Debian
Szablon:Tdystrybucja Linuksa, powstała jeszcze przed światem. Wiesza się rzadziej niż Windows. Z pewnością każdego windowsowca przekona do tej dystrybucji fakt, że wersja instalacyjna zajmuje jedynie 31 52 płyt CD w wersji stabilnej. Z powodu zbyt częstych przerzutów płytkami co groziło trwałym kalectwem twórcy postanowili ograniczyć liczbę płyt do 2... Blu-ray.
Słynie z tego, że wydania stabilne pojawiają się raz na ruski rok z opóźnieniami godnymi Microsoftu.
Historia
Debiana wymyślił, po kilku głębszych, Ian Murdo... Murda... no coś z mordą. Chciał żeby dystrybucja miała zawsze najnowsze wersje oprogramowania. Niestety na chęciach się skończyło, bo wersje programów w repozytorium są zwykle starsze od twojej starej. Nazwę pomogła mu wymyślić dziewczyna Debra, na szczęście więcej „pomagać” nie miała ochoty.
Jako, że Ian się opierdalał pierwsza sensowna wersja została wydana dopiero w 1995 roku. W 1996 roku do zespołu dołączył Bruce, który chcąc się wykazać wykombinował nową reklamę, którą nazwał umową społeczną. Jest to pieprzenie kotka przy pomocy młotka, które w zamierzeniu ma przyciągać użyszkodników, ale w praktyce przywodzi na myśl M$ i skutecznie ich odstrasza. Do 2008 Ian z zespołem znowu się opierdalał. Wtedy po 13 latach ktoś wpadł na pomysł zaktualizowania pakietów systemowych. Od tego momentu do dziś ekipa dalej się opierdala.
Rozwój Debiana
Debian jest pisany na kolanie w notatniku przez grupę osób zwykle po libacji alkoholowej. Podobno w tworzeniu Debiana bierze udział system śledzenia błędów, ale nikt nie zauważył jego aktywności.
Społeczność
Użytkownicy debiana to społeczność co najmniej unikalna. Debianowca poznasz po tym, że nigdy nie pańkuje gdy jego system spotka awaria i alergicznie reaguje na litery: KDE. Są typami mocno wyluzowanymi i spokojnymi. Jeżeli korzystasz z IRC, to wiedz na każdym większym kanale znajduje się co najmniej jeden Debianowiec.
Rodzaje Debiana
- Stable – czyli „dlaczego ta wersja gimpa jest sprzed trzech lat?”;
- Testing – tutaj zastaniemy gimpa sprzed pół roku;
- Unstable – w wersji unstable wszystko jest straszliwie niestabilne, tutaj nie dostaniemy gimpa, bo jest za stary. Nazwa(sid) pochodzi od chłopca z Toy Story, w którym Ian się podkochiwał;
- Experimental – użytkownicy tej wersji giną w dziwnych okolicznościach. GIMP jest z następnego tygodnia, ale nie ma spełnionych zależności.
Ponadto archeolodzy poszukują w Old Stable szczątków pragimpa.
Nazwy wersji
- buzz – Debian 1.1 – kolejny dowód na powiązania z Toy Story. Moherowe berety już wtedy zaczęły coś podejrzewać.
- rex – Debian 1.2 – tym razem chodziło o t-rexa z Toy Story.
- bo – Debian 1.3 – moherowe berety trzeba było uspokoić, bo groziły Ojcem Dyrektorem, więc nazwę zaczerpnięto od pastereczki.
- hamm – Debian 2.0 – o co chodziło? Nawet najstarsi górale nie wiedzą.
- slink – Debian 2.1 – od Cienkiego, czyli zabawkowego, rozciągliwego... yhym... psa.
- potato – Debian 2.2 – wprowadzono tapety o treściach pornograficznych więc nazwa pochodziła od czerwonego warzywa. Czy to nie oczywiste?
- woody – Debian 3.0 – od Chudego.
- sarge – Debian 3.1 – wszyscy doskonale wiedzą, że Ianowi zawsze podobali się panowie w mundurach.
- etch – Debian 4.0 – nazwa pochodzi od tablicy do rysowania. Doskonale mówiła co należy zrobić z płytką z tą wersją.
- lenny – Debian 5.0 – lornetka.
- squeeze – Debian 6.0 – to te trójokie ludziki.
- wheezy – Debian 7.0 – od pingwina w czerwonej muszce.
- jessie - Debian 8.0 - od konwbojki na lasso
- sid - jak już wspomniałem nazwa pochodzi od chłopca z Toy Story, w którym Ian się podkochiwał.
