Neron: Różnice pomiędzy wersjami
(gruntowna rozbudowa substubu (substuba?)) |
|||
| Linia 5: | Linia 5: | ||
Neron był od najmłodszych lat szkolony przez Senekę, co nie bardzo odpowiadało przyszłemu cesarzowi, gdyż ten wolał spędzać czas w centrach handlowych i w [[Biedronka|Biedronce]], gdzie zjadał cebularze przeznaczone do degustacji. |
Neron był od najmłodszych lat szkolony przez Senekę, co nie bardzo odpowiadało przyszłemu cesarzowi, gdyż ten wolał spędzać czas w centrach handlowych i w [[Biedronka|Biedronce]], gdzie zjadał cebularze przeznaczone do degustacji. |
||
Gdy już dopchał się do <s>koryta</s> tronu<ref>Choć to chyba to samo...</ref> znalazł sobie inną rozrywkę, mianowicie postanowił zlikwidować [[chrześcijaństwo|pewną sektę]], założoną przez niejakiego Jezusa. Mówiło się wtedy, że chrześcijanie porywają małe dzieci i zjadają ich podroby podczas <s>czarnej</s> mszy. Neron nie mógł na to pozwolić i kazał poprzybijać paru<ref>Tak na oko, to z parę tysięcy.</ref> |
Gdy już dopchał się do <s>koryta</s> tronu<ref>Choć to chyba to samo...</ref> znalazł sobie inną rozrywkę, mianowicie postanowił zlikwidować [[chrześcijaństwo|pewną sektę]], założoną przez niejakiego Jezusa. Mówiło się wtedy, że chrześcijanie porywają małe dzieci i zjadają ich podroby podczas <s>czarnej</s> mszy. Neron nie mógł na to pozwolić i kazał poprzybijać paru<ref>Tak na oko, to z parę tysięcy.</ref> do krzyży, pali, latarni ulicznych i znaków drogowych. Gdy było mu mało, wziął zapałki i podpalił [[Rzym]], zwalając winę na katoli. Wrażliwy umysł poety nie mógł tego wytrzymać i przestał normalnie funkcjonować. Gdy Neron uodpornił się na [[Pavulon]], palnął sobie w łeb. |
||
Pewnie teraz chadza po [[piekło|mrocznych zakątkach]] podziemnego [[zadupie|zadupia]] i tak niech też pozostanie. |
Pewnie teraz chadza po [[piekło|mrocznych zakątkach]] podziemnego [[zadupie|zadupia]] i tak niech też pozostanie. |
||
== Ciekawostka == |
== Ciekawostka == |
||
Wersja z 21:49, 11 paź 2011
Neron (ur. 15 grudnia 37, zm. 9 czerwca 68) – człowiek, który miał kompleks większości i to dziada zgubiło. Używał octanu ołowiu jako słodzika do napojów sporządzanych z wody, którą dostarczał akwedukt uszczelniany ołowiem. Z zawodu cesarz, chociaż ponoć na harfie umiał grać, i wiersze pisał...
Życie i rządy
Neron był od najmłodszych lat szkolony przez Senekę, co nie bardzo odpowiadało przyszłemu cesarzowi, gdyż ten wolał spędzać czas w centrach handlowych i w Biedronce, gdzie zjadał cebularze przeznaczone do degustacji.
Gdy już dopchał się do koryta tronu[1] znalazł sobie inną rozrywkę, mianowicie postanowił zlikwidować pewną sektę, założoną przez niejakiego Jezusa. Mówiło się wtedy, że chrześcijanie porywają małe dzieci i zjadają ich podroby podczas czarnej mszy. Neron nie mógł na to pozwolić i kazał poprzybijać paru[2] do krzyży, pali, latarni ulicznych i znaków drogowych. Gdy było mu mało, wziął zapałki i podpalił Rzym, zwalając winę na katoli. Wrażliwy umysł poety nie mógł tego wytrzymać i przestał normalnie funkcjonować. Gdy Neron uodpornił się na Pavulon, palnął sobie w łeb.
Pewnie teraz chadza po mrocznych zakątkach podziemnego zadupia i tak niech też pozostanie.
Ciekawostka
- Na jego cześć nazwano program do wypalania płyt Nero Burning Rom, co w wolnym tłumaczeniu brzmi Neron pali Rzym.
- Neron pośmiertnie występuje w wielu filmach. Ma za sobą udział w takich produkcjach jak „Quo Vadis”, gdzie gra samego siebie, oraz „Egzorcyzmy Emily Rose”, gdzie użycza swojego głosu.
