Pasożyt

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Szczególnie duże nagromadzenie pasożytów, jednak niemożliwe do usunięcia. Pasożyty jakie są, każdy widzi. Żywe, a niemyślące, koncentrują się tylko na pasożytowaniu.

Pasożytistota żywa, niekoniecznie myśląca. Lubi wpraszać się na dyskoteki bądź inne imprezy, a także na ciało żywiciela (czyt. osoby pasożytowanej/kąsanej/gryzionej[1]). Każdy pasożyt posiada chwytniki aby móc utrzymać się na pożeranej pasożytowanej powierzchni. Ulubionym pożywieniem pasożytów są odpady, brud, pieniądze (w przypadku żony lub też podatnika), skóra, chipsy, zające, listonosze, katechetki po pięćdziesiątce, małe niewinne dziewczynki, itp.

Pasożyty, jak każda żywa istota pielgrzymująca po tej ziemi, muszą się rozmnażać. Jest to jedyne królestwo zwierząt mogące wybrać, jak chce się rozmnażać. Do wyboru mają: rozdzielnopłciowość (czyli tak normalnie jak ludzie), obupłciowość (obojnactwo), rozmnażanie przez podział, i bezpłodność (czyli bezrozmnażalność).

Klasyfikacja pasożytów

  • Pasożyt robakowaty – małe to to, przypominające różnorakie owady, od dżdżownicy po muchę. Zupełnie bezmyślny. Żywi się substancjami odżywczymi. Zamieszkuje żywy organizm. Pozbywamy się go przy pomocy lekarza.
  • Pasożyt polityczny – sporych rozmiarów. Teoretycznie inteligentny, choć wiele osób to kwestionuje. Wizualnie przypomina człowieka, choć wnętrze przywodzi na myśl świnię. Szczególnie podły typ, gdyż ma czelność wmawiać żywicielowi, że wszystko robi dla jego dobra. Żywi się władzą i pieniędzmi. Zamieszkuje organizm państwowy. Jedyny typ pasożyta, którego nie można się pozbyć. Występuje w dwóch typach.
    • Pasożyt rządowy – dużo bardziej niebezpieczny, wysysa dużo więcej pieniędzy i jest szczególnie podły. Jego działalność można ograniczyć tylko przez sprowadzenie go do poziomu pasożyta opozycyjnego.
    • Pasożyt opozycyjny – wysysa, tyle, ile może, czyli dojada resztki po pasożycie rządowym. Jego celem jest zastąpienie go. Komunikuje się z żywicielem obiecując mu lepszą przyszłość, jeśli zastąpi się nim pasożyta rządowego, jednak jeśli uwierzy się mu, upodabnia się charakterem do poprzednika.
  • Pasożyt społeczny – duży. Również przypomina człowieka. Zupełnie bezmyślny, choć potrafi kombinować. Żywi się zasiłkami, choć spokojnie mógłby sam podjąć pracę zarobkową. Zamieszkuje organizm państwowy. Pozbywamy się go poprzez przymusowe zatrudnienie go przy budowie kolei do Władywostoku (o ile jesteśmy w Rosji/ZSRR).
  • Pasożyt rodzinny – bardzo prędko rośnie. Kolejny z rzędu człowiekokształtnych. Wbrew pozorom, może przejawiać inteligencję, co jednak neguje nosiciel. Żywi się tym, co mamusia przygotuje. Pasożytuje przez osiemnaście lat, po czym może przeistoczyć się w pasożyta społecznego, lub, co gorsza, w politycznego. Pozbywamy się go z użyciem okna życia, jednak tę metodę stosować należy przy wczesnym stadium rozwoju.
  • Pasożyt czworonożny – mały lub średni rozmiar. Przybiera kształt psa. Zupełnie bezmyślny. Słynie ze szczególnego braku produktywności, a jednak wielu adoptuje go z własnej woli. Żywi się tym, co tylko da mu nosiciel. Pozbywamy się go przez oddania do schroniska, jednak później do końca naszych dni mamy wyrzuty sumienia i nienawidzimy się.
  • Pasożyt edukacyjny – średni lub spory. Objawia się tylko podczas edukacji szkolnej żywiciela, którego przyjaciela udaje przybierając kształt ludzki. Działalność jego ogranicza się do pasożytowania na dobrym przygotowaniu do lekcji (dasz ekierkę?), właściwym gospodarowaniu finansami (pożyczysz pięć złotych na bułkę?), sukcesach towarzyskich (mogę z tobą iść na imprezę?) lub też byciu dobrym uczniem (dasz odpisać?). Teoretycznie można się go pozbyć, ale swojaka to trochę szkoda.

Przypisy

  1. niepotrzebne skreślić

Zobacz też

Szablon:Ludzie