Rada Ministrów: Różnice pomiędzy wersjami
(Allahu Thumburihhtu!) Znacznik: przez API |
Mr obornik (dyskusja • edycje) (→Skład) |
||
| Linia 27: | Linia 27: | ||
*<del> '''Minister budownictwa''' – tutaj oczywiście bierze się jakiegoś budowlańca.</del> |
*<del> '''Minister budownictwa''' – tutaj oczywiście bierze się jakiegoś budowlańca.</del> |
||
*<del> '''Minister sportu''' – tu zwykle wybiera się jakiegoś podrzędnego piłkarzynę, tktóry 10 lat temu grzał ławę w reprezentacji.</del> |
*<del> '''Minister sportu''' – tu zwykle wybiera się jakiegoś podrzędnego piłkarzynę, tktóry 10 lat temu grzał ławę w reprezentacji.</del> |
||
*<del> '''Minister cyfryzacji''' – człowiek, który powinien wiedzieć co to jest komputer, jego obsługa nie jest wymagana</del> |
*<del> '''Minister cyfryzacji''' – człowiek, który powinien wiedzieć co to jest komputer, jego obsługa nie jest wymagana.</del> |
||
*<del> '''Minister bez teki''' – na to stanowisko wybiera się partyjniaków, którzy nie spełniali wymagań do żadnego ministerstwa.</del> |
*<del> '''Minister bez teki''' – na to stanowisko wybiera się partyjniaków, którzy nie spełniali wymagań do żadnego ministerstwa.</del> |
||
*'''Pan Prezes [[Jarosław Kaczyński]]''' – zbawia Polskę |
*'''Pan Prezes [[Jarosław Kaczyński]]''' – zbawia Polskę. |
||
*'''Rzecznik rządu''' – czyli pajac, pracujący za wszystkich wymienionych wyżej, dwojąc się i trojąc, fikając kozły i próbując – nieudolnie, w przypływie rozpaczy – jakiegoś salta, aby najgorszą klęskę przedstawić jako niekwestionowany sukces. Ta trudna i karkołomna sztuka cyrkowa zwie się PR i aby ją opanować, należy ćwiczyć co najmniej kilkanaście godzin dziennie. Efekt: „Czy wy wiecie, co my robimy tymi autostradami? My otwieramy oczy niedowiarkom. To nasze”. A że efekt jest odwrotny do zamierzonego: negatywny... Taka jest rola pajaca, bo gdy np. z autostradami „nie wyjdzie”, zawsze powie się: Tak już zostaaanie... I efekt jest jeszcze gorszy, ale... taka jest rola pajaca. |
*'''Rzecznik rządu''' – czyli pajac, pracujący za wszystkich wymienionych wyżej, dwojąc się i trojąc, fikając kozły i próbując – nieudolnie, w przypływie rozpaczy – jakiegoś salta, aby najgorszą klęskę przedstawić jako niekwestionowany sukces. Ta trudna i karkołomna sztuka cyrkowa zwie się PR i aby ją opanować, należy ćwiczyć co najmniej kilkanaście godzin dziennie. Efekt: „Czy wy wiecie, co my robimy tymi autostradami? My otwieramy oczy niedowiarkom. To nasze”. A że efekt jest odwrotny do zamierzonego: negatywny... Taka jest rola pajaca, bo gdy np. z autostradami „nie wyjdzie”, zawsze powie się: Tak już zostaaanie... I efekt jest jeszcze gorszy, ale... taka jest rola pajaca. |
||
Ogólnie rzecz biorąc, wszystkie ministerstwa są zarządzane przez fachowców, którzy dzień i noc myślą o tym, jak poprawić byt zwykłego obywatela – trudno więc się dziwić, że [[Polska]] jest tak bogatym i bezpiecznym krajem, że młodzi [[Polacy]] za żadne skarby nie chcą stąd wyjeżdżać i że wszyscy jeżdżą wyłącznie po [[autostrada]]ch, a plan przygotowań na [[Mistrzostwa Europy w piłce nożnej 2012|Euro 2012]] idzie jak po maśle. |
Ogólnie rzecz biorąc, wszystkie ministerstwa są zarządzane przez fachowców, którzy dzień i noc myślą o tym, jak poprawić byt zwykłego obywatela – trudno więc się dziwić, że [[Polska]] jest tak bogatym i bezpiecznym krajem, że młodzi [[Polacy]] za żadne skarby nie chcą stąd wyjeżdżać i że wszyscy jeżdżą wyłącznie po [[autostrada]]ch, a plan przygotowań na [[Mistrzostwa Europy w piłce nożnej 2012|Euro 2012]] idzie jak po maśle. |
||
Wersja z 15:21, 3 lis 2017
Szablon:Niepoprawność polityczna
Rząd nie rozwiązuje problemów, rząd je tworzy.
- Milton Friedman o Radzie Ministrów
Rząd rżnie głupa!
- Janusz Korwin-Mikke o Radzie Ministrów
Latający Cyrk Pana Prezesa (zwany dalej, dla uzyskania lepszego efektu satyrycznego, Rządem Rzeczpospolitej Polskiej lub Radą Ministrów) – grupa cyrkowo-kabaretowa zajmująca się rozśmieszaniem narodu i konkurująca w tym względzie z parlamentem. Produktem ubocznym prac rządu są teksty humorystyczne, zwane żartobliwie rozporządzeniami. Rząd produkuje również zbiory baśni i mitów polskich, znane jako budżet RP.
Proces formowania rządu
Po wyborach prezes partii, która najlepiej omamiła lud (w przypadku nietrzeźwości prezesa, ktoś z partii) musi zorganizować żartobliwą prezentację, czyli exposé. Jeżeli wystarczająco rozbawi posłów i prezydenta, dostaje wotum zaufania i wtedy róbta co chceta przez 4 lata.
Jeżeli posłowie nie dadzą wotum zaufania, ktoś z opozycji próbuje wygłosić exposé. Jeżeli jemu też się nie uda, należy sklonować prezydenta i klona zrobić premierem.
Jak to jest zrobione?
Od strony technicznej: 69.9% wody i 0,1% mózgu, ponadto 10% wazeliny i 20% kiełbasy wyborczej.
Skład
Myślałeś, że na ministrów bierze się pierwszych lepszych koleżków z partii? Miałeś rację. Ale ponadto kandydaci muszą spełniać szereg wymagań. I tak:
Premier – musi umieć ładnie uśmiechać się do kamery, dużo obiecywać i przekonywać, że wszystko jest pod kontrolą.Wicepremier – musi uśmiechać się i obiecywać w zastępstwie premiera, gdy ten będzie nietrzeźwy.Minister finansów i minister skarbu państwa – musi umieć liczyć do dziesięciu oraz mieć perfekcyjnie opanowanć umiejętność kradzieży i prowadzenia malwersacji finansowych.Minister sprawiedliwości – znajomość zasad działania wymiaru sprawiedliwości. Najlepiej, jeśli minister sprawiedliwości odsiedział trochę lub jest ścigany przez wierzycieli w 997 krajach (vide Andrzej Czuma).Minister spraw zagranicznych – najlepiej kierownik meneli spod monopolowego. Wiadomo, że jak człowiek trochę chluśnie, to się z każdym dogada, a tłumacze tani nie są.Minister edukacji – ukończona podstawówka. Najlepiej w 10 lat (wiadomo, trzeba dobrze znać obiekt zainteresowań swojego resortu).Minister nauki i szkolnictwa wyższego – teoretycznie fajnie by było, jakby ten minister miał wykształcenie wyższe, obojętnie z czego, a jeżeli w partii nie ma nikogo takiego, to jak w przypadku ministra edukacji.Minister pracy – nieróbstwo, obiboctwo, łapserdactwo.Minister rolnictwa – mile widziany złoty medal w rzucie zbożem na tory.Minister budownictwa – tutaj oczywiście bierze się jakiegoś budowlańca.Minister sportu – tu zwykle wybiera się jakiegoś podrzędnego piłkarzynę, tktóry 10 lat temu grzał ławę w reprezentacji.Minister cyfryzacji – człowiek, który powinien wiedzieć co to jest komputer, jego obsługa nie jest wymagana.Minister bez teki – na to stanowisko wybiera się partyjniaków, którzy nie spełniali wymagań do żadnego ministerstwa.- Pan Prezes Jarosław Kaczyński – zbawia Polskę.
- Rzecznik rządu – czyli pajac, pracujący za wszystkich wymienionych wyżej, dwojąc się i trojąc, fikając kozły i próbując – nieudolnie, w przypływie rozpaczy – jakiegoś salta, aby najgorszą klęskę przedstawić jako niekwestionowany sukces. Ta trudna i karkołomna sztuka cyrkowa zwie się PR i aby ją opanować, należy ćwiczyć co najmniej kilkanaście godzin dziennie. Efekt: „Czy wy wiecie, co my robimy tymi autostradami? My otwieramy oczy niedowiarkom. To nasze”. A że efekt jest odwrotny do zamierzonego: negatywny... Taka jest rola pajaca, bo gdy np. z autostradami „nie wyjdzie”, zawsze powie się: Tak już zostaaanie... I efekt jest jeszcze gorszy, ale... taka jest rola pajaca.
Ogólnie rzecz biorąc, wszystkie ministerstwa są zarządzane przez fachowców, którzy dzień i noc myślą o tym, jak poprawić byt zwykłego obywatela – trudno więc się dziwić, że Polska jest tak bogatym i bezpiecznym krajem, że młodzi Polacy za żadne skarby nie chcą stąd wyjeżdżać i że wszyscy jeżdżą wyłącznie po autostradach, a plan przygotowań na Euro 2012 idzie jak po maśle.
