The Clash: Różnice pomiędzy wersjami
M |
M (Poprawki same się robią…) |
||
(Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
'''The Clash''' – [[Wielka Brytania|brytyjski]] zespół muzyczny istniejący w latach [[1976]] |
'''The Clash''' – [[Wielka Brytania|brytyjski]] zespół muzyczny istniejący w latach [[1976]]–[[1986]]. W początkowym okresie działalności grupa grała klasyczny pop [[NSDAP|narodowosocjalistyczny]], by z biegiem lat uzupełnić go o elementy nazidance oraz oświęcimskiej muzyki klezmerskiej. |
||
== Ideologia zespołu == |
== Ideologia zespołu == |
||
Linia 8: | Linia 8: | ||
== Największe przeboje == |
== Największe przeboje == |
||
Mimo braku elementarnych umiejętności muzycznych, zespół zdołał wylansować kilkanaście hitów: |
Mimo braku elementarnych umiejętności muzycznych, zespół zdołał wylansować kilkanaście hitów: |
||
* '''White |
* '''White Riot''' – o słusznym gniewie białego człowieka na czarnego człowieka, który dostał prawa obywatelskie, |
||
* '''London's |
* '''London's Burning''' – o sytuacjach, w których należy wezwać [[Straż pożarna|straż pożarną]], |
||
* '''I'm |
* '''I'm So Bored with the U.S.A.''' – [[podmiot liryczny]] informuje o swoim znudzeniu [[Stany Zjednoczone Ameryki|Stanami Zjednoczonymi]]; następnie proponuje odebranie zbuntowanym koloniom niepodległości, jako że władzę w nich na stałe zdobyli [[Żydzi]], |
||
* '''(White |
* '''(White Man) in Hammersmith Palais''' – o tym, że miejsce białego człowieka jest w pałacu, a miejsce [[Murzyn|asfaltu]] jest na jezdni, |
||
* ''English |
* '''English Civil War''' – o wojnie, jaką dzielni angielscy obywatele toczyć muszą z parszywymi imigrantami, |
||
* '''I foch the law''' – o tym, że podmiot liryczny [[foch|sfochował]] się na głupie prawo, uwzględniające takie bzdury, jak wolność wyznania, poglądów politycznych i zgromadzeń |
* '''I foch the law''' – o tym, że podmiot liryczny [[foch|sfochował]] się na głupie prawo, uwzględniające takie bzdury, jak wolność wyznania, poglądów politycznych i zgromadzeń, |
||
* '''London |
* '''London Calling''' – o londyńskiej centrali telefonicznej, |
||
* '''Train in |
* '''Train in Vain''' – o brytyjskim odpowiedniku [[Polskie Koleje Państwowe|PKP]], |
||
* ''' |
* '''Rock the Casbah''' – o tym, że [[Arabowie|Arabów]] należy kamienować, |
||
⚫ | |||
* '''Rock the casbah''' – o tym, że [[Arabowie|arabusów]] należy kamienować |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
== Zobacz też == |
|||
* [[punk rock]] |
|||
* [[Sex Pistols]] |
|||
{{stub|muz}} |
{{stub|muz}} |
Aktualna wersja na dzień 12:07, 14 sie 2023
The Clash – brytyjski zespół muzyczny istniejący w latach 1976–1986. W początkowym okresie działalności grupa grała klasyczny pop narodowosocjalistyczny, by z biegiem lat uzupełnić go o elementy nazidance oraz oświęcimskiej muzyki klezmerskiej.
Ideologia zespołu[edytuj • edytuj kod]
Wszyscy członkowie The Clash byli ludźmi zaangażowanymi politycznie. Łączyli uwielbienie dla cywilizacji białego człowieka z fascynacją darwinizmem społecznym. Pracowali nad utworzeniem brytyjskiego oddziału Ku Klux Klanu. Pomagali rdzennym mieszkańcom Wielkiej Brytanii w usuwaniu z ulic odpadków. Aktywnie optowali za powszechnym dostępem do broni palnej.
Ideologia przyczyniła się również do zakończenia działalności zespołu. Grupa rozpadła się, ponieważ jej członkowie pokłócili się o to, czy najlepszym sposobem pozbycia się Cyganów z Anglii jest użycie dynamitu, czy trutki na szczury.
Największe przeboje[edytuj • edytuj kod]
Mimo braku elementarnych umiejętności muzycznych, zespół zdołał wylansować kilkanaście hitów:
- White Riot – o słusznym gniewie białego człowieka na czarnego człowieka, który dostał prawa obywatelskie,
- London's Burning – o sytuacjach, w których należy wezwać straż pożarną,
- I'm So Bored with the U.S.A. – podmiot liryczny informuje o swoim znudzeniu Stanami Zjednoczonymi; następnie proponuje odebranie zbuntowanym koloniom niepodległości, jako że władzę w nich na stałe zdobyli Żydzi,
- (White Man) in Hammersmith Palais – o tym, że miejsce białego człowieka jest w pałacu, a miejsce asfaltu jest na jezdni,
- English Civil War – o wojnie, jaką dzielni angielscy obywatele toczyć muszą z parszywymi imigrantami,
- I foch the law – o tym, że podmiot liryczny sfochował się na głupie prawo, uwzględniające takie bzdury, jak wolność wyznania, poglądów politycznych i zgromadzeń,
- London Calling – o londyńskiej centrali telefonicznej,
- Train in Vain – o brytyjskim odpowiedniku PKP,
- Rock the Casbah – o tym, że Arabów należy kamienować,
- Should I Stay or Should I Go – podmiot liryczny rozważa, czy powinien zostać na kolejną noc w burdelu,
- Straight to Hell – o tym, gdzie mogą się udać wszyscy, którzy krytykują zespół.
Zobacz też[edytuj • edytuj kod]
To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny muzyki. Jeśli wytrzymasz 10 minut w słuchawkach – rozbuduj go.