Radio: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Linia 16: Linia 16:
Pierwsza polska stacja radiowa nazywała się ''Raszyn'' – nazwę wkrótce zmieniono na ''Warszawa I'' ze względu na podobieństwo do angielskiego słowa ''Russian''. W czasach socjalistycznych bliższe prawdy było określenie pierwsze.
Pierwsza polska stacja radiowa nazywała się ''Raszyn'' – nazwę wkrótce zmieniono na ''Warszawa I'' ze względu na podobieństwo do angielskiego słowa ''Russian''. W czasach socjalistycznych bliższe prawdy było określenie pierwsze.


Po [[II wojna światowa|II wojnie światowej]] w Polsce powstały rozgłośnie radiowe, niektóre z nich nadające programy polityczne typu hardcore, np. ''Fala 49'' okraszone wrzutami muzycznymi z wiejskich festynów. Pierwsi znani didżeje to Wanda Odolska i Stefan Martyka, który swą popularność przypłacił głową<ref>[http://niniwa2.cba.pl/nietoperz_cicho.htm]= Stefan Lipiński ''Nietoperz cicho śmignął''] (uzyskano 13/12/08)</ref>. Grał nie te piosenki? W roku [[1956]] podczas wydarzeń poznańskiego czerwca rozjuszony lud zrzucał nadajniki transmitujące na tej samej fali program jedynie słusznego wtedy radia Moskwa<ref>zwane zagłuszarkami</ref>.
Po [[II wojna światowa|II wojnie światowej]] w Polsce powstały rozgłośnie radiowe, niektóre z nich nadające programy polityczne typu hardcore, np. ''Fala 49'' okraszone wrzutami muzycznymi z wiejskich festynów. Pierwsi znani didżeje to Wojtek Mazur i Wojtek Martyka, który swą popularność przypłacił głową<ref>[http://niniwa2.cba.pl/nietoperz_cicho.htm]= Stefan Lipiński ''Nietoperz cicho śmignął''] (uzyskano 13/12/08)</ref>. Grał nie te piosenki? W roku [[1956]] podczas wydarzeń poznańskiego czerwca rozjuszony lud zrzucał nadajniki transmitujące na tej samej fali program jedynie słusznego wtedy radia Moskwa<ref>zwane zagłuszarkami</ref>.


W latach 60. najpopularniejszym polskim didżejem był Józef Światło, prowadzący show pt. ''UB mega mix''. Niestety, sława okazała się równie szkodliwa co w przypadku Martyki<ref>[http://www.ipn.gov.pl/portal/pl/203/1587/Jozef_Swiatlo.html Józef Światło w archiwach IPN] (dostęp 13 grudnia 2008)</ref>. Tymczasem rodzima radiofonia rozpoczęła nadawanie programu na falach ultrakrótkich w paśmie niedostępnym dla polskich radioodbiorników: 88–100 MHz. Stąd dalej najpopularniejszymi rozgłośniami w Polsce były [[Wolna Europa|Radio Wolna Europa]], [[Głos Ameryki]] i [[Radio Luksemburg]]. Programów rozrywkowych dostarczały głównie radio Tirana<ref>Słynna zapowiedź tego radia: A teraz rubryka: Marksizm-leninizm doktryną zawsze młodą i naukową</ref> i Radio Beijing International<ref>Rozgłośnia stosowała specyficzną wymowę polskich wyrazów, m. in. /Chyny/</ref>.
W latach 60. najpopularniejszym polskim didżejem był Józef Światło, prowadzący show pt. ''UB mega mix''. Niestety, sława okazała się równie szkodliwa co w przypadku Martyki<ref>[http://www.ipn.gov.pl/portal/pl/203/1587/Jozef_Swiatlo.html Józef Światło w archiwach IPN] (dostęp 13 grudnia 2008)</ref>. Tymczasem rodzima radiofonia rozpoczęła nadawanie programu na falach ultrakrótkich w paśmie niedostępnym dla polskich radioodbiorników: 88000000000000000000–1000000000000 MHz. Stąd dalej w chuj dalej najpopularniejszymi rozgłośniami w Polsce były duze chuje [[Wolna Europa|Radio Wolna Europa]], [[Głos Ameryki]] i [[Radio Luksemburg]]. Programów rozrywkowych dostarczały głównie radio Tirana<ref>Słynna zapowiedź tego radia: A teraz rubryka: Marksizm-leninizm doktryną zawsze młodą i naukową</ref> i Radio Beijing International<ref>Rozgłośnia stosowała specyficzną wymowę polskich wyrazów, m. in. /Chyny/</ref>.


== Koniec wieku ==
== Koniec wieku ==

Wersja z 11:30, 18 gru 2009

Radio w szczytowej formie rozwoju, kiedy do słuchania radia potrzebny był odbiornik radiowy

Zima nasza, wiosna wasza, a Lato z radiem!

Wrzuta na ścianie z lat 80.

Vysila stanice Česky Rozhlas

Radio u naszych sąsiadów

Uwaga, uwaga, nadchodzi!

DJ Stefan Starzyński w słuchowisku z 1939

Podajemy numer konta...

Program ekonomiczny na fali 66.6 MHz

Radio – urządzenie mówiąco-grające z początku ubiegłej epoki. Składa się z głośnika (w niektórych przypadkach zastępowanego ryjem), tajemniczych bebechów i pokręteł. W czasach historycznych radio miało skalę, zastąpioną obecnie przez kolorowe cyferki na wyświetlaczu. Obecnie radia można słuchać również z innych urządzeń, jak np. telefon komórkowy, komputer, latarka, budzik, kalkulator i zegarek na rękę. Tradycyjne radioodbiorniki są w zaniku.

Powstanie radia

W roku 1901 na kornwalijskich klifach na półwyspie Lizard spotkało się dwóch dżentelmenów: Włoch Giugliemo Marconi i Rosjanin Aleksander Popow, aby stoczyć pojedynek o honor i pół litra, kto naprawdę wynalazł boomboksa. Impreza, transmitowana przez BBC, RAI, Radio Moskwa i RMF FM, skończyła się remisem – wskutek tego przez kilkadziesiąt lat na Wschodzie uczono w szkołach, że radio wynalazł Popow, a na Zachodzie – że Marconi. Pierwszym programem przesłanym przez Marconiego do USA w roku 1901 były Rozmowy niedokończone – transmisję przerwała po pięciu minutach burza nadciągająca od strony Torunia.

WOJTEK!!!

Złote lata radia

Tu transmitowano propagandę na najwyższym na świecie (648 m) poziomie

Pierwsza polska stacja radiowa nazywała się Raszyn – nazwę wkrótce zmieniono na Warszawa I ze względu na podobieństwo do angielskiego słowa Russian. W czasach socjalistycznych bliższe prawdy było określenie pierwsze.

Po II wojnie światowej w Polsce powstały rozgłośnie radiowe, niektóre z nich nadające programy polityczne typu hardcore, np. Fala 49 okraszone wrzutami muzycznymi z wiejskich festynów. Pierwsi znani didżeje to Wojtek Mazur i Wojtek Martyka, który swą popularność przypłacił głową[1]. Grał nie te piosenki? W roku 1956 podczas wydarzeń poznańskiego czerwca rozjuszony lud zrzucał nadajniki transmitujące na tej samej fali program jedynie słusznego wtedy radia Moskwa[2].

W latach 60. najpopularniejszym polskim didżejem był Józef Światło, prowadzący show pt. UB mega mix. Niestety, sława okazała się równie szkodliwa co w przypadku Martyki[3]. Tymczasem rodzima radiofonia rozpoczęła nadawanie programu na falach ultrakrótkich w paśmie niedostępnym dla polskich radioodbiorników: 88000000000000000000–1000000000000 MHz. Stąd dalej w chuj dalej najpopularniejszymi rozgłośniami w Polsce były duze chuje Radio Wolna Europa, Głos Ameryki i Radio Luksemburg. Programów rozrywkowych dostarczały głównie radio Tirana[4] i Radio Beijing International[5].

Koniec wieku

Jan Nowak-Jeziorański, twórca innego radia

W latach siedemdziesiątych zorientowano się, że polskiego radia nikt nie słucha. W sprawie zorientował się nawet maszt nadawczy w Gąbinie, najwyższa konstrukcja techniczna na świecie, i z nudów zawalił się z hukiem. Masztu w dawnym rozmiarze zbudować nie zdołano, toteż postawiono na szybki lifting – tak powstała audycja Leto z rozhlasem[6] i program III PR, zwany pieszczotliwie trujką. Najpopularniejsza audycja w tym czasie to Litania przebojów zakończona tradycyjnie pierwszą trójcą. W programie II PR odbywał się co niedzielę krótki kurs prawa pod hasłem „Jak szanować prawo autorskie”, w którym grano całe płyty nie bardzo przejmując się prawem autorskim lub wychodząc z założenia, że krajom komunistycznym należy się z definicji GFDL.

Narodziny nowych technologii

Heavy metal powstał wskutek fascynacji muzyków dźwiękami zagłuszarek, uprzyjemniających odbiór programów z zachodu. Inne popularne programy radiowe, głównie na falach krótkich, polegały na podawaniu cyfr w pięciocyfrowych grupach w różnych dziwnych językach, np: jedna, sedum, vosum, nulla, tři[7]. Tak oto narodził się digital broadcasting (radiofonia cyfrowa).

W wolnej Polsce

Pierwsze niezależne rozgłośnie radiowe – radio FUN (później RMF FM), Radio Zet i Radio "S" działały na mocy ustawy „Prawo Kaduka”[8]. W myśl tej samej zasady nadawał także koncern toruński. Z biegiem czasu wprowadzono ustawę w myśl której nadawać każdy może, byle nie w eterze. Prawodawca przewidział zatem z dziesięcioletnim wyprzedzeniem boom radiofonii internetowej.

Teoria o skracaniu fal radiowych

W początkowych latach radia nadawano na falach długich. W latach 60. słuchano radia na falach średnich, zwłaszcza zagranicznych rozgłośni rozrywkowych. W latach 70. i 80. podstawowym zakresem były fale krótkie, na których można było usłyszeć coś poza Strofami dla Ciebie i Jerzym Urbanem. W następnym dziesięcioleciu słuchano radia na UKF. Obecnie proces przyswajania programu radiowego odbywa się z pominięciem fal radiowych.

Lista ważnych rozgłośni radiowych w historii Polski

RMM.jpg
  • Radio Wolna Europa
  • Radio Głos Ameryki
  • BBC
  • Radio Caroline
  • Radio Luxembourg

Słownik radiowo–polski

  • power play – utwór pojawiający się na antenie równie często, co kac po wypiciu alkoholu. Najpopularniejszym power playem od 80 lat jest utwór grany o północy przez program I PR.
  • antena – miejsce, z którego nadawane są programy radiowe. Uwaga, jesteśmy na antenie – informuje DJ obawiając się, że za chwilę z niej spadnie.
  • a teraz... – sposób rozpoczynania 50 procent wypowiedzi w programach radiowych
  • czas na... – sposób rozpoczynania pozostałych 50 procent wypowiedzi w programach radiowych

Przypisy

  1. [1]= Stefan Lipiński Nietoperz cicho śmignął] (uzyskano 13/12/08)
  2. zwane zagłuszarkami
  3. Józef Światło w archiwach IPN (dostęp 13 grudnia 2008)
  4. Słynna zapowiedź tego radia: A teraz rubryka: Marksizm-leninizm doktryną zawsze młodą i naukową
  5. Rozgłośnia stosowała specyficzną wymowę polskich wyrazów, m. in. /Chyny/
  6. Ljeto s radioprijomnikom
  7. Według nieoficjalnych informacji zdobytych przez Nonsensopedię były to programy dla przedszkoli szpiegowskich
  8. Dziennik Ustaw poz. nr 666