Georges Danton: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M (Naprawa linków)
M (→‎Zobacz też: kat. politycy obejmuje współczesne postacie)
 
(Nie pokazano 8 wersji utworzonych przez 6 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{sur|francuskiego polityka|imię|George}}
{{sur|francuskiego polityka|imię|George}}
{{t|Georges Jacques Danton|ur. [[szablon:26 października|26 października]] [[xVIII wiek|1759]] w Arcis-sur-Aube, zm. [[szablon:5 kwietnia|5 kwietnia]] [[xVIII wiek|1794]] w [[Paryż]]u}}[[Francja|francuski]] polityk doby Rewolucji, nazywany też ''największym spośród kordelierów'', ''najgrubszym spośród kordelierów'', ''najbrzydszym spośród kordelierów'' oraz ''najbardziej bezczelnym żulem, jakiego widziałem; no wiecie – ten od kordelierów''. Przyjaciel [[Maksymilian Robespierre|Robespierra]], wróg Robespierra, [[terrorysta]] i [[antyterrorysta]].
'''Georges Jacques Danton''' (ur. [[26 października]] [[1759]] w Arcis-sur-Aube, zm. [[5 kwietnia]] [[1794]] w [[Paryż]]u) – [[Francja|francuski]] polityk doby [[Rewolucja francuska|rewolucji]], nazywany też ''największym spośród kordelierów'', ''najgrubszym spośród kordelierów'', ''najbrzydszym spośród kordelierów'' oraz ''najbardziej bezczelnym żulem, jakiego widziałem; no wiecie – ten od kordelierów''. Przyjaciel [[Maksymilian Robespierre|Robespierra]], wróg Robespierra, [[terrorysta]] i [[antyterrorysta]].


== Młodość ==
== Młodość ==
Danton urodził się na totalnym zadupiu, o którym nikt nie słyszał i nikt nie umiał wskazać na mapie, nawet jeśli było zaznaczone na [[Kolor czerwony|czerwono]].
Danton urodził się na totalnym zadupiu, o którym nikt nie słyszał i nikt nie umiał wskazać na mapie, nawet jeśli było zaznaczone na [[Kolor czerwony|czerwono]]. W młodości zajmował się pasaniem [[świnia domowa|świń]] i [[Krowa|krów]], lecz rzucił tę pracę, gdy świnie go stratowały, krowy pobodły. Danton został adwokatem, ponieważ uznał, że i tak nikt się tego nie uczy, a dzięki temu wyląduje w stolicy, gdzie jest wiele okazji do [[czarny rynek|pokątnego zarobku]], a świnie są ubrane w togi i rzadko tratują ludzi.
W młodości zajmował się pasaniem [[świnia domowa|świń]] i [[Krowa|krów]], lecz rzucił tę pracę, gdy świnie go stratowały, krowy pobodły<del>, a dziki słoń z serem zamiast głowy sfagocytował</del>. Danton został adwokatem, ponieważ uznał, że i tak nikt się tego nie uczy, a dzięki temu wyląduje w stolicy, gdzie jest wiele okazji do [[czarny rynek|pokątnego zarobku]], a świnie są ubrane w togi i rzadko tratują ludzi.


== Kariera ==
== Kariera ==
No, ale prawniczyna z prowincji wiele nie zdziała, jeśli nie będzie miał jakichś [[masoneria|pożytecznych znajomości]]. Dlatego Danton poznaje Robespierra i podobnie jak on zakłada klub towarzyski. W klubie organizuje dyskusje polityczne oraz spotkania towarzyskie. W tym czasie nasz prawnik żeni się z bogatą dziewczyną Gabrielle, dzięki czemu spłaca długi.
No, ale prawnik z prowincji wiele nie zdziała, jeśli nie będzie miał jakichś [[masoneria|pożytecznych znajomości]]. Dlatego Danton poznaje Robespierra i podobnie jak on zakłada klub towarzyski. W klubie organizuje dyskusje polityczne oraz spotkania towarzyskie. W tym czasie nasz prawnik żeni się z bogatą dziewczyną Gabrielle, dzięki czemu spłaca długi.


== Okres terroru ==
== Okres terroru ==
[[XVIII wiek|Trzeciego roku Rewolucji]] [[Masakra 10 sierpnia|kordelierzy zgadali się z jakobinami]] i postanowili zrobić terror. Zaczęli od skazania wszystkich [[ksiądz|księży]], którzy bezczelnie uważali, że powinni się słuchać [[Bóg|Boga]], a nie ich, reprezentantów słusznych żądań [[demokracja|ludu]]! Następnie, z inicjatywy Robespierra terroryści ścięli [[Ludwik XVI|króla]] i zabrali się z braku lepszego celu na żyrondystów. Przez cały czas wolne miejsca na szafocie zapychali arystokratami. Danton wszystko to przyjmował z niekłamaną radością, a to dlatego, że odezwała się w eks-świniopasie żyłka handlowa i od każdego skazanego na [[gilotyna|zgilotynowanie]] brał w łapę za ocalenie życia. Następnego dnia tamten ginął, a Georges brał od następnego.
Trzeciego roku Rewolucji kordelierzy zgadali się z jakobinami i postanowili zrobić terror. Zaczęli od skazania wszystkich [[ksiądz|księży]], którzy bezczelnie uważali, że powinni się słuchać [[Bóg|Boga]], a nie ich, reprezentantów słusznych żądań [[demokracja|ludu]]! Następnie, z inicjatywy Robespierra terroryści ścięli [[Ludwik XVI|króla]] i zabrali się z braku lepszego celu na żyrondystów. Przez cały czas wolne miejsca na szafocie zapychali arystokratami. Danton wszystko to przyjmował z niekłamaną radością, a to dlatego, że odezwała się w eks-świniopasie żyłka handlowa i od każdego skazanego na [[gilotyna|zgilotynowanie]] brał w łapę za ocalenie życia. Następnego dnia tamten ginął, a Georges brał od następnego.


== Walka z jakobinami ==
== Walka z jakobinami ==
W pewnym momencie Danton zrobił Robespierrowi bardzo głupi kawał – ni stąd, ni z owąd nawrócił się! Nagle jego gazeta zaczęła drukować teksty katolicko-antyterrorystyczne, a jakobini zaczęli masowo dostawać zawałów serca. Maxime musiał coś z tym zrobić: najpierw trzeba było kordeliera przestraszyć. Kazał więc ściąć wszystkich hebertystów, jakich się dało. Wymowa tego brzmiała: ''Popatrz, Jurek, Heberta mogłem, to ciebie też mogę!''. Danton jednak uparcie nie zmieniał zdania i dlatego Robespierre go ściął.
W pewnym momencie Danton zrobił Robespierrowi bardzo głupi kawał – ni stąd, ni z owąd nawrócił się! Nagle jego gazeta zaczęła drukować teksty [[Kościół katolicki|katolicko]]-antyterrorystyczne, a jakobini zaczęli masowo dostawać [[Zawał serca|zawałów serca]]. Maxime musiał coś z tym zrobić: najpierw trzeba było kordeliera przestraszyć. Kazał więc ściąć wszystkich hebertystów, jakich się dało. Wymowa tego brzmiała: ''Popatrz, Jurek, Heberta mogłem, to ciebie też mogę!''. Danton jednak uparcie nie zmieniał zdania i dlatego Robespierre go ściął.


== Danton w kulturze współczesnej ==
== Danton w kulturze współczesnej ==
W roku [[1983]] [[Andrzej Wajda]] popełnił film pod tytułem „[[Danton (film)|Danton]]”. W filmie Danton jest blondynem, Robespierre [[Wojciech Pszoniak|Pszoniakiem]], a akcja ma się tak do historii, jak bita śmietana do drutu kolczastego.
W [[1983]] roku [[Andrzej Wajda]] popełnił film pod tytułem „[[Danton (film)|Danton]]”. W filmie Danton jest blondynem, Robespierre [[Wojciech Pszoniak|Pszoniakiem]], a akcja ma się tak do historii, jak bita śmietana do drutu kolczastego.


== Zobacz też ==
== Zobacz też ==
* [[Rewolucja francuska]]
* [[rewolucja francuska]]
* [[Jean-Paul Marat]]
* [[Maksymilian Robespierre]]
* [[Maksymilian Robespierre]]
* [[Gilotyna]]
* [[gilotyna]]


{{stopka}}
[[Kategoria:Historia (1789–1918)]]
[[Kategoria:Historia Francji]]
[[Kategoria:Francuzi]]
[[Kategoria:Francuzi]]

Aktualna wersja na dzień 11:47, 19 wrz 2021

Georges Jacques Danton (ur. 26 października 1759 w Arcis-sur-Aube, zm. 5 kwietnia 1794 w Paryżu) – francuski polityk doby rewolucji, nazywany też największym spośród kordelierów, najgrubszym spośród kordelierów, najbrzydszym spośród kordelierów oraz najbardziej bezczelnym żulem, jakiego widziałem; no wiecie – ten od kordelierów. Przyjaciel Robespierra, wróg Robespierra, terrorysta i antyterrorysta.

Młodość[edytuj • edytuj kod]

Danton urodził się na totalnym zadupiu, o którym nikt nie słyszał i nikt nie umiał wskazać na mapie, nawet jeśli było zaznaczone na czerwono. W młodości zajmował się pasaniem świń i krów, lecz rzucił tę pracę, gdy świnie go stratowały, krowy pobodły. Danton został adwokatem, ponieważ uznał, że i tak nikt się tego nie uczy, a dzięki temu wyląduje w stolicy, gdzie jest wiele okazji do pokątnego zarobku, a świnie są ubrane w togi i rzadko tratują ludzi.

Kariera[edytuj • edytuj kod]

No, ale prawnik z prowincji wiele nie zdziała, jeśli nie będzie miał jakichś pożytecznych znajomości. Dlatego Danton poznaje Robespierra i podobnie jak on zakłada klub towarzyski. W klubie organizuje dyskusje polityczne oraz spotkania towarzyskie. W tym czasie nasz prawnik żeni się z bogatą dziewczyną Gabrielle, dzięki czemu spłaca długi.

Okres terroru[edytuj • edytuj kod]

Trzeciego roku Rewolucji kordelierzy zgadali się z jakobinami i postanowili zrobić terror. Zaczęli od skazania wszystkich księży, którzy bezczelnie uważali, że powinni się słuchać Boga, a nie ich, reprezentantów słusznych żądań ludu! Następnie, z inicjatywy Robespierra terroryści ścięli króla i zabrali się z braku lepszego celu na żyrondystów. Przez cały czas wolne miejsca na szafocie zapychali arystokratami. Danton wszystko to przyjmował z niekłamaną radością, a to dlatego, że odezwała się w eks-świniopasie żyłka handlowa i od każdego skazanego na zgilotynowanie brał w łapę za ocalenie życia. Następnego dnia tamten ginął, a Georges brał od następnego.

Walka z jakobinami[edytuj • edytuj kod]

W pewnym momencie Danton zrobił Robespierrowi bardzo głupi kawał – ni stąd, ni z owąd nawrócił się! Nagle jego gazeta zaczęła drukować teksty katolicko-antyterrorystyczne, a jakobini zaczęli masowo dostawać zawałów serca. Maxime musiał coś z tym zrobić: najpierw trzeba było kordeliera przestraszyć. Kazał więc ściąć wszystkich hebertystów, jakich się dało. Wymowa tego brzmiała: Popatrz, Jurek, Heberta mogłem, to ciebie też mogę!. Danton jednak uparcie nie zmieniał zdania i dlatego Robespierre go ściął.

Danton w kulturze współczesnej[edytuj • edytuj kod]

W 1983 roku Andrzej Wajda popełnił film pod tytułem „Danton”. W filmie Danton jest blondynem, Robespierre Pszoniakiem, a akcja ma się tak do historii, jak bita śmietana do drutu kolczastego.

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]