Mikołaj II Romanow: Różnice pomiędzy wersjami
Infernusia (dyskusja • edycje) |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{sur|rosyjskiego cara|imię|Mikołaj}} |
{{sur|rosyjskiego cara|imię|Mikołaj}} |
||
{{medal}} |
{{medal}} |
||
⚫ | {{Cytat|'''Mikołaj II''' był człowiekiem najlepiej chyba w całej Rosji wychowanym, w pojęciu wychowania towarzyskiego, uprzejmości wobec ludzi, czaru w stosunkach osobistych. Gdyby się urodził człowiekiem prywatnym, miałby zapewniony mir i szacunek wśród wszystkich swoich znajomych. Ale nie łudźmy się, to on zgubił Rosję – był jak dziecko wsadzone na miejsce maszynisty, nie rozumiejące, o co w lokomotywie chodzi.| |
||
⚫ | '''Mikołaj II Romanow''' ([[język rosyjski|ros.]] ''Николай II, Николай Александрович Романов'', ur. [[18 maja]] [[1868]] w [[Sankt Petersburg|Petersburgu]], zm. [[17 lipca]] [[1918]] w |
||
[[Plik:Nicholas II of Russia as a child with his mother.jpg|thumb|Car Mikołaj w pozycji na jeźdźca]] |
[[Plik:Nicholas II of Russia as a child with his mother.jpg|thumb|Car Mikołaj w pozycji na jeźdźca]] |
||
⚫ | {{Cytat|'''Mikołaj II''' był człowiekiem najlepiej chyba w całej Rosji wychowanym, w pojęciu wychowania towarzyskiego, uprzejmości wobec ludzi, czaru w stosunkach osobistych. Gdyby się urodził człowiekiem prywatnym, miałby zapewniony mir i szacunek wśród wszystkich swoich znajomych. Ale nie łudźmy się, to on zgubił Rosję – był jak dziecko wsadzone na miejsce maszynisty, nie rozumiejące, o co w lokomotywie chodzi.|Stanisław Cat–Mackiewicz o '''carze Mikołaju II'''}} |
||
⚫ | '''Mikołaj II Romanow''' ([[język rosyjski|ros.]] ''Николай II, Николай Александрович Романов'', ur. [[18 maja]] [[1868]] w [[Sankt Petersburg|Petersburgu]], zm. [[17 lipca]] [[1918]] w Jekaterynburgu) – oficjalnie ostatni (jak do tej pory) [[car]] [[Rosja|Rosji]], który oficjalnie uważał się za [[Król Polski|króla Polski]]. |
||
== Koligacje == |
== Koligacje == |
||
[[Plik:Alexandra Fyodorovna LOC 01137u.jpg|thumb| |
[[Plik:Alexandra Fyodorovna LOC 01137u.jpg|thumb|200px|''Chciałbym mieć taką carycę'']] |
||
Mikołaj urodził się w typowej bogatej [[rodzina|rodzinie]] rosyjskiej, przywiązanej do [[tradycja|tradycji]]. Chlubił się tym, że jego [[Alex III Romanow|ojciec]] był carem, jego [[Alex II Romanow|dziadek]], [[Mikołaj I Romanow|pradziadek]], [[Paweł I|prapradziadek]], choć [[Piotr III Holsztyński|praprapradziadek]] |
Mikołaj urodził się w typowej bogatej [[rodzina|rodzinie]] rosyjskiej, przywiązanej do [[tradycja|tradycji]]. Chlubił się tym, że jego [[Alex III Romanow|ojciec]] był carem, jego [[Alex II Romanow|dziadek]], [[Mikołaj I Romanow|pradziadek]], [[Paweł I|prapradziadek]], choć [[Piotr III Holsztyński|praprapradziadek]]… no, cóż – [[Katarzyna II Wielka|Kaśka]] lubiła [[leśniczy]]ch, a zwłaszcza ich [[zwierzę]]ta. No, ale przynajmniej te kilka [[pokolenie|pokoleń]] zachowywało tradycję...! |
||
Ożenił się w wieku 26 lat z niejaką [[Alicja (imię)|Alicją]] z [[Hesja|Hesji]], która jednak nie była [[Alicia Silverstone|Alicją Silverstone]], choć najwyraźniej bardzo go podniecała seksualnie, skoro nabroili pięcioro [[dziecko|dzieci]]: |
Ożenił się w wieku 26 lat z niejaką [[Alicja (imię)|Alicją]] z [[Hesja|Hesji]], która jednak nie była [[Alicia Silverstone|Alicją Silverstone]], choć najwyraźniej bardzo go podniecała seksualnie, skoro nabroili pięcioro [[dziecko|dzieci]]: |
||
* |
* Olgę; |
||
* |
* Tatianę; |
||
* |
* Marię; |
||
* |
* Anastazję; |
||
* |
* Aleksego, który był chory na <del>[[pedofil]]ię</del>. [[hemofilia|hemofilię]]. |
||
== Polityka == |
== Polityka == |
||
Od czasu koronacji, czyli [[18 maja]] [[1896]] r. Mikuś próbował samodzielnie rządzić Rosją. Niestety, nie posiadał ku temu kwalifikacji. Jak pisał do swojej [[żona|żony]]: |
Od czasu koronacji, czyli [[18 maja]] [[1896]] r. Mikuś próbował samodzielnie rządzić Rosją. Niestety, nie posiadał ku temu kwalifikacji. Jak pisał do swojej [[żona|żony]]: |
||
''Kochanie, chciałbym lizać Twoją |
''Kochanie, chciałbym lizać Twoją łechta…'' – o, pardon, nie ten [[list]]. |
||
[[Plik:Blood smear.jpg|thumb| |
[[Plik:Blood smear.jpg|thumb|200px|Widok, który powodował omdlenia cara Mikołaja. Strzałkami zaznaczone są obszary wywołujące szczególnie silne spazmy]] |
||
''Kochanie, na widok [[krew|krwi]] robi mi się niedobrze. Robię się blady, albo sinieję na licu i omdlewam, a [[Smród|sole trzeźwiące]] niewiele pomagają. Kochanie, co mam robić? Wszak jestem carem Rosji! Muszę mordować, torturować, gładzić, bić, poniżać i więzić, jak robili to z powodzeniem moi przodkowie, a tymczasem na widok [[krew|krwi]] robi mi się niedobrze. Robię się blady, albo sinieję na licu i omdlewam, a sole trzeźwiące niewiele pomagają. Kochanie, co mam robić? Wszak jestem carem Rosji! Muszę mordować, torturować, gładzić, bić, poniżać i więzić, jak robili to z powodzeniem moi przodkowie, a tymczasem na widok [[krew|krwi]] robi mi się niedobrze. Robię się blady, albo sinieję na licu i omdlewam, a sole trzeźwiące niewiele pomagają. Kochanie, co mam robić? Wszak jestem carem Rosji! Muszę mordować, torturować, gładzić, bić, poniżać i więzić, jak robili to z powodzeniem moi przodkowie, a |
''Kochanie, na widok [[krew|krwi]] robi mi się niedobrze. Robię się blady, albo sinieję na licu i omdlewam, a [[Smród|sole trzeźwiące]] niewiele pomagają. Kochanie, co mam robić? Wszak jestem carem Rosji! Muszę mordować, torturować, gładzić, bić, poniżać i więzić, jak robili to z powodzeniem moi przodkowie, a tymczasem na widok [[krew|krwi]] robi mi się niedobrze. Robię się blady, albo sinieję na licu i omdlewam, a sole trzeźwiące niewiele pomagają. Kochanie, co mam robić? Wszak jestem carem Rosji! Muszę mordować, torturować, gładzić, bić, poniżać i więzić, jak robili to z powodzeniem moi przodkowie, a tymczasem na widok [[krew|krwi]] robi mi się niedobrze. Robię się blady, albo sinieję na licu i omdlewam, a sole trzeźwiące niewiele pomagają. Kochanie, co mam robić? Wszak jestem carem Rosji! Muszę mordować, torturować, gładzić, bić, poniżać i więzić, jak robili to z powodzeniem moi przodkowie, a tymczasem…'' (itd.) |
||
W efekcie wywołał [[wojna|wojnę]] z [[Japonia|Japonią]], którą |
W efekcie wywołał [[wojna|wojnę]] z [[Japonia|Japonią]], którą sromotnie przegrał. Od początku do końca [[partytura|partytury]]. Następnie wywołał tzw. ''panikę na Chodynce''. Chociaż nie – najpierw wywołał panikę, a potem wojnę. Potem powołał Dumę Państwową, gdzie dumał sobie [[wieczór|wieczorami]]. |
||
By podciągnąć efektywność swoich rządów, powoływał kolejnych współpracowników w dziele [[eksperyment]]owania na Rosji. [[Ludzie]] ci często się zmieniali, wedle kaprysów Mikołaja. [[Grigorij Rasputin|Raz Putin]] to był, [[Raskolnikow|raz Kolnikow]], lub inna [[kucharz|kucharka]]. |
By podciągnąć efektywność swoich rządów, powoływał kolejnych współpracowników w dziele [[eksperyment]]owania na Rosji. [[Ludzie]] ci często się zmieniali, wedle kaprysów Mikołaja. [[Grigorij Rasputin|Raz Putin]] to był, [[Raskolnikow|raz Kolnikow]], lub inna [[kucharz|kucharka]]. |
||
== Koniec dynastii == |
== Koniec dynastii == |
||
<small>Uwaga! pod |
<small>Uwaga! pod pojęciem: ''koniec dynastii'' nie należy rozumieć końca słynnego [[serial]]u. Serial ma się dobrze i będzie kontynuowany. choćby do usr{{cenzura1}}ej [[śmierć|śmierci]]!</small> |
||
⚫ | W końcu powstał [[lud]] pracujący [[miasto|miast]] i [[wieś|wsi]] i obalił [[wódka|imperialistyczno-burżuazyjny rząd Rosji]]. Mikołaj, po [[abdykacja|abdykacji]]: [[15 marca]] [[1917]] r., wraz z całą rodziną został zamknięty w kilku miejscach (ale nie naraz! po |
||
⚫ | W końcu powstał [[lud]] pracujący [[miasto|miast]] i [[wieś|wsi]] i obalił [[wódka|imperialistyczno-burżuazyjny rząd Rosji]]. Mikołaj, po [[abdykacja|abdykacji]]: [[15 marca]] [[1917]] r., wraz z całą rodziną został zamknięty w kilku miejscach (ale nie naraz! po kolei… po kolei…!), a na koniec w Jekaterynburgu, gdzie w domu [[kupiec|kupca]] Ipatiewa zostali poddani procesowi ostatecznej perforacji [[tkanka|tkanek]]. Działo się to pamiętnego dnia [[17 lipca]] [[1918]] roku, gdy z nieba kapał [[deszcz]] na ziemię, a chmury gęste, bure tłoczyły się ponad głowami zebranych, z których to wystąpił jeden i rzekł: |
||
⚫ | '' |
||
⚫ | ''…na widok [[krew|krwi]] robi mi się niedobrze. Robię się blady, albo sinieję na licu i omdlewam, a sole trzeźwiące niewiele pomagają. Kochanie, co mam robić? Wszak jestem carem Rosji! Muszę mordować, torturować, gładzić, bić, poniżać i więzić, jak robili to z powodzeniem moi przodkowie, a tymczasem…'' |
||
⚫ | |||
== Świętość niewątpliwa == |
== Świętość niewątpliwa == |
||
⚫ | |||
Mikołaj został ogłoszony przez [[prawosławie|Rosyjską Cerkiew Prawosławną]] [[święty]]m. Prawdopodobnie dlatego, że na [[imię]] miał: [[Mikołaj (imię)|Mikołaj]]. |
Mikołaj został ogłoszony przez [[prawosławie|Rosyjską Cerkiew Prawosławną]] [[święty]]m. Prawdopodobnie dlatego, że na [[imię]] miał: [[Mikołaj (imię)|Mikołaj]]. |
||
== Plotki == |
== Plotki == |
||
Przez długie [[rok|lata]] chodziły po świecie plotki, iż dwoje dzieci Mikołaja i Alicji: Aleksy, a zwłaszcza [[Anastazja Romanowa]], miało przeżyć perforację. W końcu jednak owe plotki zmęczyły się tym ciągłym chodzeniem i usiadły na przydrożnym kamieniu. Jeśli [[Rosjanie|nikt]] ich nie ukradł, to pewnikiem nadal tam siedzą. I nawet nie wiadomo za |
Przez długie [[rok|lata]] chodziły po świecie plotki, iż dwoje dzieci Mikołaja i Alicji: Aleksy, a zwłaszcza [[Anastazja Romanowa]], miało przeżyć perforację. W końcu jednak owe plotki zmęczyły się tym ciągłym chodzeniem i usiadły na przydrożnym kamieniu. Jeśli [[Rosjanie|nikt]] ich nie ukradł, to pewnikiem nadal tam siedzą. I nawet nie wiadomo za co…? |
||
'' |
''…na widok krwi robi mi się niedobrze. Robię się blady, albo sinieję na licu i omdlewam, a sole trzeźwiące niewiele pomagają. Kochanie, co mam robić? Wszak jestem carem Rosji! Muszę mordować, torturować, gładzić, bić, poniżać i więzić, jak robili to z powodzeniem moi przodkowie, a tymczasem…'' |
||
<small>No, już dobrze! Już dobrze! Proszę się uspokoić, rozluźnić, wziąć parę głębszych |
<small>No, już dobrze! Już dobrze! Proszę się uspokoić, rozluźnić, wziąć parę głębszych wdechów…</small> |
||
== Zobacz też == |
|||
{{Top 10|5}} |
|||
* [[Grigorij Rasputin]] |
|||
* [[Katarzyna II Wielka]] |
|||
[[es:Nicolás II de Rusia]] |
[[es:Nicolás II de Rusia]] |
Wersja z 23:04, 3 lis 2020
Ten artykuł dotyczy rosyjskiego cara. Zobacz też hasła o innych osobach o tym imieniu. |
Mikołaj II był człowiekiem najlepiej chyba w całej Rosji wychowanym, w pojęciu wychowania towarzyskiego, uprzejmości wobec ludzi, czaru w stosunkach osobistych. Gdyby się urodził człowiekiem prywatnym, miałby zapewniony mir i szacunek wśród wszystkich swoich znajomych. Ale nie łudźmy się, to on zgubił Rosję – był jak dziecko wsadzone na miejsce maszynisty, nie rozumiejące, o co w lokomotywie chodzi.
- Stanisław Cat–Mackiewicz o carze Mikołaju II
Mikołaj II Romanow (ros. Николай II, Николай Александрович Романов, ur. 18 maja 1868 w Petersburgu, zm. 17 lipca 1918 w Jekaterynburgu) – oficjalnie ostatni (jak do tej pory) car Rosji, który oficjalnie uważał się za króla Polski.
Koligacje
Mikołaj urodził się w typowej bogatej rodzinie rosyjskiej, przywiązanej do tradycji. Chlubił się tym, że jego ojciec był carem, jego dziadek, pradziadek, prapradziadek, choć praprapradziadek… no, cóż – Kaśka lubiła leśniczych, a zwłaszcza ich zwierzęta. No, ale przynajmniej te kilka pokoleń zachowywało tradycję...!
Ożenił się w wieku 26 lat z niejaką Alicją z Hesji, która jednak nie była Alicją Silverstone, choć najwyraźniej bardzo go podniecała seksualnie, skoro nabroili pięcioro dzieci:
Polityka
Od czasu koronacji, czyli 18 maja 1896 r. Mikuś próbował samodzielnie rządzić Rosją. Niestety, nie posiadał ku temu kwalifikacji. Jak pisał do swojej żony:
Kochanie, chciałbym lizać Twoją łechta… – o, pardon, nie ten list.
Kochanie, na widok krwi robi mi się niedobrze. Robię się blady, albo sinieję na licu i omdlewam, a sole trzeźwiące niewiele pomagają. Kochanie, co mam robić? Wszak jestem carem Rosji! Muszę mordować, torturować, gładzić, bić, poniżać i więzić, jak robili to z powodzeniem moi przodkowie, a tymczasem na widok krwi robi mi się niedobrze. Robię się blady, albo sinieję na licu i omdlewam, a sole trzeźwiące niewiele pomagają. Kochanie, co mam robić? Wszak jestem carem Rosji! Muszę mordować, torturować, gładzić, bić, poniżać i więzić, jak robili to z powodzeniem moi przodkowie, a tymczasem na widok krwi robi mi się niedobrze. Robię się blady, albo sinieję na licu i omdlewam, a sole trzeźwiące niewiele pomagają. Kochanie, co mam robić? Wszak jestem carem Rosji! Muszę mordować, torturować, gładzić, bić, poniżać i więzić, jak robili to z powodzeniem moi przodkowie, a tymczasem… (itd.)
W efekcie wywołał wojnę z Japonią, którą sromotnie przegrał. Od początku do końca partytury. Następnie wywołał tzw. panikę na Chodynce. Chociaż nie – najpierw wywołał panikę, a potem wojnę. Potem powołał Dumę Państwową, gdzie dumał sobie wieczorami.
By podciągnąć efektywność swoich rządów, powoływał kolejnych współpracowników w dziele eksperymentowania na Rosji. Ludzie ci często się zmieniali, wedle kaprysów Mikołaja. Raz Putin to był, raz Kolnikow, lub inna kucharka.
Koniec dynastii
Uwaga! pod pojęciem: koniec dynastii nie należy rozumieć końca słynnego serialu. Serial ma się dobrze i będzie kontynuowany. choćby do usrej śmierci!
W końcu powstał lud pracujący miast i wsi i obalił imperialistyczno-burżuazyjny rząd Rosji. Mikołaj, po abdykacji: 15 marca 1917 r., wraz z całą rodziną został zamknięty w kilku miejscach (ale nie naraz! po kolei… po kolei…!), a na koniec w Jekaterynburgu, gdzie w domu kupca Ipatiewa zostali poddani procesowi ostatecznej perforacji tkanek. Działo się to pamiętnego dnia 17 lipca 1918 roku, gdy z nieba kapał deszcz na ziemię, a chmury gęste, bure tłoczyły się ponad głowami zebranych, z których to wystąpił jeden i rzekł:
…na widok krwi robi mi się niedobrze. Robię się blady, albo sinieję na licu i omdlewam, a sole trzeźwiące niewiele pomagają. Kochanie, co mam robić? Wszak jestem carem Rosji! Muszę mordować, torturować, gładzić, bić, poniżać i więzić, jak robili to z powodzeniem moi przodkowie, a tymczasem…
Świętość niewątpliwa
Mikołaj został ogłoszony przez Rosyjską Cerkiew Prawosławną świętym. Prawdopodobnie dlatego, że na imię miał: Mikołaj.
Plotki
Przez długie lata chodziły po świecie plotki, iż dwoje dzieci Mikołaja i Alicji: Aleksy, a zwłaszcza Anastazja Romanowa, miało przeżyć perforację. W końcu jednak owe plotki zmęczyły się tym ciągłym chodzeniem i usiadły na przydrożnym kamieniu. Jeśli nikt ich nie ukradł, to pewnikiem nadal tam siedzą. I nawet nie wiadomo za co…?
…na widok krwi robi mi się niedobrze. Robię się blady, albo sinieję na licu i omdlewam, a sole trzeźwiące niewiele pomagają. Kochanie, co mam robić? Wszak jestem carem Rosji! Muszę mordować, torturować, gładzić, bić, poniżać i więzić, jak robili to z powodzeniem moi przodkowie, a tymczasem… No, już dobrze! Już dobrze! Proszę się uspokoić, rozluźnić, wziąć parę głębszych wdechów…