Horror

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru

Horror – jedna z niewielu dziedzin sztuki, w której – wbrew pozorom – nie chodzi o przestraszenie, a jedynie o rozśmieszenie widza lub czytelnika.

Literatura grozy

Literatura grozy narodziła się w czasach wielkiego mroku, ataku gotyckich dzieci na zamki, przerażająco śmiesznie wysokich kościołów i ciemnej, fantastycznej wizji upiorów. Początkowo gatunek nie zyskał uznania, przez racjonalistów, którzy głosili wszem i wobec, że kupa sama się nie robi, lecz trzeba jej pomóc odbytem, a nie duszą, który odwracał czytelników od historii o potworach i tajemnicach opuszczonych zamków.

Film Grozy

Klatka z horroru. Bohater jeszcze nie wie, że stoi za nim psychopatyczny morderca. Widzowie za chwilę ujrzą krew wylewającą się na terakotę z nóg spadających w przeciwne strony

Film grozy narodził się nieco później, bowiem dopiero w wieku XIX, wraz z rozwojem śmiesznego urządzenia jakim jest kamera. Reżyserzy tworząc swoją masońsko-demoralizującą fantazję seksualną, czerpali wiele z śmiesznych potwornych inspiracji, z przeszłości. Ukazano w owych dziełach, nazywanych dziś dumnie klasykami homoseksualne skłonności Dr Jekyll'a względem Mr Hyde'a, prawdziwy tr00 emo'nizm Nosferatu czy też rozdwojenie jaźni chorego na grzybicę stóp u rąk nosa bohatera ultra ekspresjonistycznego filmu Gabinet Dr Caligarii.

I tak minęło kilka, kilkanaście lat, dopóki to nie pojawiły się prawdziwe filmy grozy. Był to lata 70. i 80., kiedy powstał Omen (historia anioła pod postacią dziewczynki), Obcy (przygody Drużyny A w kosmosie i perypetie wyrośniętego psa), Lśnienie (głęboki kres uczuć Jacka Nicholsona i fantazje o bliźniaczkach Danny'ego) czy też Teksańska masakra piłą mechaniczną (której nikt nie zna, bowiem nowe części wydają się ciekawsze).

Współczesne horrory nie różnią się niczym od komedii romantycznych czy filmów dokumentalnych o osobach upośledzonych. Japońska groza chętnie zapożyczana jest przez ambitnych w tworzeniu własnych pomysłów Amerykanów oraz oglądana przez napaloną na Azjatki młodzież. Liczne są także sequele oraz odnowione wersje starych filmów, które stoją na tak wysokim poziomie, iż na prawdziwe bananowo-komercyjnym serwisie Filmweb otrzymują od dzieci emo ocenę 4.

Fabuła

Można policzyć na palcach u stóp wątki fabularne:

  • ktoś przychodzi do domu, a tam są duchy;
  • martwy morderca zabija człowieka;
  • smutna historia o wampirze/wilkołaku/duchach/potworach z Loch Ness;
  • obce istoty (połączone z sci-fi, niby fajne ale raczej oglądamy je dla efektów specjalnych);
  • gość, który ma rozdwojenie jaźni, kocha kobiety ale jest gejem, po czym siekierą odcina sobie łeb i popełnia samobójstwo wieszając się za jaja;
  • tematy satanistyczne (zgroza na Biblii, bunt przeciwko Kościołowi, chętnie czytane przez pogańskich metali i kindermetali ukazujących swój ateizm).
  • Adoptowane dzieci (które nie są dziećmi (czasami)) i zabijają wwszystkich z rodziny .
  • Dziwolgi z trudnym dzieciństmem i zabawkami (narzendziami codziennego urzytku) .

Przykłady

Literatura grozy

  • Biblia – historia aniołów, bogów i szatanów, tematyka satanistyczna;
  • Frankenstein - o doktorze i zszytym potworze;
  • Dracula – coś sensownego o wampirach);
  • Zmierzch – wg upośledzonej autorki;
  • Wywiad z wampirem – chęć zabłyśnięcia pani Rice marną znajomością wampiriologii.

Film

  • Noc żywych trupów - jacyś ludzie, co się ciągle kłócą, a potem chcą walczyć z zombie.
  • The Ring – film o studni i dziewczynce, która w niej mieszkała, jedząc własne palce dla zabicia czasu.
  • Piła – nie wiadomo o czym jest ten film, ale dzieci chodzą do kina ponieważ jest true. Kochają go wszystkie nauczycielki przyrody/biologii, gdyż edukuje dzieci przez pokazywanie (na żywo!) tajemnice ludzkiego ciała.
  • Halloween - jakiś nieśmiertelny psychol chce zabić wszystkich ludzi na świecie (w tym całą swoją rodzinę).
  • Piątek, trzynastego - mamuśka Dżejsona Worhisa morduje wszystkich po kolei bo obwinia ich oto że ten jej brzydki syn nie utopił się w jeziorze.
  • Coś - film o "cosiu" który wstydzi się swojego ochydnego wyglądu więc go zmienia.
  • Oszukać przeznaczenie - ludzie giną przez głupotę - przykład horroru komediowego.
  • Sierota - dziewczyna, która zabija wszystkich co ją wkurzą.
  • Szczęki - historia głodnego wielorybka.
  • Blair Witch Project - film o Babie Jadze, która je dorosłe dzieci. To śmieszne, ale przez cały film jej nie widać.
  • Un Chien Andalou - inaczej poradnik "Jak przeciąć kobiece oko żyletką?".
  • Koszmar z Ulicy Wiązów - opowieść o alter ego naszego Ferdka Kiepskiego - Freddym Mercury Kruegerze.
  • Faculty - Oni - jak sama nazwa wskazuje, film o onych.
  • Hannah Montana - uważany za najgorszy horror świata, bo jeszcze przed filmem każdy człek dostaje palpitacji serca, wylewu krwi do mózgu i nieżytu nosa. Zabroniony nawet w Telewizji Szatana (sic!).

Gry

Tematyka horroru rozwinęła się także w świecie gier.

Mimo iż pierwsze gry horrorowate powstały na Amigę i Pegazusa, ich prawdziwym początkiem był przerażający Alone in the dark. Później rozwinął się Resident Evil (japońskie pomysły o umarłych), który swoim budowaniem strachu porównywalny był do Crash'a Bandicoot'a, Silent Hill (także skośnookie, jednak z ciekawsza fabułą i motywami erotycznymi), FEAR (strzelanka o dziewczynce z Ringa), Doom, czy też Manhunt (horror, choć sami fani nie wierzą w słowa twórców). Gry możemy podzielić na – te najbardziej znane – survival horrory, oraz te mniej znane – czyli cała reszta.

Źródło: „https://nonsa.pl/index.php?title=Horror&oldid=775699”