Iron Maiden

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Ironsi często na warsztat biorą tematykę wojenną i polityczną

TU! MINYTS! TUU MIIDNAAJT!

Zespół podający swoim fanom, która jest godzina

Iron Maiden (ang. Prasująca Panienka) – zespół grający muzykę rodem z Pegazusa.

Ideologia[edytuj • edytuj kod]

Budowa atomu Iron Maiden

Wielu ludzi uważa, że celem IM jest propaganda satanizmu. Jednak są oni w błędzie, ponieważ Ironi to zorganizowana grupa przestępcza z szefem w osobniku znanym pod pseudonimami: Eddie The Head, a od niedawna również Edward The Great (ksywy te świadczą o jego wysokiej pozycji w gangu). Życie Eddiego związane jest również z działalnością tzw. czasowstrzymywacza, czego dowiadujemy się z płyty Somewhere In Time. Zespół boi się także ciemności, o czym świadczy ich utwór „Fear of the Dark”.

Muzyka[edytuj • edytuj kod]

Ironi lubią polskie wesela

Muzyka IM to melodyjne coś na granicy heavy metalu i nwobhm z elementami operetkowego wokalu. Muzycy Iron Maiden wydali około 50 płyt, z których wszystkie są reedycjami ich pierwszego albumu.

Skład zespołu[edytuj • edytuj kod]

  • Bruce Dickinson – tzw. frątmen; z uporem maniaka dąży do utrzymania porządku na głowie, co Eddie zdaje się po cichu tolerować. Dawniej zagorzały miłośnik grzywki przyciętej pod linijkę.
  • Dave Murray – pierwszy wioślarz. Jego ruchy na scenie ograniczają się do kilku machnięć nogą, ewentualnie kiwnięcia ręką i obejścia wolnym krokiem całej sceny.
  • Adrian Smith – drugi wioślarz
  • Janick Gers – trzeci wioślarz, swojego czasu zastąpił drugiego. W chwilach zwątpienia zdarza mu się cisnąć sprzętem w niebiosa, te jednak zawsze wymownie zwracają go w stanie nienaruszonym, jakby mówiły i tak nic innego nie potrafisz. Znany także z gubienia akcesorium. Warto też dodać, że ma polskie korzenie.
  • Carles Puyol – zasadniczo, to grał w Barcelonie, ale dorywczo mówi się o nim, że przez fryzurę gra w Iron Maiden
  • Steve Harris – wiceszef, bezpośredni podwładny Eddiego, to on musi mu się ciągle tłumaczyć z niefrasobliwości pozostałych, przy okazji gra na basie
  • Nicko McBrain – garncarz, nadworny błazen zespołu, człowiek od wszystkiego, w wolnych chwilach spisuje dla szefa raporty z działalności grupy. Potrafi zagrać tremolo na pojedynczej stopie.
  • Ayako – zastępczyni wioślarza. Jest trochę dziwna, ale czasami coś tam pogra.

Utwory[edytuj • edytuj kod]

Oto kilka utworów wraz z tłumaczeniem ich tytułów:

  • Fear of the Dark – strach przed Darkiem. Wokalista opowiada o swoim lęku przed Dariuszem z Trudnych Spraw, po akcji powitalnej z szampanem w wannie.
  • Aces High – opowieść o tym, jak panowie nawdychali się wybielacza.
  • Blood Brothers – mój brat się skaleczył. O tym, jak trudno posługiwać się nożem.
  • Run To The Hills – rzecz o Indianach, którzy strasznie się boją, że przegapią kolejny odcinek Benny'ego Hilla.
  • 2 Minutes to Midnight – dwie minuty do północy. Nagrane podczas imprezy sylwestrowej, chłopaki nie mogli się doczekać, aż otworzą szampana, więc znaleźli sobie jakieś ciekawe zajęcie. Trochę przegięli, bo utwór trwa grubo ponad 2 minuty. Kawałek znany z tego, że został użyty w GTA Vice City w stacji radiowej V-Rock.
  • Women in Uniform – o tym jak Bruce the Bruce dostał mandat od policjantki. Nie ma przecież nic dziwnego w tym, że Żelazne Dziewice uznały to za wspaniały pomysł na piosenkę, prawda?
  • No More Lice (Lies?) – Bruce dokonał zakupu szamponu (wtedy jeszcze miał długie włosy).
  • Running Free – po dwudobowym trzeźwieniu w komisariacie policyjnym chłopaki w końcu wyszli na wolność. Pies, który urwał się ze smyczy jakiemuś biednemu chłopakowi, zainspirował ich i w taki sposób powstało Bieganie za darmo , albo dla niektórych Bieganie wolno.
  • Wasted Years – piosenka o tym jak Majdanowcy stracili około 30 lat życia na swój heffi mętal.
  • Can I Play with Madness – w rzeczywistości wokalista wyraźnie śpiewa Can I Play with Magnes piosenka traktuje o zabawie magnesami. Szczególną uwagę zespół przykuł do zjawiska wzajemnego odpychania się magnesów. Wiele osób słyszy również Can I play with hamsters, zatem wokalista może też pytać o zabawę z chomikami.
  • Dance Of Death – taniec z teściową to jest naprawdę taniec śmierci.
  • Hallowed Be Thy Name – przemyślenia Zbyszka z Krzyżaków przed rozmową z katem.
  • Caught Somewhere in Time – koty już podróżują w czasie. Czyż zjedzenie ich nie poprawi naszej inteligencji?
  • Strange World – cover przeboju Czesława Niemena „Dziwny jest ten świat”.
  • Holy Smoke – tu zwracają się do kobiet w ciąży palących papierosy lub… liście na jesieni.
  • Sea of Madness – koszmar dziecięcej kąpieli w wannie.
  • Be Quick or be Dead – w rzeczywistości wokalista śpiewa Be Quick or be Dad, co znaczy Bądź Szybki lub bądź Tatą. Historia o studencie, który nie miał na gumki.
  • Prowler – piosenka znana z tego, że nikt dokładnie nie wie jak przetłumaczyć jej tytuł.

Eddie[edytuj • edytuj kod]

Zakładnik Steve'a, obecnie emerytowany. To znaczy, emerytowany od dawna. To znaczy, on już nie żyje. Wystarczy spojrzeć na okładkę albumu „The X Factor”. Niewiele osób wie, jak zginął naprawdę. Nicko nie mógł znieść, że wszyscy faworyzują Eddie'go, więc w nocy zaciągnął go do Żelaznej Dziewicy, którą trzymał pod łóżkiem. Eddie zginął w męczarniach, a Nicko uznał to za świetną zabawę i postanowił strzelić mu fotkę w ostatnich chwilach życia. Następnie kupił w Biedronce benzynę, polał nią konającego Eddie'go, podpalił drąc się „Giń, Słuchacz jedynego słusznego radia ocenzurował ten niegodny fragment” i wyrzucił przez okno. Kiedy reszta Dziewic zbudziła się następnego ranka i zobaczyła to zdjęcie, wpadli w szok, z którego, jak wyraźnie widać, nadal nie wyszli. Ogłosili żałobę Maidenowo-narodową a wyżej podany album poświęcili nieżyjacej maskotce. Fotki Eddie'go, które są na okładkach albumów, pochodzą z archiwum Dave'a, który miał romans z Eddie'm, i szczególnie załamał się po jego śmierci.

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]