Riff

„Riff” przekierowuje tutaj. Zobacz też Resource Interchange File Format.

Riff – do znudzenia powtarzający się motyw w muzyce, najczęściej gitarowy, basowy albo dęto–blaszany. Riff charakteryzuje to, że jest znany z tego, że jest znany. Gdy go usłyszysz, to wiesz, że już go gdzieś kiedyś słyszałeś, ale nie wiesz z jakiego to utworu. Chyba, że jesteś melomanem (albo masz starego–melomana).

Podział

Łatwe, znane i lubiane

Przykładem mogą być Satisfaction lub Smoke on the Water. Riffy takie jak te, mógłby wymyślić każdy pajac. Dlaczego są łatwe? Zaraz się dowiesz. Najpierw weź do ręki gitarę i policz ile ma kropek na kiju przymocowanym do reszty gitary. Jeśli ma 3 (albo, co gorsza, mniej), to sobie dorysuj (byle gdzie) kilka. Jeśli masz 5 lub więcej, to super, bo twoja gitara jest przystosowana i gotowa do zagrania Smoka na Wacie. Nienastrojona, powiadasz? Gryf z tym. Gramy.

Weź wciśnij pierwszą kropkę na pierwszej, prawdopodobnie brązowej, strunie. Powinna być ona najwyżej, czyli najbliżej Ciebie. Jeśli nie jest, to znaczy, że nie znasz się na graniu. No, teraz pacnij w tę strunę. Super, zagrałeś pierwszy dźwięk (a jeśli nic nie usłyszałeś, to znaczy, że nie trafiłeś – spróbuj jeszcze raz). Teraz puść tą pierwszą kropkę i zajmij się miejscem pomiędzy drugą, a trzecią kropą. Przyciśnij tam strunę, a potem zagraj na niej. No i już masz dwa dźwięki. Teraz połóż palec na miejscu między trzecią, a czwartą kropką. Zagraj. I co? Umiesz już zagrać 3 pierwsze dźwięki Smoke'a. O dalszą część zapytaj się taty.

Trudniejsze, mniej znane, ale lubiane

Są to riffy, których początkujący nie zagra, ale z powodzeniem każdy gitarzysta, który już ćwiczy kilka chwil, powinien dać radę. Przykłady takich riffów to te z Autostrady na Hel i T.N.T. (oba wymyślił jakiś typ z AC/DC). Kolejny, jaki może być uznany za trudniejszy, mniej znany, ale lubiany pochodzi z piosenki zespołu Drewnollica – „Master of Muppets”. Riff polega na zapierdalaniu po kolei każdym palcem w tę i z powrotem. Wszystkie te riffy opierają się na szybszej zmianie chwytu. I trzeba celniej trafiać w odpowiednie struny.

Trudne, mniej znane i nielubiane

Np. Back in Black, gitarzysta AC/DC myślał, że będzie fajny, jak trochę popitoli w jakiejś dziwnej kombinacji. Drugim riffem może być ten z Sweet Child O' Mine Gunsów. Takich motywów nikt przeciętny by nie wymyślił. Ale co z tego, skoro i tak mało kto je lubi?

W techno

Didżeje często po prostu wycinają jakiś znany riff, do tego dodają bit i jakieś inne typowe dla techno efekty i mają hit na najbliższe 2 tygodnie. Nieraz, chociaż rzadko się to spotyka – przerabiają riff na aranżację na klawiszach i cisną go w swoim Fruity Loops.