Kurwa (słowo)
O kurwa!
Przeciętny obywatel o kurwie
Bardzo - kurwa jego mać - chętnie.
Ferdynand Lipski o złożonej mu propozycji wkładania drobnych kurew do wygłaszanych przez niego zdań
Wszystkie kobiety to kurwy.
Kurwa – najbardziej popularny wyraz w języku polskim. Często używa się go jako dodatek do urozmaicenia zdania np. "Jaś szedł do kurwa sklepu". Zdanie to przepięknie oddaje znaczenie wyrazu. Kurwą możemy nazwać także kobietę o lekkich obyczajach (dziwkę). Kurwa może pełnić w zdaniu różne role, eg. jako przerywnik lub okaz zdziwienia - np. "O Kurwa!". Kurwa najprawdopodobniej pochodzi z łaciny, "Curva" w tym języku znaczy "krzywa", jako że wspomniane niewiasty niejednokrotnie są pogięte.
Kurwa może również występować w charakterze interpunktora czyli zwykłego przecinka, np. "Przychodzę kurwa do niego, patrzę kurwa a tam jego żona, no i się kurwa wkurwiłem no nie?". Czasem kurwa zastępuje tytuł naukowy lub służbowy, gdy nie wiemy, jak się zwrócić do jakiejś osoby płci żeńskiej ("chodź tu kurwo jedna!"). Używamy też kurwy do charakteryzowania osób ("brzydka, kurwa nie jest", "o kurwa, takiej kurwie na pewno nie pożyczę"), czy jako przerwy na zastanowienie ("czekaj, czy ja, kurwa lubię poziomki?"). Wyobraźmy sobie jak ubogi byłby słownik przeciętnego Polaka bez prostej kurwy. Idziemy sobie przez ulicę, potykamy się nagle i mówimy do siebie: "bardzo mnie irytują nierówności chodnika, które znienacka narażają mnie na upadek. Nasuwa mi to złe myśli o władzach gminy". Wszystkie te i o wiele jeszcze bogatsze treści i emocje wyraża proste "O kurwa!", które wyczerpuje sprawę. Gdyby Polakom zakazać kurwy, niektórzy z nich przestaliby w ogóle mówić, gdyż nie umieliby wyrazić inaczej swoich uczuć. Cała Polska zaczęłaby porozumiewać się na migi i gesty. Doprowadziłoby to do nerwic, nieporozumień, niepewności i niepotrzebnych naprężeń w Narodzie Polskim. A wszystko przez jedną małą kurwę.
Dziwi jednak jedno - dlaczego słowo to nie jest używane publicznie (nie licząc filmów typu "Psy", gdzie aktorzy prześcigają się w rzucaniu kurwami), praktycznie nie słyszymy aby politycy czy dziennikarze wplatali w swe zdania zgrabne kurwy. Pomyślmy o ile piękniej wyglądałaby prognoza pogody wygłoszona w następujący sposób: "Na zachodzie zachmurzenie będzie kurwa umiarkowane, wiatr raczej kurwa silny. Temperatura maksymalna ok. 2 st. Celsjusza, a wiec kurewsko zimno kurwa będzie. Ogólnie, to kurwa jesień idzie". Pionierski ruch w kierunku wprowadzenia tego wyrazu do publicznych wypowiedzi wykonał wicemarszałek Sejmu RP IV kadencji Józef Zych - cyt. "Stary, kurwa załatw to jakoś" (podczas posiedzenia plenarnego Sejmu). Kurwa to środek prosty, wygodny i powszechnie stosowany w polskim słownictwie. Ot, taka sobie hipoteza, a co, kurwa?
Pochodzenie wyrazu: od Kurowa Mać, dzielnicy Kurowa.
- angielski - whore (shit!, fuck!)
- hiszpański - puta (me cago en la puta!)
- niemiecki - Nutte, Hure, Schlampe, Dirne
- rumuński - Curva!
- serbski - Jebote!
- francuski - Putain!
- holenderski - hoer (godverdomme!)
- portugalski - porra!, caralha!
Śród-kurwienie
Najtrudniejszym sposobem używanie "kurwy" jest wplatanie jej wpół słowa, np. Wyszłem do hiper-kurwa-marketu i było zaje-kurwa-biście. Takie ewolucje wymagają niezwykłej erudycji i giętkości języka. Nauka śródkurwienia jest długa i żmudna, jednak ludzie to potrafiący cieszą się powszechnym szacunkiem i uznaniem.
