Szlak turystyczny
Szlak turystyczny – Droga, którą w zamierzeniu organizatorów, powinna zmierza wycieczka. Jest wytyczony w terenie, i, przynajmniej teoretycznie, powinien być łatwy do znalezienia i widoczny na całej trasie. Przeciętny turysta na szukaniu szlaków i prostowaniu błędów wynikających z jego przebiegu spędza statystycznie 33% wycieczki – dla niższych partii Karkonoszy oraz całych Gór Sowich należy tę liczbę pomnożyć przez 2. Generalnie nie są przeznaczone dla różnej maści Januszy turystyki i zakładają minimalną ilość oleju w głowie.
Znakowanie szlaków
Znakowaniem szlaków zajmują się najczęściej regionalne oddziały Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego, które uważają znaki za ingerencję w przyrodę, a przy tym dysponują minimalnym budżetem na tę działalność, w konsekwencji czego znaków jest niewiele i turyści są zmuszeni uprawiać geocaching zamiast wędrówki. Niektóre oddziały PTTK (zwłaszcza sudeckie) uważają, że są zobowiązane dostarczyć turyście dodatkowej rozrywki i tak znakują trasę, by turysta raz na zawsze zapamiętał co znaczy znak i nauczył się go cenić (szczególne pozdrowienia dla znakarzy z Gór Wałbrzyskich).
Obiekty, na których znajdziemy szlaki turystyczne
- ścięte drzewa
- drzewa, z których zeszła kora względnie została zjedzone przez zwierzęta
- ruchome kamienie
- drzewa zasłonięte przez inne
- różne obiekty, które już po wymalowaniu szlaku przemalowano na inny kolor
Gdzie nie znajdziemy szlaków turystycznych
- miejsca wymagające zachowania szczególnej ostrożności, takie jak skrzyżowania dużych dróg
- szlaki nad krawędziami przepaści; znakujący wychodzą z niekoniecznie słusznego założenia, że nikt nie skręci w prawo/lewo
- szlaki prowadzące wąskimi, krętymi ścieżkami, posiekanymi przez leśne przecinki; znakujący zakładają, że nikt nie pomyli przecinki ze ścieżką
Kolory znaków
Dawno temu, w czasach, których nie pamiętają najstarsi górale, kolory szlaków miały sens i cokolwiek znaczyły. I tak czerwony to był szlak główny, niebieski – inny ważny, długi szlak, zielony – szlak prowadzący przez ciekawe tereny zielone albo atrakcyjny widokowo, czarny – krótki szlak łącznikowy, prowadzący np. ze stacji kolejowej. Dziś kolory nie mają najmniejszego znaczenia i po prostu sobie są.
