Lech Poznań
|
Ten artykuł dotyczy klubu piłkarskiego. Zobacz też hasła o tym samym skrócie. |
Idziemy na majstra!
- Kibice Lecha przed każdym następnym sezonem
Idziemy na majstra! Wężykiem, wężykiem...
- Kibice w trakcie tegoż sezonu
Za rok to my zdobędziemy majstra!
- Kibice Lecha po każdym przegranym z Wisłą Kraków Mistrzostwie
A Wisła? Wisła to będzie oglądać nasze plecy
- Piotr R. przed rozpoczęciem sezonu 2008/2009
Przyznaję się – to moja wina, że sobie stołem nogę w domu połamał!
- Franz Smuda o pladze kontuzji w Lechu
Lech-zdech Kolejorz!!!
- Życzliwi kibice o Lechu Poznań
Co ziemniaku? – Inter Baku!!!
- Życzliwi kibice o ostatnich dokonaniach Lecha[1]
KKS[2] Lech Poznań (ur. 19 marca 1922 jako Lutnia Dębiec, od 16 stycznia 1957 KS Lech Poznań, wcześniej Amica Wronki) – klub piłkarski z Poznania z siedzibą w Poznaniu.
Przez chwilę, polscy kibice polubili ich za parę niezłych meczów w Lidze Europy. Lecz teraz znów, każdy podwórkowy znawca futbolu będzie mówił, że Lech jest słaby, ale to i tak wystarcza na naszą jeszcze słabszą ligę.
Kibice
Uchodzą za najgorszych w Polsce (głównie w Warszawie). Nie dość, że drastycznie zniżają frekwencję w Ekstraklasie, to jeszcze oprawy tworzone przez ich ultrasów, pogarszają reputację całej ligi. Również pseudokibice nie trzymają poziomu, gdyż od wielu lat stadion Lecha uchodzi za jeden z najbezpieczniejszych w Polsce. Kibice Lecha nienawidzą Legii Warszawa[3] bardziej, niż ICF nienawidzi Millwall.
W światku kibicowskim znani są pod pseudonimami „kibice sukcesu”, ponieważ duża frekwencja na meczach tej drużyny objawiła się dopiero, gdy Lech Poznań zaczął grać o coś więcej niż kilo gwoździ. Inne pseudonimy to „pyry”, „leszki”, „kuchenki” oraz „słowiki” i „chórzyści” ze względu na zamiłowanie do muzyki.
Czasami na wyjazdach kibice Lecha rzucają (zapewne z nudów) sztucznymi ogniami w sektory rodzinne lub demolują płoty z barierkami – w co, jako pierwsi zaczęli się bawić kibice Wisły Kraków rzucając racami w trybuny na Bułgarskiej, co później kibice Lecha praktykowali na Reymonta[4].
Działacze
Wciąż nie mogą się zdecydować, czy są jeszcze Lechem, czy już Amicą. Przedstawiciele tzw. Wiary Lecha oraz klubowi dysydenci przekonują wszystkich, że to wciąż Lech, jednak po aferze związanej z ustawianiem meczów przez Lecha zmienili swoje zdanie, twierdząc, że oni kontynuują działalność KKS Amica i nie można ich karać za działalność korupcyjną WKP Lech.
Kadra
Bramkarze
- Jasmin Burić – gra z numerem 1 i jest blondynem, na tym kończą się jego akta.
- Krzysztof Kotorowski – stary, ale jary (z fajkami), znany jako Sabotażysta.
- Maciej Gostomski – niegdyś grał w Legii. Jego hobby to rzucanie ananasami.
Obrońcy
- Tomasz Kędziora – jest kędzierzawy i ma 18 lat. Lubi herbatę z cukrem.
- Manuel Arboleda – czarna perła na Bułgarskiej. Lubi strzelać bramki (najczęściej głową lub uchem), ale wtedy zapomina o obronie.
- Hubert Wołąkiewicz – nie chcieli go w Lechii, to przeszedł do Lecha, ale to nie poprawiło jego „umiejętności” piłkarskich.
- Luis Henriquez – Panamczyk. Przyszedł do Lecha żeby podawać ręczniki i wodę, jednak okazało się że umie też grać w piłkę.
- Marcin Kamiński – jeden z (nie)wielu zdolnych młodzieńców w Lechu.
- Kebba Ceesay (czyt. Keba Sisej) – Gambijczyk. Solidny prawy obrońca, choć czasem gra lewo.
- Barry Douglas – kupiony z Dundee. Przemyca szkocką whisky na stadion.
Pomocnicy
- Szymon Drewniak – jego nazwisko mówi samo za siebie.
- Mateusz Możdżeń – strzelił kilka ładnych goli i zadomowił się w podstawowej 11. Jednak przygasł i od pewnego czasu gsiedzi na ławce i kuje tam matmę.
- Łukasz Trałka – ma 28 lat a jest już prawie łysy. Przez ostatnie 5 lat nauczył się podawać - co prawda do przeciwnika - ale zawsze coś.
- Gergő Lovrencsics – znany z oryginalnej fryzury. Dysponuje dokładnymi wrzutkami, i to chyba wszystko.
- Rafał Murawski – wcześniej sprzedany za dwa worki ziemniaków do Rosji. Teraz wrócił i ma się dobrze.
- Kasper Hämäläinen – taki sobie kopacz z Finlandii. Ale jak przyfanzoli, to bramkarze zaczynają srać.
- Daylon Claasen – grał w Ajaksie (w jednym, podrobionym i w drugim, tym prawdziwym). Gra imponująco i z klasą (zwłaszcza w reprezentacji).
- Karol Linetty – kolejny młody (nie)zdolny.
- Szymon Pawłowski – przyszedł z Zagłębia jako gwiazda. Został zamieniony w urządzenie do grzania ławek.
Napastnicy
- Vojo Ubiparip – Wielki talent, został kupiony i natychmiast przesunięty do drugiego składu. Teraz grzeje ławę i podaje wodę.
- Bartosz Ślusarski – „Ślusarz” choć nie strzela bramek, to i tak ma miejsce w podstawowym składzie, pewnie dlatego, że Lech nie ma skuteczniejszego napastnika. W meczu z Pogonią nie trafił na pustą bramkę. Taki polski Fernando Torres.
- Łukasz Teodorczyk – straszny lamus. Przewraca się gdy tylko zostanie lekko dotknięty. Strzelił parę goli i wydaje mu się, że jest gwiazdą. Młodsza wersja Ślusarza.
- Dariusz Formella – ponoć wielki talent, ale nigdy nie dostał swojej szansy. I raczej jej nie dostanie.
Trener
- Mariusz Rumak – „Na Rumaku do Ligi Europy” – skandują kibice Lecha. Jest młodszy od Piotra R. o 5 lat. Wcześniej pełnił funkcję drugiego trenera.
Inne nazwy
- Kolejorz;
- Zdech Poznań;
- Ziemniaki;
- Kuchenkorz;
- Parówkorz;
- Kuchenki;
- Parówy;
- Ten co kupuje najwięcej meczów.
Przypisy
- ↑ Zapewne chodzi o porażkę i wymęczony awans w karnych z jakimś zespołem z Azerbejdżanu.
- ↑ Oficjalne rozwinięcie skrótu: Kibolski Klub Sportowy, od Kiboli.
- ↑ Podobno Legia pokradła kiedyś Lechowi paru piłkarzyków.
- ↑ No cóż, jak się nie ma mózgu, to się kopiuje.
