Radio Eska

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
To jest najnowsza wersja artykułu edytowana „18:27, 25 maj 2024” przez „77.253.191.84 (dyskusja)”.
(różn.) ← przejdź do poprzedniej wersji • przejdź do aktualnej wersji (różn.) • przejdź do następnej wersji → (różn.)

Radio Eska (własc. PLebska, Deska) – potwór radiowy, który rozpowszechnia się, podobnie jak drapieżniki, poprzez pożeranie słabych lokalnych stacyjek.

Przejmowanie lokalnych stacji[edytuj • edytuj kod]

W większości przypadków Eska podpisuje podstępną umowę z dotychczasowym ich właścicielem. W jej myśl w zamian za prawo do używania nazwy Eska, ramówka stacji całkowicie uzależnia się od nadawcy z Warszawy. Oczekiwania właściciela odnośnie zwiększenia wpływów z reklam rozpływają się szybko, gdyż Eska wykupuje udziały w radyjku. Swoje macki wyciągnęła już do większości miast, ale wciąż żądna jest kolejnych.

1 stycznia 2006 powstała na zlecenie lokalnych komitetów Samoobrony komisja śledcza badająca, dlaczego właściciele stacji dają się tak nabrać.

Inne zadania[edytuj • edytuj kod]

Celem Radia Eska, jest (oprócz przejmowania tylu stacji, ilu się da) emitowanie muzyki aktualnie słuchanej przez większość kolorowych nastolatek. Następnie wszyscy przedstawiciele tego p0|<E|\/|0|\|iAsTeg0 gatunku rejestrują się na stronie Eski, by (podobno!) wygrać płyty z ich ulubioną muzyką. Jednak szczęśliwie wybranych może być tylko 0,000000000000001% spośród zarejestrowanych.

Paradoks Eski[edytuj • edytuj kod]

Wyobraź sobie daną sytuację: słuchasz Eski, i nagle zachciało ci się do toalety. Gdy już z niej wychodzisz co najmniej po 10 minutach i wracasz do pokoju nadal leci ta sama piosenka, puszczona drugi raz.

Inną cechą charakterystyczną Eski jest puszczanie głównego wydania wiadomości o 6:00 rano oraz powtarzanie nieaktualnych newsów z całego tygodnia w weekendy rano.

Prezenterzy[edytuj • edytuj kod]

Są tak elokwentni, że podkreślają to przy każdym powitaniu: „elo, zią!” Organizują inteligentne konkursy SMS, np. „Zgadnij ile to jest 2+2, podpowiem, że 4”. Mówią tak prostym i krzykliwym językiem, że są jednymi z nielicznych osób pracujących umysłowo, rozumianych przez dresów.