Mikrofon: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M (czyszczenie własnego hasła o_O)
M (→‎Zobacz też: - link)
Linia 22: Linia 22:
==Zobacz też==
==Zobacz też==


* [[Gitara]], [[gitara basowa]], [[gitara jonowa]]
* [[Gitara]], [[gitara basowa]]
* [[Konferansjer]], [[wokalista]]
* [[Konferansjer]], [[wokalista]]
* [[Perkusja]]
* [[Perkusja]]

Wersja z 20:14, 27 gru 2006

Plik:Mikrofon scienny.jpg
Mikrofon ścienny. Do niego, zamiast do publiczności, gadają młodzi hip-hopowcy

Całuję się z mikrofonem. Cmok. Cmok.

Marcin Świetlicki o mikrofonie

Mikrofon – atrybut władzy (kto ma mikrofon, ten ma władzę) pozwalający prowadzić w pojedynkę równoprawny dialog z całą salą ludzi. Wytrawni dialogerzy opracowują własny styl manipulowania mikrofonem i można ich poznać tylko po tym, w jaki sposób manipulują nim na odcinku od szyi do splotu słonecznego. Podczas dialogu osoba z mikrofonem udaje, że zawstydza ją wrzawa po każdym wypowiedzianym słowie, i nie daje po sobie poznać, że publika w ten sposób tylko rozwala występ. Przyjaźnie wypowiedziane oddaję mikrofon jest dla oddającego nie mniej bolesne, niż oddanie nerki.

Mikrofon w muzyce przysuwany i odsuwany od twarzy służy do regulowania głośności wokaliz, bo realizator nie wyrobiłby się z zachciankami śpiewaka. Na koncertach jest wykorzystywany w symbolicznym geście pojednania z fanami: zostaje wyciągnięty w ich kierunku, czasem na statywie. Każdy pojedynczy fan, niesiony owczym pędem uwielbienia, zapomina że jego śpiew nie skrobnie nawet mikrofonu, bo na koncertach stosuje się mikrofony pojemnościowe, a nie kierunkowe.

Typy mikrofonów

  • Mikrofon nienamaczalny – nic przez niego nie słychać, bo jest zawinięty w firmową folię.
  • Mikrofon posiłkowy – drugi gitarzysta fałszuje do niego chórki. Używany przez pół minuty w ciągu koncertu, przez resztę czasu ściąga bonusowe szumy.
  • Mikrofon początkowy – kupiony za trzy dychy. Psuje się po podłączeniu przez kabel za pięć dych.
  • Mikrofon wyłączony przez cenzora wraz z całą sceną. Występował w PRL-u na gigach punkowych.
  • Mikrofon niespodziewany na castingach traktowany tak, jakby trzeba było zbliżyć do ust żywego raka.
  • Mikrofon permanentny – z zepsutym wyłącznikiem.
  • Mikrofon zestrachany – sprzęga się ze wszystkim.
  • Mikrofon stereofoniczny – robi naturalne vibratto stereo, bo ma niestabilny sygnał na kanałach.
  • Mikrofon zdobyczny – jedyna rzecz wyniesiona z poprzedniej kapeli.

Zobacz też