osobę dotkniętą chorobą jest wpierdol.

Objawy

Oto elementy kujonizmu. Jeżeli:

  • nosisz okulary w drucianych oprawkach (zwłaszcza grube);
  • jesteś szkolną ciotą;
  • nie masz kolegów, bo ich sprzedajesz;
  • boisz się wszystkich silniejszych w szkole;
  • ze wszystkich przedmiotów masz 6 lub 5, a z WF-u 1 lub 2;
  • stronisz od sportu, nawet od ping-ponga;
  • nosisz flanelową koszulę i sztruksowe spodnie;
  • wyglądasz jak prosiak;
  • masz czarne, w ostateczności rude włosy;
  • jesteś gruby lub wyglądasz jak anorektyk;
  • nie chodzisz na dyskoteki;
  • twoimi życiowymi są siedzenie nad książkami i spanie;
  • nie masz dziewczyny, a nawet jeśli masz, to jest brzydka lub jest kujonką;
  • zgłaszasz się do każdego pytania, nawet jeśli ono nie dotyczy lekcji;
  • po każdej twojej wypowiedzi reszta chce ci spuścić wpierdol;
  • wszyscy się z ciebie śmieją;
  • uważasz, że jesteś inteligentny i przystojny;
  • śmiejesz się ze wszystkich, co mają od ciebie niższe oceny;
  • płaczesz, gdy dostaniesz niższą ocenę niż 6;
  • korzystasz z komputera maksymalnie 2 godziny tygodniowo,

to z pewnością chorujesz na kujonizm!